Wpływ Europejskiej Specjalizacji Jąkania (ESS) na kompetencje terapeutyczne logopedy na podstawie opinii polskich uczestniczek kursu

Anna Starczewska; Kamila Kuros-Kowalska

doi:10.18778/2544-7238.11.13

Autor

Anna Starczewska Fundacja Centrum Logopedyczne https://orcid.org/0009-0000-2477-8157
Kamila Kuros-Kowalska Uniwersytet Śląski https://orcid.org/0000-0002-3618-4927

DOI:

https://doi.org/10.18778/2544-7238.11.13

Słowa kluczowe:

Europejska Specjalizacja Jąkania (ESS), kompetencje terapeutyczne, terapia osób jąkających się

Abstrakt

W artykule poddano analizie wpływ Europejskiej Specjalizacji Jąkania (European Stuttering Specialization – ESS) na rozwój kompetencji logopedów w terapii jąkania. Celem badania było określenie, w jaki sposób specjalistyczne kursy, takie jak ESS, wpływają na przygotowanie logopedów do pracy z osobami doświadczającymi jąkania, zarówno w zakresie wiedzy teoretycznej, jak i praktycznych umiejętności terapeutycznych. W badaniu zastosowano metodę jakościową – częściowo skategoryzowane wywiady, przeprowadzone z sześcioma polskimi uczestniczkami kursu ESS, które miały zróżnicowane doświadczenie zawodowe. Wywiady koncentrowały się na doświadczeniach respondentek związanych z kształceniem oraz na ich postrzeganiu skuteczności zdobytych kompetencji w praktyce zawodowej. Wyniki analiz opinii wskazują, że uczestnictwo w kursie ESS znacząco podnosi umiejętności diagnostyczne i terapeutyczne logopedów, szczególnie w obszarze indywidualizacji terapii oraz pracy z osobami i rodzinami o różnych potrzebach.

Pobrania

Brak dostępnych danych do wyświetlenia.

Bibliografia

Budge S.L., Wampold B.E., 2015, The Relationship: How It Works, [in:] O.C.G. Gelo, A. Pritz, B. Rieken (red.), Psychotherapy Research: Foundations, Process, and Outcome, Wien: Springer-Verlag, s. 213–228, https://doi.org/10.1007/978-3-7091-1382-0_11
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.1007/978-3-7091-1382-0_11

De Sonneville-Koedoot C., Stolk E., Rietveld T., Franken M.C., 2015, Direct versus Indirect Treatment for Preschool Children who Stutter: The RESTART Randomized Trial, ,,PLoS ONE”, vol. 10(7), e0133758, s. 1–17, https://doi.org/10.1371/journal.pone.0133758
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.1371/journal.pone.0133758

Eggers K., 2021, Stawanie się efektywnym logopedą specjalizującym się w zaburzeniach płynności mowy, [w:] K. Węsierska, H. Sonsterud (red.), Dialog bez barier – kompleksowa interwencja logopedyczna w jąkaniu, Chorzów: Wydawnictwo Agere Aude, s. 64–84.
Google Scholar

Eggers K., Leahy M., 2011, The European clinical specialization on fluency disorders (ECSF), „Journal of Fluency Disorders”, vol. 36(2), s. 296–301.
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.1016/j.jfludis.2011.02.001

Herder C., Howard C., Nye C., Vanryckeghem M., 2006, Effectiveness of behavioral stuttering treatment: A systematic review and meta-analysis, „Contemporary Issues in Communication Science and Disorders”, vol. 33, s. 61–73.
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.1044/cicsd_33_S_61

Leahy M., Agius J., Hylebos C., De Nil L., Eggers K., 2014, European Clinical Specialization in Fluency Disorders (ECSF): Participants Review the First Four Years, ,,American Speech-Language-Hearing Association”, vol. 24(1), s. 26–32, https://doi.org/10.1044/ffd24.1.26
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.1044/ffd24.1.26

Mańkowska B., 2020, Superwizja. Jak chronić się przed wypaleniem zawodowym i utratą zdrowia, Warszawa: Wolters Kluwer.
Google Scholar

Plexico L.W., Manning W.H., DiLollo A., 2010, Client perceptions of effective and ineffective therapeutic alliances during treatment for stuttering, „Journal of Fluency Disorders”, vol. 35(4), s. 333–354, https://doi.org/10.1016/j.jfludis.2010.07.001
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.1016/j.jfludis.2010.07.001

Solecka-Głodek J., 2020, Budowanie relacji terapeutycznej w terapii jąkania – kompetencje i umiejętności balbutologopedy, [w:] K. Węsierska, M. Witkowski (red.), Zaburzenia płynności mowy: teoria i praktyka, t. 2, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, s. 267–274.
Google Scholar

Tallman K., Bohart A.C., 2004, The client as a common factor: Clients as self-healers, [w:] M.A. Hubble, B.L. Duncan, S.D. Miller (red.), The heart and soul of change: What works in therapy, Washington: American Psychological Association, s. 91–131, https://doi.org/10.1037/11132-003
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.1037/11132-003

Tichenor S.E., Constantino C., Yaruss J.S., 2022, A point of view about fluency, „Journal of Speech, Language, and Hearing Research”, vol. 65(2), s. 645–652.
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.1044/2021_JSLHR-21-00342

Wampold B.E., 2001, The great psychotherapy debate: Models, methods, and findings, New York: Lawrence Erlbaum Associates.
Google Scholar

Wampold B.E., 2010, The research evidence for the common factors models: A historically situated perspective, [w:] B.L. Duncan, S.D. Miller, B.E. Wampold, M.A. Hubble (red.), The heart and soul of change: Delivering what works in therapy, Washington: American Psychological Association, s. 49–81.
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.1037/12075-002

Wampold B.E., Imel Z.E., 2015, The great psychotherapy debate: The evidence for what makes psychotherapy work, New York–London: Routledge.
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.4324/9780203582015

Węsierska K., 2015, Logopeda jako specjalista w dziedzinie zaburzeń płynności mowy, [w:] K. Węsierska (red.), Zaburzenia płynności mowy: teoria i praktyka, t. 1, Katowice: Wydawnictwo Komlogo, s. 101–114.
Google Scholar

Yaruss J.S., 2003, One Size Does Not Fit All: Special Topics in Stuttering Therapy, „Seminars in Speech and Language”, vol. 24, s. 3–6, https://doi.org/10.1055/s-2003-37381
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.1055/s-2003-37381

Zebrowski P.M., 2007, Treatment factors that influence therapy outcomes of children who stutter, [w:] E.G. Conture, R.F. Curlee (red.), Stuttering and related disorders of fluency, New York: Thieme Medical, s. 23–38.
Google Scholar