Rozwój społecznej odpowiedzialności biznesu w kontekście przezwyciężenia kryzysu państwa opiekuńczego: próba analizy teoretycznej i empirycznej

Abstrakt

Obecny kryzys społeczny spowodowany negatywnymi konsekwencjami globalizacji, migracji zarobkowej i starzenia się społeczeństwa, wymaga ponownego rozważenia roli państwa w sferze gospodarczej i społecznej. Ponadto, w celu osiągnięcia i utrzymania trwałości wzrostu gospodarczego, należy rozwiązać zasadnicze problemy społeczne, takie jak ubóstwo, głód, dyskryminacja i nierówny podział dochodów. W tych okolicznościach praca ma na celu zbadanie procesu kształtowania się koncepcji państwa opiekuńczego w celu oceny roli dzisiejszych państw w okresie kryzysu społecznego. Aby osiągnąć cel pracy, zastosowano następujące metody: historyczną i systematyczną analizę literatury naukowej oraz społeczno-ekonomicznych uwarunkowań ewolucji teoretycznych ujęć państwa opiekuńczego, przyczyn i cech obecnego kryzysu społecznego; analizę skupień krajów europejskich w celu znalezienia podobnych wzorców na podstawie poziomu rozwoju społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR), wydatków socjalnych państwa oraz salda budżetu państwa. Artykuł zawiera szczegółową analizę i omówienie powstawania koncepcji państwa opiekuńczego. Z badania wynika, że proces delegowania części państwowych usług socjalnych do sektora prywatnego w formie CSR można uznać za skuteczny mechanizm eliminacji i przezwyciężenia obecnego kryzysu społecznego poprzez akumulację kapitału społecznego. Jednocześnie wyniki przeprowadzonej analizy skupień krajów europejskich dowiodły znaczenia rozwoju CSR jako kompensatora negatywnych skutków kryzysu opieki społecznej i rozwiązywania palących problemów społecznych w większości krajów europejskich. Ponadto zwrócono uwagę na specyfikę krajów postsocjalistycznych w kontekście społecznej orientacji polityki państwa i rozwoju CSR.