Wpływ pandemii COVID–19 na wzorce handlu UE‑Chiny

Abstrakt

Można oczekiwać, że trwająca obecnie pandemia COVID–19 przyczyni się do zmiany struktury geograficznej handlu światowego, w tym wymiany między poszczególnymi krajami UE a Chinami. W niniejszym artykule przedstawiono więc wyniki analizy wpływu pandemii COVID–19 na chińsko‑unijne przepływy handlowe. Celem badania było uzyskanie odpowiedź na pytanie, czy kraje Unii Europejskiej odnotowały wzmocnienie przewagi konkurencyjnej w handlu z ChRL w którymkolwiek z 21 sektorów HS poprzez zwiększenie wartości znormalizowanego wskaźnika ujawnionej przewagi komparatywnej (NRCA). Ze względu na dużą liczbę obserwacji, których wartości NRCA dla eksportu oscylują w pobliżu zera (sfery neutralnej), w badaniach wykorzystano nierówność Czebyszewa, co pozwoliło na wyodrębnienie tych najbardziej odstających obserwacji. Analiza prowadzona była dla lat 2015–2020, ze szczególnym uwzględnieniem roku 2020, w którym odnotowano pierwsze skutki pandemii COVID–19. Stosunki handlowe UE‑Chiny były przedmiotem licznych badań, ale ich charakter nie został jeszcze w pełni wyjaśniony, o czym świadczy utrzymujący się przez ponad dwie dekady znaczący deficyt handlowy Wspólnoty. Ten artykuł próbuje wypełnić istniejącą lukę. Analiza handlu UE‑ ‑ChRL, zwłaszcza w tak kluczowym, z perspektywy historii społeczno‑gospodarczej okresie, może przynieść istotne rezultaty. Niniejsza analiza wykazała, że pandemia nie spowodowała spadku wymiany handlowej UE‑Chiny. W rzeczywistości światowy handel wzrósł w 2020 r., a większość z 27 krajów UE odnotowała wzrost zarówno w imporcie, jak i eksporcie. Nie nastąpiły również istotne zmiany w strukturze rozkładu przewag komparatywnych. Jednak w przeciwieństwie do wcześniej analizowanych lat (2015–2019), w 2020 r. indeks NRCA wykazuje bardziej płaski rozkład. Sugeruje to, że większość krajów UE o najwyższych przewagach komparatywnych faktycznie odnotowała ich redukcję.