Leksyka w nauczaniu języka specjalistycznego – potrzeby akademickie a potrzeby zawodowe
DOI:
https://doi.org/10.18778/0860-6587.24.11Słowa kluczowe:
język specjalistyczny, dydaktyka języka specjalistycznego na potrzeby akademickie i zawodowe, system leksykalny języka specjalistycznegoAbstrakt
W wyniku zmian w edukacji i otwarcia się międzynarodowych rynków pracy rośnie liczba uczących się, którzy oczekują wyraźnego ukierunkowania procesu kształcenia językowego na określony profesjolekt. Zainteresowanych nauką języka specjalistycznego można podzielić na dwie kategorie. W pierwszej znajdują się ci, którzy zamierzają studiować lub uczyć się danego zawodu; w drugiej – już funkcjonujący na rynku pracy profesjonaliści, którzy chcą zdobyć kompetencje w nowym języku.
Ze względu na odmienną specyfikę obu grup odbiorców programy kursów języka specjalistycznego powinny być oferowane w dwu zdecydowanie różnych wariantach: akademickim i zawodowym. W obu jednakże konieczne jest systemowe podejście do nauczania leksyki, umożliwiające uczącym się efektywne opanowanie dużej liczby terminów (jawnych i ukrytych) oraz charakterystycznych dla nich połączeń.
Bibliografia
Cholewa J., 2013, Nauczanie języków specjalistycznych wczoraj i dziś, „Języki Obce w Szkole”, nr 4.
Google Scholar
Ćwiklińska J., Szadyko, S., 2005, Obszary wiedzy specjalistycznej w wybranych wariantach języka Business Communications, w: J. Lewandowski, M. Kornacka (red.), Teksty specjalistyczne w kontekstach zawodowych i tłumaczeniach”, „Języki specjalistyczne 5”, Warszawa s. 81–88.
Google Scholar
Dudzik A., 2014, Co to dziś znaczy nauczanie języka medycznego? „Języki Obce w Szkole”, nr 1.
Google Scholar
Dźwierzyńska E., 2012, Sposoby optymalizacji przyswajania materiału leksykalnego w procesie nauczania języka obcego, Rzeszów.
Google Scholar
Gajewska E., 2014, Techniki nauczania języka obcego, Tarnów.
Google Scholar
Gajewska E., Sowa M., 2014a, LPS, FOS, Fachsprache … Dydaktyka języków specjalistycznych, Lublin.
Google Scholar
Gajewska E., Sowa M., 2014b, Refleksyjna praktyka w nauczaniu języka specjalistycznego, „Neofilolog”, nr 42/2.
Google Scholar
Grucza F., 1994, O językach specjalistycznych (= technolektach) jako pewnych składnikach rzeczywistych języków ludzkich, w: F. Grucza, Z. Kozłowska (red.), Języki specjalistyczne. Materiały z XVII Ogólnopolskiego Sympozjum ILS UW, Warszawa, s. 7–27.
Google Scholar
Grucza S., 2006, Idiolekt specjalistyczny – idiokultura specjalistyczna – interkulturowość specjalistyczna, w: J. Lewandowski, M. Kornacka (red.), Teksty zawodowe w kontekstach kulturowych i tłumaczeniach, „Języki specjalistyczne 6”, Warszawa, s. 30–49.
Google Scholar
Grucza S., 2007, Od lingwistyki tekstu do lingwistyki tekstu specjalistycznego, Warszawa.
Google Scholar
Grucza S., 2008a, O konieczności tworzenia korpusów tekstów specjalistycznych, w: J. Lukszyn (red.), Podstawy technolingwistyki, Warszawa, s. 197–224.
Google Scholar
Grucza S., 2008b, Lingwistyka języków specjalistycznych, Warszawa.
Google Scholar
Jendrych E., 2009, Minimum terminologiczne angielskiego języka biznesu dla potrzebglottodydaktyki, w: M. Kornacka, M. Górnicz (red.), Tekst – wyraz – interpretacja, „Języki specjalistyczne 9”, Warszawa, s. 119–137.
Google Scholar
Lesiak-Bielawska E., 2015, Potrzeby nauczycieli języków specjalistycznych a programy kształcenia i formy doskonalenia zawodowego, „Języki Obce w Szkole”, nr 3.
Google Scholar
Lukszyn J., Zmarzer W., 2001, Teoretyczne podstawy terminologii, Warszawa.
Google Scholar
Łuczak A., 2012, O rozwoju zawodowym lektorów angielskiego języka prawniczego, „Języki Obce w Szkole”, nr 1.
Google Scholar
Malinowski A., 2006, Polski język prawny. Wybrane zagadnienia, Warszawa.
Google Scholar
Maniowska K., 2015, Zrozumieć niezrozumiałe – kilka uwag o włoskim języku specjalistycznym, w: M. Sowa, M. Mocarz-Kleindienst, U. Czyżewska (red.), Nauczanie języków obcych na potrzeby rynku pracy, Lublin, s. 98–108.
Google Scholar
Markowski A., 1992, Leksyka wspólna różnym odmianom polszczyzny, Wrocław.
Google Scholar
Ołdziejewska E., 2014, Zrównoważony rozwój językowy obcokrajowców uczących się języka polskiego dla celów bizsesowych, w: T. Jemczura, H. A. Kretek (red.), Zrównoważony rozwój. Debiuty naukowe 2013, Racibórz, s. 246–253.
Google Scholar
Seretny A., 2011, Nauczanie języka specjalistycznego – kolejne wyzwanie glottodydaktyki polonistycznej, w: S. Piotrowski (red.), O nauczaniu i uczeniu się języka obcego dla potrzeb zawodowych, „Seria 12/13, Lublin, s. 106–121.
Google Scholar
Seretny A., 2015, Słownictwo w dydaktyce języka. Świat słów na przykładzie języka polskiego jako obcego, Kraków.
Google Scholar
Szerszeń P., 2014, Kilka uwag na temat optymalnego czasu rozpoczynania nauki języka specjalistycznego i możliwości jej realizacji, „Lingwistyka Stosowana” nr 9.
Google Scholar
Śliwiński W., 2007, O pewnym sposobie badania kolokacji w tekstach urzędowych, „LingVaria”, nr 2.
Google Scholar
Wilkoń A., 1987, Typologia odmian językowych współczesnej polszczyzny, Katowice.
Google Scholar
Zawadzka E., 2002, Kulturowe uwarunkowania wybranych zachowań językowych i pozajęzykowych w biznesie, w: G. Szpila (red.), Język a komunikacja 4, Zbiór referatów z konferencji: Język trzeciego tysiąclecia II, Nowe oblicza komunikacji we współczesnej polszczyźnie, Kraków, s. 211–218.
Google Scholar
Zmarzer W., 2005, Onomazjologiczne klasy słownictwa specjalistycznego, w: J. Lewandowski, M. Kornacka (red.), Teksty specjalistyczne w kontekstach zawodowych i tłumaczeniach, „Języki specjalistyczne 5”, Warszawa, s. 15–22.
Google Scholar
