Język teorii naukowych wyjaśniających procesy społeczne. Wprowadzenie w problematykę
DOI:
https://doi.org/10.18778/2450-4491.06.05Słowa kluczowe:
język teorii naukowej, język fenomenologiczny, język behawioralny, naukoznawcza analiza teorii edukacji w naukach społecznychAbstrakt
W artykule weryfikowano dwie hipotezy. Znaleziono argumenty na rzecz wycofania się z klasyfikacji języka danych wskazującej język behawioralny i fenomenologiczny, na rzecz wyodrębnienia języka nomotetycznego i idiograficznego jako kryterium naukoznawczej analizy teorii. Znaczenie tej drugiej klasyfikacji jest zgodne z praktyką analityczną, jaką stosował Madsen – twórca pojęć języka behawioralnego i fenomenologicznego. Bardziej skupiał się na kwestii obiektywizmu versus subiektywizmu i analizy uogólniającej versus indywidualizującej niż na tym, czego można było się spodziewać po oryginalnym znaczeniu pojęć języka fenomenologicznego i behawioralnego. Drugi wątek analityczny tego tekstu doprowadził do ustalenia, że ograniczenie języka danych do warstwy opisowej teorii – jak chciał Madsen – jest nieuprawnioną redukcją. A co za tym idzie wskazano potrzebę opracowania nowych klasyfikacji języka teorii dla jej wszystkich warstw.
Bibliografia
Husserl E. (1975) Idee czystej fenomenologii i fenomenologicznej filozofii, t. 1, tłum. D. Gierulak, Warszawa, PWN.
Google Scholar
Madsen K. (1980) Współczesne teorie motywacji, Warszawa, PWN.
Google Scholar
Rubacha K. (2017) Naukoznawcza analiza prac teoretycznych, badawczych i metodycznych Profesor Marioli Chomczyńskiej-Rubachy, „Przegląd Badań Edukacyjnych”, nr 25/2, s. 11–39.
Google Scholar
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.