Mimicry, auto-fiction, genealogy. Playing (down) trauma, reconstructing autobiography in the postmemory writing of Monika Rakusa

Authors

DOI:

https://doi.org/10.18778/2299-7458.13.06

Keywords:

Holocaust, trauma, post-memory, autobiography, mimicry, auto-fiction

Abstract

The article aims to address one of the borderline cases of contemporary autobiographical narratives. Being aware of the limitations characteristic of postmemory practices, the writing of Monika Rakusa creates a self-reflective and ironic variety of postmemory biographical prose, undertaking a complex game with auto-fictional and genre forms (e.g. diaries/blogs typical of life writing and diaries alluding to that of Bridget Jones). The ironic strategy of creating genological ‘mixtures’ captures the perplexities of the hybridised positioning of the Jewish identity of the narrator, who, on the one hand, struggles with intergenerational trauma, anti- Semitism and the indefinable status of her subaltern background and, on the other, is aware of the performative nature of both her own and social biographical practices/compulsions, and seems to be caught up in the mechanisms of mimicry described by Homi Bhabha, the pretense of another identity as a continuation of the strategy of hiding and masking Jewishness. This article investigates at length the relationship between auto-fiction, post-memory and autobiographical modality of family narratives and the ironic distancing techniques contained in three prose texts: 39,9 [39.9]; the short story collection titled Cień [Shadow] and the novel Żona Adama [Adam’s Wife]. In t hese successive variants of ‘parabiography’ (Artur Sandauer), literariness exposed auto-fictionally as a particular form of ‘wounding mimicry’ mediates both the areas of ‘Jewish’ experience of anti-Semitism and trauma, and the conventional formulas of sincerity of life writing, which are treated at a distance, as well as postmemory efforts to understand the past and the ironic symptoms of mimicry.

Downloads

Download data is not yet available.

Author Biography

Bartosz Dąbrowski, Uniwersytet Gdański

Bartosz Dąbrowski – doktor, adiunkt w Zakładzie Historii Literatury Polskiej Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Gdańskiego. Zajmuje się zagadnieniami postpamięci i międzypokoleniowego dziedziczenia traumy w polskiej prozie najnowszej. Przygotowuje do druku monografię Widma i krypty. Polska proza postmemorialna. Publikował m.in. w „Pamiętniku Literackim”, „Muzyce”, „Autobiografii”, „Czasie Kultury”, „Poznańskich Studiach Polonistycznych”, „Narracjach o Zagładzie”, „Tekstualiach” itd. Jest autorem książek: Mit dionizyjski Karola Szymanowskiego (2001), Szymanowski. Muzyka jako autobiografia (2010) i współredaktorem Obecność Conrada: artykuły z konferencji Joseph Conrad. Konteksty, spotkania i nawiązania międzykulturowe, 23–24 października 2017 r. Gdańsk (2020). Jest członkiem redakcji „Jednak Książki”. Laureat Nagrody im. Jana Józefa Lipskiego (2000) oraz Nagrody Prezesa Rady Ministrów (2006), stypendysta Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (2006–2007).

References

Bhabha H., Mimikra i ludzie. O dwuznaczności dyskursu kolonialnego, [w:] H. Bhabha, Miejsca kultury, przeł. T. Dobrogoszcz, Kraków 2010.
Google Scholar

Cuber M., Metonimie Zagłady. O polskiej prozie lat 1987–2012, Katowice 2013.
Google Scholar

Gilman S., The Jewish Foot. A Foot-Note to the Jewish Body, [w:] S. Gilman, The Jew’s Body, New York–London 1991.
Google Scholar

Grzemska A., Matki i córki. Relacje rodzinne i artystyczne w autobiografiach kobiet po 1989 roku, Toruń 2020.
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.12775/978-83-231-5731-1

Hirsch M., Introduction, [w:] Rites of Return: Diaspora Poetics and the Politics of Memory, New York 2011.
Google Scholar

Hirsch M., Mothers and Daughters, „Signs” 1981, vol. 7, no. 1 (Autumn), s. 200–222, https://doi.org/10.1086/493870
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.1086/493870

Hirsch M., The Mother/Daughter Plot. Narrative, Psychoanalysis, Feminism, Bloomington 1989.
Google Scholar

Kestenberg J., A metapsychological assessment based on an analysis of a survivor’s child’, [w:] Generations of the Holocaust, eds M.S. Bergman, M.E. Jucovy, New York 1982, s. 88–102.
Google Scholar

Lis J., Obrzeża autobiografii. O współczesnym pisarstwie autofikcyjnym we Francji, Poznań 2006.
Google Scholar

Malin J., The Voice of the Mother: Embbeded Maternal Narratives in Twentieth-Century Women’s Autobiographies, Carbondale 2000.
Google Scholar

McGlothlin E., Second-Generation Holocaust Literature. Legacies Survival and Perpetration, Rochester NY, 2006, https://doi.org/10.1515/9781571136855
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.1515/9781571136855

Melchior M., Zagłada a tożsamość. Polscy Żydzi ocaleni „na aryjskich papierach”. Analiza doświadczenia biograficznego, Warszawa 2004.
Google Scholar

Panas W., Pismo i rana. Szkice o problematyce żydowskiej w literaturze polskiej, Lublin 1996.
Google Scholar

Rakusa M., 39,9, Warszawa 2008.
Google Scholar

Rakusa M., Cień, Warszawa 2014.
Google Scholar

Rakusa M., Żona Adama, Warszawa 2010.
Google Scholar

Rose J., Mothers. An Essay of Love and Cruelty, Farrar, Straus and Giroux, New York, 2018.
Google Scholar

Schulte Nordholt A., Perec, Modiano, Raczymow. La Génération d’après et la mémoire de la Shoah, Amsterdam 2008, https://doi.org/10.1163/9789401205962
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.1163/9789401205962

Turczyn A., Autofikcja, czyli autobiografia psychopolifoniczna, „Teksty Drugie” 2007, nr 1–2.
Google Scholar

Ubertowska A., „Mimetyzm zranienia”, konflikty reprezentacji, [w:] A. Ubertowska, Świadectwo – trauma – głos. Literackie reprezentacje Holocaustu, Kraków 2007.
Google Scholar

Volkan V., Traumatized Societes and Psychological Care: Expanding the Concept of Preventive Medicine, “Mind and Humanism” 2000, no. 3, s. 177–194.
Google Scholar

Yerushalmi Y.H., Freud’s Moses, Judaism Terminable and Interminable, New Haven–London 1991.
Google Scholar

Zieniewicz A., Pakty i fikcje. Autobiografizm po końcu wielkich narracji (szkice), Warszawa 2011.
Google Scholar

Published

2024-12-31

How to Cite

Dąbrowski, B. (2024). Mimicry, auto-fiction, genealogy. Playing (down) trauma, reconstructing autobiography in the postmemory writing of Monika Rakusa. Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze, (13), 105–124. https://doi.org/10.18778/2299-7458.13.06

Similar Articles

1 2 3 > >> 

You may also start an advanced similarity search for this article.