Kauzator zachwytu w języku rosyjskim i polskim
DOI:
https://doi.org/10.18778/1731-8025.12.05Słowa kluczowe:
kauzator, zachwyt, język rosyjski, język polskiAbstrakt
Artykuł poświęcony jest zachwytowi jako uczuciu wielkiego podziwu dla osób i obiektów otaczającej rzeczywistości. Omawiane są formy wyrażania kauzatora oraz stylistyczno-składniowa organizacja wypowiedzeń z leksemami nazywającymi ten stan emocjonalny w języku rosyjskim i polskim.
Bibliografia
Komorowska E. (2001), Leksykalno-semantyczne wykładniki parentezy postpozycyjnej w języku polskim i rosyjskim, Szczecin.
Google Scholar
Kulturowy obraz zachwytu (2015), red. J. Bujak-Lechowicz, Pruszcz Gdański–Piotrków Trybunalski.
Google Scholar
Nowakowska-Kempna I. (1986), Konstrukcje zdaniowe z leksykalnymi wykładnikami predykatów uczuć, Katowice.
Google Scholar
Wierzbicka A. (1971), Kocha, lubi, szanuje. Medytacje semantyczne, Warszawa.
Google Scholar
Апресян Ю. (2004), Новый объяснительный словарь синонимов русского языка, Москва.
Google Scholar
Золотова Г. А. (1988), Синтаксический словарь. Репертуар элементарных единиц русского синтаксиса, Москва.
Google Scholar
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
