Pochwała metrykaliów. Kilka przypadków
DOI:
https://doi.org/10.18778/1505-9057.55.04Słowa kluczowe:
metrykalia, archiwaAbstrakt
Pożytek płynący z korzystania z metryk (urodzeń, ślubów i zgonów) – jako źródeł prymarnych – jest dla historyka literatury nieprzeceniony. Wiedza ta, pod każdym względem indyferentna, stanowi podstawowy budulec zarówno dla konkretnych biografii jednostkowych, jak i kontekstów służących rekonstrukcji jakiegoś fragmentu historycznego. W odróżnieniu od dokumentów osobistych zabarwionych subiektywnie, zawiera na ogół wiedzę pewną i ścisłą. Kilka omówionych przypadków dowodzi konieczności sięgania po podstawowe dokumenty, które zawierają nie tylko dane personalne czy daty graniczne, ale także informacje o wykonywanych zawodach, miejscu urodzenia, zamieszkania, śmierci, pokrewieństwach, powinowactwach, a nawet kręgu towarzyskim. Odnalezienie aktu urodzenia córki Marii i Wawrzyńca Puttkamerów pozwala inaczej odczytać listy z kręgu filomatów z roku 1823, w innym świetle zobaczyć rzekomy romans Mickiewicza z Puttkamerową. Rekonstrukcja genealogiczna rodu Marii Konopnickiej staje się niezbędna do wyjaśnienia personaliów osób z jej listów i wzmianek. Dokumentacja metrykalna dotycząca Bolesława Leśmiana odsłania nieznane dotąd badaczom szczegóły jego życiorysu i osób z nim związanych. Prześledzenie biografii Marii Piotrowiczowej oparte niemal wyłącznie na metrykach, odsłania koleje jej losu pokryte legendą. Te i inne jeszcze przypadki są zachętą do eksploracji archiwów w poszukiwaniu dokumentów o randze fundamentalnej, która chroni przed paralogizmami i przerywa sztafetę błędnych powielań otwierając drogi ku dalszym penetracjom źródeł.
Pobrania
Bibliografia
Ankersmit Frank, Narracja, reprezentacja, doświadczenie. Studia z teorii historiografii, Universitas, Krakow 2005.
Google Scholar
Clifford James Lowry, Od kamyków do mozaiki. Zagadnienia biografii literackiej, trans. Anna Mysłowska, Czytelnik, Warsaw 1978.
Google Scholar
Czermińska Małgorzata, Autobiograficzny trójkąt. Świadectwo, wyznanie i wyzwanie, Universitas, Krakow 2004.
Google Scholar
Kalembka Sławomir, Powstanie Styczniowe 1863–864. Wrzenie. Bój. Europa. Wizje, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warsaw 1990.
Google Scholar
Lejeune Philippe, Wariacje na temat pewnego paktu. O autobiografii, trans. Wincenty Grajewski (et al.), Regina Lubas-Bartoszyńska (ed.), Universitas, Krakow 2001.
Google Scholar
Ricoeur Paul, Czas i opowieść, trans. Małgorzata Frankiewicz (et al.), vol. 3 Czas opowiadany, Wydawnictwo UJ, Krakow 2008.
Google Scholar
Samborska-Kukuć Dorota, Antoni Eisenbaum – protoplasta poetów, artystów, intelektualistów (in printing).
Google Scholar
Samborska-Kukuć Dorota, Jak rekonstruować biografię i jak opisać twórczość XIX-wiecznego pisarza minorum gentium? (metodologia, źródła, struktury narracji), Primum Verbum, Łódź 2012.
Google Scholar
Samborska-Kukuć Dorota, “Kiedy naprawdę urodził się Leśmian. O metryce i innych nieznanych dokumentach”, Teksty Drugie 2017, issue 4, pp. 303–317.
Google Scholar
Samborska-Kukuć Dorota, “Korekty i uzupełnienia do biografii Teodory (Dory) Lebenthal”, Teksty Drugie 2018, col. 1, pp. 358–373.
Google Scholar
Samborska-Kukuć Dorota, “O antenatach i rodzeństwie Marii Konopnickiej – przyczynki genealogiczno-biograficzne”, Ruch Literacki 2018, col. 1, pp. 89–108.
Google Scholar
Samborska-Kukuć Dorota, Od Puttkamerów do Konopnickich. Rewizje i rekonstrukcje biograficzne, IBL PAN, Warsaw 2016.
Google Scholar
Samborska-Kukuć Dorota, Płacz Antygony. O ludziach powstania styczniowego, Wydawnictwo UŁ, Łódź 2017.
Google Scholar
Samborska-Kukuć Dorota, “Wydarzenia 1863 roku w Inflantach Polskich w relacjach i wspomnieniach”, Zapiski Historyczne 2008, col. 4. pp. 131–142.
Google Scholar
Sitek Ryszard, “Biografia i metoda: biografia jako klucz do zrozumienia osobowości twórczej”, Kwartalnik Filozoficzny 2010, col. 1, pp. 19–38.
Google Scholar
Skibińska Ewa, “Badania biograficzne – dylematy metodologiczne (wybrane zagadnienia)”, Studia Edukacyjne 2008, issue 8, pp. 77–86.
Google Scholar
White Hayden, Poetyka pisarstwa historycznego, trans. Ewa Domańska, Universitas, Kraków 2010.
Google Scholar
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.