Bezpośrednie inwestycje zagraniczne z rynków wschodzących Teoria i praktyka

Abstrakt

Artykuł przedstawia przegląd teoretycznych podejść do kwestii bezpośrednich inwestycji zagranicznych, pochodzących z tzw. rynków wschodzących. Są to nowi partnerzy działający jako inwestorzy, których aktywność w ostatnich latach zwiększa się zwłaszcza w krajach słabiej rozwiniętych, gdzie inwestorzy z rynków wschodzących skutecznie konkurują z dotychczasowymi liderami bezpośrednich inwestycji. Rozważane są dwie hipotezy. Pierwsza dotyczy stanu koncepcji teoretycznych, wypowiadających się na temat bezpośrednich inwestycji zagranicznych. Koncepcje te są skupione na działalności inwestycyjnej wielkich partnerów i nie wyjaśniają podejmowania działalności za granicą w przypadku przedsiębiorstw pochodzących z rynków wschodzących. Są one więc jednostronne, a dziś mają nawet charakter historyczny. Druga hipoteza dotyczy występowania przewagi komparatywnej firm z rynków wschodzących i stanowi uzupełnienie dotychczasowych podejść do istoty BIZ. Przy zastrzeżeniu, że firmy z tych rynków lokują się często w niszowych gałęziach gospodarki krajów goszczących można przyjąć, że istotą przewagi jest mniejszy dystans techniczno-organizacyjny między inwestorami a rynkami słabiej rozwiniętymi.