Cefta jako wypracowana droga przystąpienia do struktur Unii Europejskiej na przykładzie wybranych państw członkowskich

Abstrakt

Większość państw Europy Środkowej i Wschodniej u progu lat 90’ XX w. w trakcie transformacji systemowej, pomimo początkowej wzajemnej nieufności, zaczęły dostrzegać konieczność integracji gospodarczej jako jedynej drogi prowadzącej do stabilności regionu i wzrostu gospodarczego kraju. Podpisanie przez cztery państwa Środkowoeuropejskiej Umowy o Wolnym Handlu (CEFTA) 21 grudnia 1992 w Krakowie pozwoliło na zniesienie wielu barier handlowych oraz podniesienie wymiany handlowej wewnątrz ugrupowania co w efekcie miało ułatwić integrację tych państw z UE. Po przystąpieniu państw założycieli oraz pozostałych członków pierwotnej umowy CEFTA do Unii Europejskiej, nowi członkowie porozumienia kontynuują współpracę w ramach zmodyfikowanej umowy CEFTA 2006. Poniższy artykuł stanowi próbę przybliżenia głównych efektów funkcjonowania państwa w ramach struktur ugrupowania CEFTA oraz dalszej integracji gospodarczej jako członka Unii Europejskiej. Przedstawia główne postanowienia zmodyfikowanej umowy CEFTA 2006 i bieżących problemów związanych z realizacją współpracy w ramach powyższego porozumienia. Ukazuje analizę i dalszą perspektywę wybranych aspektów makroekonomicznych Chorwacji, członka CEFTA w przededniu przystąpienia do struktur UE w lipcu 2013 r. Artykuł ten jest wstępem do dalszych pogłębionych badań w tym zakresie.