Dylematy pracy chronionej w Polsce oraz Grecji a koncepcja zatrudnienia wspomaganego

Abstrakt

Osoby z poważnymi niepełnosprawnościami, takie jak upośledzenie umysłowe i zaburzenia ze spectrum autyzmu nie uczestniczą w otwartym, konkurencyjnym rynku pracy w takim stopniu jak osoby pełnosprawne lub osoby z innymi niepełnosprawnościami. Szansą dla tej grupy jest zatrudnienie chronione. To podejście do integracji zawodowej osób ze znacznym stopniem niepełnosprawności jest akceptowane na całym świecie. Jego realizacja odbywa się poprzez integrację osób niepełnosprawnych oraz stałe wsparcie: ze strony rządu lub samorządu. W artykule przedstawiono ramy prawne dotyczące zatrudnienia chronionego w Polsce i Grecji oraz sposoby jego realizacji wraz z odpowiednimi porównaniami i wnioskami. Wyniki wskazują na potrzebę bardziej precyzyjnych i kompleksowych ram prawnych dotyczących zatrudnienia chronionego w Polsce i Grecji. Tu na pierwszy plan wysuwają się alternatywne sposoby integracji zawodowej osób z poważnymi niepełnosprawnościami, takie jak programy zatrudnienia wspomaganego. Zatrudnienie wspomagane wydaje się jedynym, skutecznym i efektywnym sposobem na podjęcie pracy zarobkowej na równych zasadach przez osoby, które mają szczególne trudności w znalezieniu i utrzymaniu płatnej pracy na otwartym rynku pracy. Czy zatem koncepcja zatrudnienia wspomaganego ma szansę stać się komplementarnym narzędziem w aktywizacji zawodowej osób z niepełnosprawnościami w Polsce i Grecji? Z pewnością w obu krajach niezbędne są nie tylko stabilne źródła finansowania dla działań aktywizujących osoby z niepełnosprawnościami, ale również odpowiednie regulacje prawne oraz projekty systemowe.