Why wear a prosthetics when you could become a superhero instead? Dzieci, protezy i kilka uwag o tym, jak słownik krytycznych studiów nad niepełnosprawnością może wzbogacić język nowych studiów nad dzieciństwem

Abstrakt

Artykuł stanowi propozycję przyjrzenia się interpretacyjnemu potencjałowi pojęć ze słownika krytycznych studiów nad niepełnosprawnością (prosthetic power, visual activism) jako narzędzi analizy doświadczeń niepełnosprawnych dzieci prowadzonej w ramach nowych studiów nad dzieciństwem. W polu studiów nad niepełnosprawnością analizy dzieci i ich (niepełnosprawnego) dzieciństwa wciąż pozostają w mniejszości, podobnie jak w polu nowych studiów nad dzieciństwem niepełnosprawność wciąż nie zyskała takiej widoczności, jak płeć, klasa czy rasa. Wychodząc od opisu przykładów projektów dziecięcych protez 3D redefiniujących sztuczną kończynę odpowiednio jako pretekst do zabawy z innymi dziećmi, atrybut superbohatera i pole sprawstwa rozumianego jako współprojektowanie (siebie), poszukuję w nich nawiązań do wątków teoretycznych i interpretacyjnych obecnych w polu współczesnych, krytycznych studiów nad niepełnosprawnością, a następnie odnoszę je do perspektywy nowych studiów nad dzieciństwem, pokazując – na przykładzie disabled children’s childhood studies – jaka rama analizy niepełnosprawnych dzieci może powstać na bazie imperatywów krytycznych studiów nad niepełnosprawnością i nowych studiów nad dzieciństwem.