Jak przekonać do siebie i swoich poglądów czytelnika felietonu? Analiza danych empirycznych

Anna Barańska-Szmitko

doi:10.18778/1505-9057.48.07

Autor

Anna Barańska-Szmitko Zakład Teorii i Praktyki Komunikacji, Katedra Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej, Uniwersytet Łódzki

DOI:

https://doi.org/10.18778/1505-9057.48.07

Słowa kluczowe:

wizerunek, konstruktywizm, analiza dyskursu, styl, felieton, perswazja, autorytet

Abstrakt

W artykule próbuje się ustalić, co w tekstach felietonów odpowiada za fakt przypisywania autorom wyłącznie pozytywnych bądź neutralnych cech wizerunkowych. Podstawę stanowi analiza danych empirycznych, zebranych w badaniu, w którym respondenci po przeczytaniu felietonu określali cechy autora, ich zdaniem, widoczne w przedstawionym tekście, a następnie wskazywali fragmenty aktualizujące każdą z przypisanych cech wizerunkowych. Mieli do dyspozycji wypowiedzi Krzysztofa Vargi, Piotra Zaremby, Magdaleny Środy i Szymona Hołowni. Interpretuje się, że wpływ na tak relatywnie pozytywne postrzeganie twórców mogła mieć sama procedura badania, która utrudniała krytyczne odniesienie do autora (określenie jego cech bezpośrednio po przeczytaniu tekstu), ale wydaje się, że największe znaczenie wśród sposobów przekonania do siebie miało ukształtowanie dyskursywne tekstu (generalizacje, silnie nacechowane słownictwo, komizm wraz z ironią, potocyzmy) oraz samo przeczytanie całości tekstu, które mogło dać efekt zrozumienia i szacunku dla autora, nawet w przypadku braku zgody z jego poglądami.

Pobrania

Brak dostępnych danych do wyświetlenia.

Biogram autora

Anna Barańska-Szmitko - Zakład Teorii i Praktyki Komunikacji, Katedra Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej, Uniwersytet Łódzki

Dr, pracownik naukowo-dydaktyczny Zakładu Teorii i Praktyki Komunikacji przy Katedrze Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Łódzkiego. Zainteresowania naukowe koncentruje wokół wizerunku komunikowanego przede wszystkim werbalnie. Poświęca też uwagę samej metodologii badań, opartej na interdyscyplinarnym łączeniu kilku perspektyw badawczych, a uwzględniającej językowy wymiar komunikacji. Tych pól badawczych dotyczą też jej publikacje, związane z empiryczną weryfikacją sposobów komunikowania image’u na poziomie słowa. Do tej pory opublikowane wyniki dotyczą wizerunków Aloszy Awdiejewa, Szymona Hołowni, Krzysztofa Vargi, Magdaleny Środy i Piotra Zaremby.

Bibliografia

Fleischer M., Konstrukcja rzeczywistości 2, Wrocław 2008.
Google Scholar

Fleischer M., Typologia komunikacji, Łódź 2012.
Google Scholar

Grochala B., Komizm językowy w felietonach Antoniego Słonimskiego, Łódź 2006.
Google Scholar

Habrajska G., Nakłanianie, perswazja, manipulacja językowa, „Acta Universitatis Lodzensis. Folia Litteraria Polonica” 2005, nr 7, s. 91–126.
Google Scholar

Kłosińska K., „Ekspert”, „mędrzec”, „dowódca”, „wieszcz” i „dziadek” – różne role nadawcy programów partii politycznych, tworzone dzięki stylizacji, „Język a Kultura” 2014, t. 24, s. 95–105.
Google Scholar

Korolko M., Sztuka retoryki. Przewodnik encyklopedyczny, Warszawa 1990.
Google Scholar

Korycińska-Skóra K., Wpływ potoczności na perswazję wypowiedzi Andrzeja Leppera, „Język a Kultura” 2014, t. 24, s. 69–78.
Google Scholar

Pratkanis A., Aronson E., Wiek propagandy. Używanie i nadużywanie propagandy na co dzień, przeł. J. Radzicki, M. Szuster, Warszawa 2005.
Google Scholar

Sokół A., Perswazja, manipulacja, zabawa językiem – wybrane aspekty językowe czasopisma „Wróżka”, „Acta Univeritatis Lodzenis. Folia Linguistica” 2010, nr 45, s.177–195.
Google Scholar

Szymanek K., Sztuka argumentacji. Słownik terminologiczny, Warszawa 2005, s. 257.
Google Scholar