Nowe metody diagnostyczne oceny czynności głosu dla potrzeb foniatry i logopedy

Autor

  • Jurek Olszewski Uniwersytet Łódzki, Wydział Filologiczny, Instytut Filologii Polskiej i Logopedii, Zakład Dialektologii Polskiej i Logopedii, ul. Pomorska 171/173, 90–236 Łódź; Klinika Otolaryngologii, Onkologii Laryngologicznej, Audiologii i Foniatrii II Katedry Otolaryngologii Wydziału Wojskowo‑Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, ul. Żeromskiego 113, 90–549 Łódź
  • Joanna Nowosielska‑Grygiel Klinika Otolaryngologii, Onkologii Laryngologicznej, Audiologii i Foniatrii II Katedry Otolaryngologii Wydziału Wojskowo‑Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, ul. Żeromskiego 113, 90–549 Łódź

DOI:

https://doi.org/10.18778/2544-7238.01.08

Słowa kluczowe:

metody diagnostyczne, ocena czynności głosu, potrzeby foniatryczne i logopedyczne

Abstrakt

Celem pracy było przedstawienie nowych metod diagnostycznych oceny czynności głosu dla potrzeb foniatry i logopedy. Czynność tworzenia głosu zależy nie tylko od prawidłowego zwarcia i drgań fałdów głosowych wzmacniających energię akustyczną tonu podstawowego, ale również od funkcji jam rezonacyjnych oraz narządów artykulacyjnych wpływających na barwę głosu i wytwarzanie dźwiękowych elementów mowy, czyli głosek. Europejskie Towarzystwo Laryngologiczne z 2001 roku zaproponowało protokół diagnostyczny, który zaleca, poza wywiadem i badaniem przedmiotowym, przeprowadzenie oceny odsłuchowej głosu, badania wideolaryngostroboskopowego (VLS), badań akustycznych oraz samooceny jakości głosu. Badanie parametrów akustycznych głosu pozwala na obiektywną analizę tonu krtaniowego. Jest to ważna zaleta tej metody. Kompleksowa analiza głosu, obejmująca zarówno badania obiektywne, jak i subiektywne dotyczące oceny charakteru tworzonego głosu za pomocą skali GRBAS, oraz różne modyfikacje testów niesprawności głosowej określające stan funkcjonalny, emocjonalny i fizyczny badanej osoby, pozwalają na stwierdzenie, w jakim stopniu zaburzenie głosu może wpływać na jakość życia. W codziennej praktyce foniatry i logopedy umożliwiają rzetelne określenie etiologii, postawienie rozpoznania, zaplanowanie leczenia oraz monitorowanie efektów leczenia zaburzeń głosu.

Pobrania

Brak dostępnych danych do wyświetlenia.

Bibliografia

Dejonckere P.H., Bradley P., Clemente P., Cornut P., Crevier‑Buchman L., Friedrich G., Van De Heyning P., Remacle M., Woisard V., 2001, A basic protocol for functional assessmentof voice pathology, especially for investigating the efficacy of (phonosurgical) treatments andevaluating new assessment techniques, „European Archives of Oto‑Rhino‑Laryngology”, vol. 258, s. 77–82.
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.1007/s004050000299

Hirano M., 1981, Clinical examination of voice, New York: Springer.
Google Scholar

Kluch W., Zielińska‑Bliźniewska H., Olszewski J., 2011, Ocena wideolaryngostroboskopowofoniatryczna i percepcyjna głosu u chorych ze stanami przedrakowymi krtani przed leczeniem chirurgicznym i rehabilitacją i po nich, „Lekarz Wojskowy”, nr 89(4), s. 1–5.
Google Scholar

Mathieson L., 1993, Vocal tract discomfort in hyperfunctional dysphonia, „Voice”, vol. 2, s. 40–48.
Google Scholar

Niebudek‑Bogusz E., 2009, Postępowanie w dysfoniach zawodowych w krajach Unii Europejskiej i na świecie, „Medycyna Pracy”, nr 60(2), s. 151–158.
Google Scholar

Niebudek‑Bogusz E., Woźnicka E., Śliwińska‑Kowalska M., 2010, Zastosowanie skali dyskomfortu traktu głosowego w diagnozowaniu dysfonii czynnościowej, „Otorynolaryngologia”, nr 9(4),s. 204–209.
Google Scholar

Obrębowski A., 2008, Narząd głosu i jego znaczenie w komunikacji społecznej, Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego.
Google Scholar

Owczarek K., Zielińska‑Bliźniewska H., Olszewski J., 2013, Przewlekłe choroby narządu głosu spowodowane nadmiernym wysiłkiem głosowym, „Laryngologia w Przypadkach – Medycynapo Dyplomie”, nr 1(65), s. 4–10.
Google Scholar

Pruszewicz A., 2002, Metody badania narządu głosu „Postępy w Chirurgii Głowy i Szyi”, nr 2(2), s. 3–25.
Google Scholar

Pruszewicz A., Obrębowski A., Wiskirska‑Woźnica B., Wojnowski W., 2004, W sprawie kompleksowej oceny głosu – własna modyfikacja testu samooceny sprawności głosu (Voice Handicap Index), „Otolaryngologia Polska”, nr 58(3), s. 547–549.
Google Scholar

Sielska‑Badurek E., Niemczyk K., 2015, Diagnostic protocol in voice disorders, „Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny”, nr 4(2), s. 12–18.
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.5604/20845308.1152198

Wiskirska‑Woźnica B., 2002, Kompleksowa ocena głosu w schorzeniach organicznych i czynnościowych krtani, rozprawa habilitacyjna, Poznań: Akademia Medyczna.
Google Scholar

Woźnicka E., Niebudek‑Bogusz E., Kwiecień J., Wiktorowicz J., Śliwińska‑Kowalska M., 2012, Applicability of the vocal tract discomfort (VTD) scale in evaluating the effects of voice therapyof occupational voice disorders, „Medycyna Pracy”, vol. 63, s. 141–152.
Google Scholar

Zielińska‑Bliźniewska H., Pietkiewicz P., Miłoński J., Urbaniak J., Olszewski J., 2013, Analiza akustyczna i wydolności głosu nauczycieli akademickich z rozpoznaną hiperfunkcjonalną dysfonią za pomocą oprogramowania DiagnoScope Specialist, „Otolaryngologia Polska”,nr 67(3), s. 144–148.
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.1016/j.otpol.2013.02.001

Pobrania

Opublikowane

2017-12-30

Jak cytować

Olszewski, J., & Nowosielska‑Grygiel, J. (2017). Nowe metody diagnostyczne oceny czynności głosu dla potrzeb foniatry i logopedy. Logopaedica Lodziensia, (1), 91–99. https://doi.org/10.18778/2544-7238.01.08

Numer

Dział

Article