Jim Carrey nie istnieje. Celebrycka quasi-autoetnografia na koniec świata

Autor

DOI:

https://doi.org/10.18778/2299-7458.13.12

Słowa kluczowe:

celebryci, Jim Carrey, autoetnografia, autofikcja, autobiografia

Abstrakt

Jim Carrey stanowi dosłowną ilustrację spełnienia „amerykańskiego snu”: jego historia ma swój początek w niekorzystnej sytuacji ekonomicznej i wielodzietnej rodzinie oraz kanadyjskiej scenie stand-upowej – a kończy się na statusie milionera i hollywoodzkiego celebryty. Najlepiej znany z blockbusterów lat 90. – raczej komediowych niż dramatycznych – Carrey przez dekady kreowany i odbierany był jako finansowe i popkulturowe wcielenie „gwiazdy”. Zbliżając się do sześćdziesiątki, wydaje quasi-autobiografię – która zdecydowanie odróżnia się od klasycznych biografii celebryckich i tworzy zupełnie wyjątkową partyzantkę kulturową. Książka Memoirs and Misinformation (Wspomnienia i dezinformacja) tworzy wielowarstwowe gesty samopoznania, odczarowania symulakrum persony celebryckiej oraz środowiska. W końcu, tworzy sieci powiązań między fikcją a rzeczywistością, apokalipsą biblijną oraz tą spowodowaną przez UFO – a wszystko po to, by udowodnić, że „Jim Carrey nie istnieje”.

Pobrania

Brak dostępnych danych do wyświetlenia.

Biogram autora

Klaudia Węgrzyn - Uniwersytet Śląski w Katowicach

Klaudia Węgrzyn – główne nurty zainteresowań: autobiografizm, cielesność, trauma, neuroróżnorodność, queer, miasto. Najważniejsze publikacje: Pamięć (za)chowana w ciele. Prześnione powroty w „Pogrzebie kartofla”, “The Polish Journal of the Arts and Culture. New Series” 2021, nr 14(2); Archeologia antyfotografii. Wywoływanie zdjęć i widm z Sanoka w pracach Jerzego Lewczyńskiego oraz Zdzisława Beksińskiego, [w:] Pamięć, obraz, projekcja, red. A. Ścibior, 2020; Inna strona. Wizualność i wizualizacja obcości w filmach Jana Jakuba Kolskiego, [w:] Inność? Obcość? Norma?, red. K. Zakrzewska, Warszawa 2018.

Bibliografia

Barron L., Celebrity Cultures. An Introduction, New York 2014. https://doi.org/10.4135/9781473910492
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.4135/9781473910492

Brockington D., Celebrity and the Environment: Fame, Wealth and Power in Conservation, New York–London 2009. https://doi.org/10.5040/9781350218932
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.5040/9781350218932

Carrey J., Vachon D., Memoirs and Misinformation: A novel, New York 2020.
Google Scholar

Carrey J., Vachon D., Wspomnienia i dezinformacja, przeł. A. Krochmal, R. Kędzierski, Kraków 2023.
Google Scholar

Clarke R., Celebrity Colonialism: Fame, Power and Representation in Colonial and Postcolonial Cultures, Cambridge 2013.
Google Scholar

Demystifying Business Celebrity, red. E. Guthey, T. Clark, B. Jackson, New York–London 2009.
Google Scholar

Ebert J. D., Dead Celebrities, Living Icons: Tragedy and Fame in the Age of the Multimedia Superstar, Kalifornia 2010. https://doi.org/10.5040/9798400638046
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.5040/9798400638046

Hellich A., Gry z autobiografią: przemilczenia, intelektualizacje, parodie, Warszawa 2018.
Google Scholar

Hutcheon L., Narcissistic Narrative: The Metafictional Paradox, Canada 2016.
Google Scholar

Jackson S.J., Black Celebrity, Racial Politics, and the Press: Framing Dissent, New York–London 2014. https://doi.org/10.4324/9781315887043
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.4324/9781315887043

Kapoor I., Celebrity Humanitarianism: The Ideology of Global Charity, New York–London 2012. https://doi.org/10.4324/9780203082270
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.4324/9780203082270

Kępa E., Autoetnografia – metoda dla odważnych?, [w:] Autobiografizm w kulturze współczesnej, red. K. Citko, M. Morozewicz, Białystok 2012.
Google Scholar

Lawrence C., The Cult of Celebrity: What Our Fascination with the Stars Reveals About Us, Connecticut 2009.
Google Scholar

Maréchal G., Autoethnography [w:] Encyclopedia of case study research, red. A.J. Mills, G. Durepos, E. Wiebe, Kalifornia 2010.
Google Scholar

The Mirror Effect: How Celebrity Narcissism Is Seducing America, red. D. Pinsky, M. Young, J. Stern, New York–London 2009.
Google Scholar

Tomczok M., „Mój przyjaciel z Haify powiedział, że gdy śni, nie śni o wrogu, lecz o sobie samym”: studia nad konfliktem palestyńsko-izraelskim jako wyzwanie dla studiów nad Zagładą, „Narracje o Zagładzie” 2018, nr 4, s. 67–80. https://doi.org/10.31261/noz.7879
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.31261/noz.7879

Turczyn A., Autofikcja, czyli autobiografia psychopolifoniczna, „Teksty Drugie” 2007, nr 1–2, s. 204–211.
Google Scholar

Ward P. D., Hipoteza Medei. Czy życie na Ziemi zmierza do samounicestwienia?, tłum. M. Betley, Warszawa 2010.
Google Scholar

Węgrzyn K., (Auto)portret w pękniętym zwierciadle. Czuła narracja, trauma i podmiotowość w czarnej komedii „Kidding”, [w:] Artyst(k)a: czuły narrator. Wcielenia oraz interpretacje czwartoosobowej perspektywy w tekstach kultury, red. S. Papier, Kraków 2021.
Google Scholar

Pobrania

Opublikowane

2024-12-31

Jak cytować

Węgrzyn, K. (2024). Jim Carrey nie istnieje. Celebrycka quasi-autoetnografia na koniec świata. Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze, (13), 213–226. https://doi.org/10.18778/2299-7458.13.12

Podobne artykuły

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.