Instrukcja redakcyjna

Uprzejmie prosimy o przesyłanie artykułów o objętości do 40 000 znaków w formacie .doc lub rtf. Do tekstu należy dołączyć streszczenie w języku polskim (800-1000 znaków ze spacjami) oraz notę biograficzną przygotowaną według wzoru. Prosimy również o podanie danych kontaktowych, w tym adresu do korespondencji.

Zasady przygotowania tekstu

  1. Wielkość i rodzaj czcionki: 12 p. / Times New Roman.
  2. Interlinia tekstu głównego: 1,5.
  3. Cytaty: z wcięciem obustronnym, wielkość czcionki 11 p., odległość od tekstu głównego (za nim i przed nim) – interlinia 1,5.
  4. Przypisy: wielkość czcionki 11 p., interlinia 1.
  5. Numeracja stron: w prawym dolnym rogu.
  6. Zasady sporządzania przypisów:
    1. Terminologia w języku polskim: Tenże, Taż, Tamże.
    2. Skróty: Zob., Por., Oprac., Red., Przeł., Tłum.
    3. Interpunkcja: system „przecinkowy”
      – Przykład opisu wydawnictwa zwartego:
      S. Brzozowski, Legenda Młodej Polski, Kraków–Wrocław 1983.
      – Przykład opisu tekstu w wydawnictwie zwartym:
      Cz. Miłosz, Teodor Bujnicki, [w:] tenże, Zaczynając od moich ulic, Paryż 1985, s. 153.
      – Przykład opisu tekstu w książce zbiorowej:
      A. Kulawik, Ars versificandi Teodora Bujnickiego,[w:] Poezja i poeci w Wilnie lat 1920–1940. Studia, red. T. Bujnicki, K. Biedrzycki, Kraków 2003, s. 137.
      – Przykład opisu tekstu w wydawnictwie wielotomowym opracowanym przez jedną osobę:
      K. Brodziński, O satyrze, [w:] tenże, Pisma estetyczno-krytyczne, oprac. Z.J. Nowak, t.1. Wrocław 1964, s. 223.
      – Przykład opisu tekstu w wydawnictwie wielotomowym, w którym każdy tom opracowany jest przez inną osobę:
      Promieniści czyli Przyjaciele Pożytecznej Zabawy, [w:] Materiały do historii Towarzystwa Filomatów, t. 3, oprac. S. Pietraszkiewiczówna, Kraków 1934, s. 184.
      – Przykład opisu tekstu w wydawnictwie ciągłym:
      P. Winczer, Element zabawowy w poezji awangardowej. (Na przykładzie czeskiego poetyzmu), „Teksty” 1976, nr 1, s. 13–34.
    4. Notacja przypisu w wypadku powtórzenia pozycji bibliograficznej przedzielonej innymi źródłami (przykład został wytłuszczony):
      Cz. Miłosz, Teodor Bujnicki, [w:] tenże, Zaczynając od moich ulic, Paryż 1985, s. 153–175.
      P. Winczer, Element zabawowy w poezji awangardowej, „Teksty” 1976, nr 1, s. 13.
      Cz. Miłosz, Teodor Bujnicki…, s. 88.
  7. Wyrazy obce, nieprzyswojone — kursywa, bez cudzysłowu.
  8. Kolejność cudzysłowów: „Lalalalala «cytat w cytacie»” . Wstawiamy cudzysłowy wybrane z symboli, a nie z klawiatury.
  9. Nie usuwamy wiszących spójników.
  10. W tekście nie wstawiamy twardych spacji (ctrl+shift+spacja) oraz miękkich enterów (shift+enter).
  11. Jeśli nazwisko pojawia się w tekście po raz pierwszy, należy podać je z imieniem.
  12. Usuwamy podwójne spacje.
  13. Wcięcie akapitowe (1 cm) ustawiamy w zakładce Akapit, a nie za pomocą tabulatorów.
  14. Wstawiamy znak wielokropka (skrót: Ctrl + Alt + . lub z symboli), a nie trzy kropki z klawiatury.

„Czytanie Literatury” – nota biograficzna Autora

  1. Imię i nazwisko Autora.
  2. Nazwa instytucji, z którą (lub z którymi) Autor związany jest (był) zawodowo (badawczo, twórczo).
  3. Główne nurty zainteresowań badawczych Autora.
  4. Najważniejsze publikacje Autora (tytuł, rok wydania).
  5. Adres mailowy (jeśli Autor wyraża zgodę, by ten adres opublikować wraz z notką biograficzną).