Techniki komponowania obrazowania w tekstach kabaretonu
DOI:
https://doi.org/10.18778/1505-9057.48.20Słowa kluczowe:
dyskurs, dyskurs ludyczny, scenariusz, stereotyp, gramatyka komunikacyjnaAbstrakt
Artykuł stanowi analizę technik komponowania obrazowania w tekstach kabaretonu. Autorzy wychodzą z założenia, że dyskurs kabaretowy to układ interakcyjny, w którym standardowym celem zachowania komunikacyjnego twórców kabaretowych jest rozśmieszanie audytorium, a standardowy cel podjęcia roli odbiorcy tekstu kabaretowego stanowi zabawa. Twórcy kabaretowi do budowania obrazowania korzystają z innych dyskursów, zatem autorzy próbują odpowiedzieć na następujące pytanie badawcze: Jakie sposoby operowania dyskursem(ami) doprowadzają twórców kabaretowych do osiągnięcia celu interakcyjnego? Materiałem empirycznym jest skecz popularnej polskiej grupy kabaretowej Nowaki pt. Nauczyciele. Metodologia badania opiera się przede wszystkim na założeniach gramatyki komunikacyjnej. Analiza pokazuje, że dyskurs kabaretowy operuje technikami obrazowania, które kreują niestandardowe punkty dostępu do skryptów, scenariuszy czy stereotypów, bazujące na ich pogwałceniu lub negatywnej hiperbolizacji, wykorzystujące repertuar środków językowych, takich jak metafora, intertekstualność, polisemia, operacje na poziomie fonologicznym czy odniesienie do hyperdyskursu.
Pobrania
Bibliografia
Awdiejew A., Standardy semantyczne a znaczenie leksykalne, [w:] „Język a Kultura” 1998, t. 12: Stereotyp jako przedmiot lingwistyki: Teoria, metodologia, analizy empiryczne, red. J. Anusiewicz, J. Bartmiński, s. 53–62.
Google Scholar
Awdiejew A., Habrajska G., Komponowanie sensu w procesie odbioru komunikatów, Łódź 2010.
Google Scholar
Awdiejew A., Habrajska G., Wprowadzenie do gramatyki komunikacyjnej, t. 1, Łask 2004.
Google Scholar
Awdiejew A., Habrajska G., Wprowadzenie do gramatyki komunikacyjnej, t. 2, Łask 2006.
Google Scholar
Beaugrande R.-A. de, Dressler W.U., Wstęp do lingwistyki tekstu, przeł. A. Szwedek, Warszawa 1990.
Google Scholar
Brzozowska D., Polski dyskurs ludyczny i jego międzynarodowe konteksty, [w:] Tekst i dyskurs – Text und Diskurs, red. W. Czachur, Warszawa 2009, s. 149–161.
Google Scholar
Cruttenden A., Gimson’s Pronunciation of English, London–New York 2013.
Google Scholar
Halliday M.A.K., Hassan R., Cohesion in English, London–New York 1976.
Google Scholar
Karolak S., Podstawowe struktury składniowe języka polskiego, Warszawa 2002.
Google Scholar
Lakoff G., Johnson M., Metaphors We Live By, London 2003.
Google Scholar
Laskowska E., Dyskurs parlamentarny w ujęciu komunikacyjnym, Bydgoszcz 2004.
Google Scholar
Łuc I., Nazwy własne w ponowoczesnych tekstach reklamowych, „Białostockie Archiwum Językowe” 2013, nr 13, s. 187–202.
Google Scholar
Piekot T., O (nie)spójności przekazów werbalno-wizualnych, „Roczniki Naukowe PWSZ w Wałbrzychu. Filologia Polska” 2007, nr 13, s. 103–111.
Google Scholar
Sperber D., Wilson D., Relevance. Communication and Cognition, Oxford 1986.
Google Scholar
Tabakowska E., Gramatyka i obrazowanie. Wprowadzenie do językoznawstwa kognitywnego, Kraków 1995.
Google Scholar
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.