„Dzieci gorszego Boga” czy „superherosi”? Narracje tożsamościowe osób niepełnosprawnych w roli studentów wyższych uczelni

Abstrakt

W artykule rozważane są kwestie narracji tożsamościowych wyłaniających się z analizowanych przez autorkę wypowiedzi niepełnosprawnych studentów polskich uczelni. Obraz społeczny osób niepełnosprawnych, kształtowany w głównej mierze przez media, jest uproszczony. Stereotypowo przedstawiane wizerunki osób niepełnosprawnych funkcjonują w antynomii „ofiara”–„heros”, zawsze jednak osnute wokół niepełnosprawności jako kategorii organizującej. Wydaje się, że również społeczność akademicka podlegać może tej stereotypizacji wizerunków i widzieć studentów niepełnosprawnych bardziej przez pryzmat ich niepełnosprawności niż „studenckości”. Tymczasem z narracji tej grupy studentów wyłania się odmienny obraz ich tożsamości, zbudowany wokół dyskursu „normalności”. Studenci z niepełnosprawnościami widzą siebie – i chcą tak być postrzegani – jako normalnych studentów.