Jim Carrey nie istnieje. Celebrycka quasi-autoetnografia na koniec świata
DOI:
https://doi.org/10.18778/2299-7458.13.12Słowa kluczowe:
celebryci, Jim Carrey, autoetnografia, autofikcja, autobiografiaAbstrakt
Jim Carrey stanowi dosłowną ilustrację spełnienia „amerykańskiego snu”: jego historia ma swój początek w niekorzystnej sytuacji ekonomicznej i wielodzietnej rodzinie oraz kanadyjskiej scenie stand-upowej – a kończy się na statusie milionera i hollywoodzkiego celebryty. Najlepiej znany z blockbusterów lat 90. – raczej komediowych niż dramatycznych – Carrey przez dekady kreowany i odbierany był jako finansowe i popkulturowe wcielenie „gwiazdy”. Zbliżając się do sześćdziesiątki, wydaje quasi-autobiografię – która zdecydowanie odróżnia się od klasycznych biografii celebryckich i tworzy zupełnie wyjątkową partyzantkę kulturową. Książka Memoirs and Misinformation (Wspomnienia i dezinformacja) tworzy wielowarstwowe gesty samopoznania, odczarowania symulakrum persony celebryckiej oraz środowiska. W końcu, tworzy sieci powiązań między fikcją a rzeczywistością, apokalipsą biblijną oraz tą spowodowaną przez UFO – a wszystko po to, by udowodnić, że „Jim Carrey nie istnieje”.
Pobrania
Bibliografia
Barron L., Celebrity Cultures. An Introduction, New York 2014. https://doi.org/10.4135/9781473910492
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.4135/9781473910492
Brockington D., Celebrity and the Environment: Fame, Wealth and Power in Conservation, New York–London 2009. https://doi.org/10.5040/9781350218932
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.5040/9781350218932
Carrey J., Vachon D., Memoirs and Misinformation: A novel, New York 2020.
Google Scholar
Carrey J., Vachon D., Wspomnienia i dezinformacja, przeł. A. Krochmal, R. Kędzierski, Kraków 2023.
Google Scholar
Clarke R., Celebrity Colonialism: Fame, Power and Representation in Colonial and Postcolonial Cultures, Cambridge 2013.
Google Scholar
Demystifying Business Celebrity, red. E. Guthey, T. Clark, B. Jackson, New York–London 2009.
Google Scholar
Ebert J. D., Dead Celebrities, Living Icons: Tragedy and Fame in the Age of the Multimedia Superstar, Kalifornia 2010. https://doi.org/10.5040/9798400638046
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.5040/9798400638046
Hellich A., Gry z autobiografią: przemilczenia, intelektualizacje, parodie, Warszawa 2018.
Google Scholar
Hutcheon L., Narcissistic Narrative: The Metafictional Paradox, Canada 2016.
Google Scholar
Jackson S.J., Black Celebrity, Racial Politics, and the Press: Framing Dissent, New York–London 2014. https://doi.org/10.4324/9781315887043
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.4324/9781315887043
Kapoor I., Celebrity Humanitarianism: The Ideology of Global Charity, New York–London 2012. https://doi.org/10.4324/9780203082270
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.4324/9780203082270
Kępa E., Autoetnografia – metoda dla odważnych?, [w:] Autobiografizm w kulturze współczesnej, red. K. Citko, M. Morozewicz, Białystok 2012.
Google Scholar
Lawrence C., The Cult of Celebrity: What Our Fascination with the Stars Reveals About Us, Connecticut 2009.
Google Scholar
Maréchal G., Autoethnography [w:] Encyclopedia of case study research, red. A.J. Mills, G. Durepos, E. Wiebe, Kalifornia 2010.
Google Scholar
The Mirror Effect: How Celebrity Narcissism Is Seducing America, red. D. Pinsky, M. Young, J. Stern, New York–London 2009.
Google Scholar
Tomczok M., „Mój przyjaciel z Haify powiedział, że gdy śni, nie śni o wrogu, lecz o sobie samym”: studia nad konfliktem palestyńsko-izraelskim jako wyzwanie dla studiów nad Zagładą, „Narracje o Zagładzie” 2018, nr 4, s. 67–80. https://doi.org/10.31261/noz.7879
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.31261/noz.7879
Turczyn A., Autofikcja, czyli autobiografia psychopolifoniczna, „Teksty Drugie” 2007, nr 1–2, s. 204–211.
Google Scholar
Ward P. D., Hipoteza Medei. Czy życie na Ziemi zmierza do samounicestwienia?, tłum. M. Betley, Warszawa 2010.
Google Scholar
Węgrzyn K., (Auto)portret w pękniętym zwierciadle. Czuła narracja, trauma i podmiotowość w czarnej komedii „Kidding”, [w:] Artyst(k)a: czuły narrator. Wcielenia oraz interpretacje czwartoosobowej perspektywy w tekstach kultury, red. S. Papier, Kraków 2021.
Google Scholar
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.