Major Władysław Car – ofiara zbrodni katyńskiej (1895–1940)

Autor

  • Witold Jarno Uniwersytet Łódzki, Wydział Filozoficzno-Historyczny, Instytut Historii, Katedra Historii Polski i Świata po 1945 roku

DOI:

https://doi.org/10.18778/1644-857X.16.01.05

Słowa kluczowe:

major Władysław Car, oficerowie Wojska Polskiego, Artyleria Wojska Polskiego, historia Częstochowy, historia Tomaszowa Mazowieckiego, zbrodnia katyńska

Abstrakt

Artykuł opisuje życie Władysława Cara – jednej z tysięcy ofiar zbrodni katyńskiej. Urodził się w 1895 r. w Warszawie, gdzie zdał maturę. W roku 1915 został ewakuowany przez władze rosyjskie do Kijowa, gdzie rok później powołano go do służby w armii rosyjskiej. W 1918 r. służył w 1 Korpusie Polskim w Rosji, a po powrocie na ziemie polskie pracował jako nauczyciel w Tarczynie koło Warszawy. W sierpniu 1919 r. wstąpił na ochotnika do Wojska Polskiego i początkowo służył w oddziałach taborowych 7 Dywizji Piechoty, a w latach 1921–1924 w Dowództwie Okręgu Korpusu nr V w Krakowie. W 1924 r. został z kolei przeniesiony do 4 Pułku Artylerii Ciężkiej w Częstochowie (w 1935 r. jego jednostka została przeniesiona do Tomaszowa Mazowieckiego) i po przeszkoleniu został oficerem artylerii. W pułku tym służył do 1938 r., zajmując w nim różne stanowiska (dowódca baterii, kwatermistrz i adiutant dowódcy dywizjonu). Podczas służby w 4 Pułku Artylerii Ciężkiej otrzymał awans na stopień kapitana. W październiku 1938 r. został przeniesiony do Instytutu Przeciwgazowego w Warszawie, gdzie pracował do wybuchu II wojny światowej. We wrześniu 1939 r. dostał się do niewoli rosyjskiej i został umieszczony w obozie w Kozielsku, a w kwietniu 1940 r. – wraz z innymi polskimi oficerami tego obozu – został zamordowany w Katyniu. Jest jednym z kilku tysięcy polskich oficerów, o których pamięć powoli się zaciera. Kapitan Władysław Car w 2007 r. został pośmiertnie awansowany na stopień majora.

Pobrania

Brak dostępnych danych do wyświetlenia.

Bibliografia

Centralne Archiwum Wojskowe w Warszawie ap. Władysław Car, sygn. I.481.C.134. Oddział V sztabu MSWojsk, sygn. I.300.11, teczka 20. Oddział I Sztabu Generalnego, sygn. I.303.3, teczka 28. Departament Artylerii, sygn. I.300.34, teczka 6. 4 pac, sygn. I.322.51, teczka 8, 10, 11, 12, 14, 24, 40, 41. Dziennik Personalny MSWojsk. 1924, 1925, 1930. Dziennik Rozkazów OK nr IV Łódź 1921, 1935.
Google Scholar

Archiwum i Muzeum Polskie im. gen. Sikorskiego w Londynie Relacje z kampanii wrześniowej, sygn. B.I.12.D, Relacja ppłk. Apolinarego Żebrowskiego, mjr. Stanisława Hyciaka i mjr. Józefa Sarneckiego.
Google Scholar

Katyń. Dokumenty zbrodni, t. II (Zagłada marzec–czerwiec 1940), red. W. Materski, Warszawa 1998.
Google Scholar

Rocznik Oficerski 1932, Warszawa 1932.
Google Scholar

Rybka R., Stepan Kamil, Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja, Warszawa 2010.
Google Scholar

Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.06.1921, Warszawa 1921.
Google Scholar

„Goniec Krakowski” 1943.
Google Scholar

„Nowy Kurier Warszawski” 1943.
Google Scholar

„Wojskowy Przegląd Historyczny” 1992.
Google Scholar

Amtliches Material zum Massenmord von Katyn, Berlin 1943.
Google Scholar

Fałdowska M., Obóz polskich jeńców wojennych w Kozielsku (wrzesień 1939 – maj 1940), Siedlce 2013.
Google Scholar

Galster K., Księga pamiątkowa artylerii polskiej 1914–1939, Londyn 1975.
Google Scholar

Indeks represjonowanych, t. I (Rozstrzelani w Katyniu. Alfabetyczny spis 4410 jeńców polskich z Kozielska rozstrzelanych w kwietniu–maju 1940 według źródeł sowieckich, polskich i niemieckich), Warszawa 1995.
Google Scholar

Jarno W., 4 Pułk Artylerii Ciężkiej w latach 1921–1939. Organizacja, uzbrojenie i działania bojowe, [w:] „Mieczem i szczytem”. Broń na polu walki. Z dziejów wojskowości polskiej i powszechnej, red. A. Niewiński, Oświęcim 2016, s. 217–239.
Google Scholar

Jarno W., Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918–1939, Łódź 2001.
Google Scholar

Jaskulski W., Pułkownik Józef Korycki. Tatarski artylerzysta II Rzeczypospolitej, Wrocław 2012.
Google Scholar

Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000.
Google Scholar

Łoś R., Artyleria polska 1914–1939, Warszawa 1991.
Google Scholar

Mastalski L., Oficerowie częstochowskiej 7 Dywizji Piechoty zamordowani na Wschodzie w 1940 roku. Noty biograficzne, Kraków–Częstochowa 2005.
Google Scholar

Skrzypczak D., Akta wojskowych instytutów i biur technicznych z lat 1915–1939, „Biuletyn Wojskowej Służby Archiwalnej” 1981, nr 11, s. 56–72.
Google Scholar

Tucholski J., Mord w Katyniu. Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk – lista ofiar, Warszawa 1991.
Google Scholar

Wyszczelski L., W obliczu wojny. Wojsko Polskie 1935–1939, Warszawa 2008.
Google Scholar

Zarzycki P., 4 Pułk Artylerii Ciężkiej, Pruszków 1999.
Google Scholar

http://www.warszawa1939.pl/index_architektura.php?r1=ludna_11_01&r3=0 (dostęp: 17 VIII 2017 r.).
Google Scholar

Pobrania

Opublikowane

2017-04-06

Jak cytować

Jarno, W. (2017). Major Władysław Car – ofiara zbrodni katyńskiej (1895–1940). Przegląd Nauk Historycznych, 16(1), 193–216. https://doi.org/10.18778/1644-857X.16.01.05

Numer

Dział

ARTYKUŁY, STUDIA I ROZPRAWY / ARTICLES, STUDIES AND DISSERTATIONS