"Dzieci nędzy" – od poematu do powieści. Przyczynek do rekonstrukcji procesu twórczego Stanisława Przybyszewskiego
DOI:
https://doi.org/10.18778/1505-9057.64.05Słowa kluczowe:
Przybyszewski Stanisław, "Dzieci nędzy", edytorstwo, geneza dzieła, krytyka genetycznaAbstrakt
Na podstawie prześledzenia genezy Dzieci nędzy (1913) i historii komponowania tekstu dokonano ciekawych ustaleń z zakresu działań twórczych najgłośniejszego autora Młodej Polski – Stanisława Przybyszewskiego. Badania ujawniły m.in. niechęć pisarza do (czy może: nieumiejętność) radykalnej modyfikacji raz dokonanych zapisów tekstowych i wzrost literackiej efektywności z dala od wielkich miast. Kolacjonowanie przekazów powieści oraz lektura dokumentów osobistych pozwoliły stwierdzić, że znaczący wpływ na ostateczny kształt Dzieci nędzy miały powikłania osobiste i przykre okoliczności życiowe, które znacząco determinowały (czy raczej: destruowały) proces pisarski Przybyszewskiego, oraz ingerencja domagającego się uzupełnień wydawcy, któremu pisarz skwapliwie przyznał rację, dopisując kilka rozdziałów. Te sumiennie dokonane poprawki świadczą o tym, jak ważne były dla pisarza uwagi redakcyjne w udoskonalaniu tekstu.
Najważniejsze odkrycie, do jakiego prowadzą badania tekstologiczne, dotyczy jednak autorskiej rezygnacji z zamierzonego pierwotnie poematu prozą i przetransponowania jego idei w formę powieściową. Ta decyzja – będąca rodzajem kapitulacji w zmaganiach z tworzywem – świadczyła de facto o nowatorskim myśleniu Przybyszewskiego o powieści i sprawiła, że Dzieci nędzy to niezwykle ciekawy artystycznie, nowoczesny zapis stanów psychicznych. Od strony rozwiązań konstrukcyjno-narracyjnych to niewątpliwie jedna z najciekawszych powieści Przybyszewskiego.
Pobrania
Bibliografia
Dąbrowski Roland, Kasprowicz, Przybyszewski oraz ONA... Jadwinia, [place missing] 2015.
Google Scholar
Gutowski Wojciech, “Rodzina jako egzystencjalna pułapka. O Dzieciach nędzy Stanisława Przybyszewskiego”, [in:] Wojciech Gutowski, Konstelacja Przybyszewskiego, Adam Marszałek (publ.), Toruń 2008, pp. 106–129.
Google Scholar
Helsztyński Stanisław, Meteory Młodej Polski, Wydawnictwo Literackie, Krakow 1969.
Google Scholar
Helsztyński Stanisław, Przybyszewski. Opowieść biograficzna, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warsaw 1973.
Google Scholar
Helsztyński Stanisław, “Żal do Polski przed wyjazdem do Monachium w r. 1906”, Wici Wielkopolskie 1935, issue 7–8, pp. 50–51.
Google Scholar
Kasprowicz-Jarocka Anna, Córki mówią…, PIW, Warsaw 1966.
Google Scholar
Kurzeja-Świątek Maria, “Michał Asanka-Japołł – nauczyciel, publicysta z Sądecczyzny”, Rocznik Sądecki 2013, vol. XLI, pp. 132–160.
Google Scholar
Lubińska Anna, Dzieje wydawnicze utworów Stanisława Przybyszewskiego w latach 1892–2015 w wybranych krajach europejskich, Wrocław 2018.
Google Scholar
Mann Thomas, Czarodziejska góra, vol. 2, Warsaw 1982.
Google Scholar
Matuszek Gabriela, Der geniale Pole? Niemcy o Stanisławie Przybyszewskim (1892–1992), Universitas, 2nd extended edition, Krakow 1996.
Google Scholar
Matuszek Gabriela, Stanisław Przybyszewski – pisarz nowoczesny. Eseje i proza – próba monografii, Universitas, Krakow 2008.
Google Scholar
“Nasi powieściopisarze o sobie. Ankieta Świata. S. Przybyszewski”, Świat 1913, issue 31, p. 8.
Google Scholar
Przybyszewski Stanisław, Adam Drzazga, Gebethner i Wolff, Warsaw 1914.
Google Scholar
Przybyszewski Stanisław, “Confiteor”, Życie 1899, issue 1.
Google Scholar
Przybyszewski Stanisław, Dzieci nędzy, Gebethner i Wolff, Warsaw 1913.
Google Scholar
Przybyszewski Stanisław, Listy, S. Helsztyński (ed.), Towarzystwo Przyjaciół Nauki i Sztuki w Gdańsku, Spółka Wydawnicza „Parnas Polski”, vol. 1 (Warsaw 1937) and vol. 2 (Warsaw 1938).
Google Scholar
Przybyszewski Stanisław, “Listy miłosne Marianny d’Alcoforado”, Ateneum 1908, vol. 1, coll. 1–2, pp. 46–62.
Google Scholar
Przybyszewski Stanisław, Moi współcześni. Wśród obcych, Instytut Wydawniczy „Biblioteka Polska”, Warsaw 1926.
Google Scholar
Przybyszewski Stanisław, “O «nową» sztukę”, Życie 1899, issue 6.
Google Scholar
Przybyszewski Stanisław, “Szlakiem Kaina. Pierwsza pieśń «Cherubina»”, Sfinks 1908, vol. III, pp. 278–292.
Google Scholar
Przybyszewski Stanisław, “Tyrteusz. Pieśń piąta z księgi «Cherubim»”, Krytyka 1907, vol. I, pp. 146–157.
Google Scholar
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.