Sposoby wspierania tez w programach informacyjnych

Autor

  • Wiesław Czechowski Katedra Dziennikarstwa, Nowych Mediów i Komunikacji Społecznej, Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy

DOI:

https://doi.org/10.18778/1505-9057.48.16

Słowa kluczowe:

media, telewizja, program informacyjny, argument, teza, przesłanka

Abstrakt

W artykule opisane są sposoby wspierania tez w telewizyjnych programach informacyjnych. Jako materiał badawczy służą wydania trzech najpopularniejszych w Polsce programów: Faktów, Wiadomości oraz Teleexpressu. Analizie poddano informacje wyemitowane w dniach 1–3 marca 2017 r. W wyniku analizy udało się ustalić źródła pochodzenia tez – są cytatami, parafrazami wypowiedzi osób publicznych lub konkluzjami dziennikarskimi, które stanowią efekt interpretacji zjawisk społeczno-politycznych. Tezy, o których mowa, są werbalizowane przez dziennikarzy (prowadzących program lub terenowych) lub zawarte w narracjach towarzyszących prezentowanym materiałom filmowym. Dodatkowo pojawiają się także w graficznie animowanych napisach banerowych. Wsparcie tez najczęściej ma postać werbalną – media posługują się przede wszystkim dwiema technikami: ab auctoritate (wypowiedzi eksperta, polityka) oraz ab exemplo. Drugą grupę stanowią graficzne sposoby wspierania tez, gdzie przesłanki, dowody i przykłady najczęściej zaczerpnięte są ze źródeł internetowych: dominują tu owoce aktywności osób publicznych w mediach społecznościowych. Ponadto prezentowane są skany różnych dokumentów urzędowych, listów otwartych, rzadziej pojawiają się wizualizacje danych w postaci tabel, wykresów i diagramów. Wykryto także tezy bez wsparcia – jego rolę pełni wiarygodność medium. Ciekawy zabiegiem jest zachęcanie do aktywności inferencyjnej widzów programu – prezentowane są wyłącznie przesłanki, stworzenie konkluzji to już zadanie odbiorcy.

Pobrania

Brak dostępnych danych do wyświetlenia.

Biogram autora

Wiesław Czechowski - Katedra Dziennikarstwa, Nowych Mediów i Komunikacji Społecznej, Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy

Adiunkt w Katedrze Dziennikarstwa, Nowych Mediów i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. Jego zainteresowania naukowe związane są z gramatyką komunikacyjną, logiką komunikowania, argumentacją i perswazją.

Bibliografia

Arystoteles, Retoryka. Retoryka dla Aleksandra. Poetyka, przeł. H. Podbielski, Warszawa 2009.
Google Scholar

Awdiejew A., Habrajska G., Komponowanie sensu w procesie odbioru komunikatów, Łódź 2010.
Google Scholar

Awdiejew A., Habrajska G., Wprowadzenie do gramatyki komunikacyjnej, t. 1, Łask 2004.
Google Scholar

Awdiejew A., Habrajska G., Wprowadzenie do gramatyki komunikacyjnej, t. 2, Łask 2006.
Google Scholar

Kozłowska A., Reklama. Techniki perswazyjne, Warszawa 2011.
Google Scholar

Laskowska E., Dyskurs parlamentarny w ujęciu komunikacyjnym, Bydgoszcz 2004.
Google Scholar

Perelman Ch., Imperium retoryki. Retoryka i argumentacja, przeł. M. Chomicz, Warszawa 2002.
Google Scholar

Pisarek W., Wprowadzenie do nauki o komunikowaniu, Warszawa 2008.
Google Scholar

Tokarz M., Argumentacja, perswazja, manipulacja, Gdańsk 2006.
Google Scholar

Pobrania

Opublikowane

2019-01-07

Jak cytować

Czechowski, W. (2019). Sposoby wspierania tez w programach informacyjnych. Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica, 48(2), 225–244. https://doi.org/10.18778/1505-9057.48.16