Pojęcie duchowości w tradycji polskiej, świeckiej myśli pedagogicznej

Sławomir Sztobryn

doi:10.18778/2450-4491.12.05

Autor

Sławomir Sztobryn Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej https://orcid.org/0000-0003-3439-9200

DOI:

https://doi.org/10.18778/2450-4491.12.05

Słowa kluczowe:

pedagogika, filozofia wychowania, duchowość, Nawroczyński

Abstrakt

Artykuł przedstawia bogactwo znaczeń związanych z pojęciem duchowości. Zaprezentowano w nim kilka charakterystycznych definicji, które poddano krytycznej analizie w kontekście pedagogiki kultury B. Nawroczyńskiego. Duchowość analizowana w perspektywie świeckiej, naukowej wydaje się nie tylko bardziej uniwersalna, ale także wolna od ograniczeń, jakie pociągają za sobą ujęcia teonomiczne. Najszerszym pojęciem duchowości jest pojęcie wspólnoty duchowej, które otwarte jest na wielość treści i form, które mogą ją wypełnić.

Biogram autora

Sławomir Sztobryn - Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej

Sztobryn Sławomir – doktor habilitowany, obecnie profesor Akademii Techniczno- Humanistycznej. Pracuje w Instytucie Pedagogiki ATH. Przedmiotem jego zainteresowań naukowych jest pedagogika historyczna i filozoficzna. Jest współtwórcą Towarzystwa Pedagogiki Filozoficznej i jej prezesem. Twórca i redaktor wortalu pedagogiki filozoficznej, wydawca dwóch wielotomowych serii wydawniczych – „Pedagogika Filozoficzna” i „Rzeczywistość Edukacyjna”. Ostatnio opublikował (jako współredaktor) Wielogłos w myśli o wychowaniu. 100 lat polskiej pedagogiki filozoficznej (2020) oraz Wokół filozofii wychowania. Studia i szkice (2020).

Bibliografia

Chudy W. (1996) Prawda człowieka i prawda o człowieku w: Człowiek – wartości – sens. Studia z psychologii egzystencjalnej (Logoteoria i nooteoria, Logoterapia i nooterapia), red. K. Popielski, Lublin, Redakcja Wydawnictw Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, s. 129–148.
Google Scholar

Kapała M. (2017) Duchowość jako niedoceniany aspekt psyche. Propozycja nowego ujęcia duchowości w psychologii – kategoria wrażliwości duchowej, „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska”, Sectio J, vol. XXX, Lublin, s. 7–37.
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.17951/j.2017.30.1.7

Krąpiec M. A. (1991) Ja-człowiek, Lublin, Redakcja Wydawnictw Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
Google Scholar

Leszczyński S. (2021) Pedagogiczne aspekty personalizmu Wojciecha Chudego, Łódź, Wydawnictwo Naukowe Towarzystwa Pedagogiki Filozoficznej „Chowanna”.
Google Scholar

Mróz T. (2008) Kotarbiński postawiony do kąta, „Pro Libris. Lubuskie pismo literacko-kulturalne”, nr 2.
Google Scholar

Nawroczyński B. (1947) Życie duchowe. Zarys filozofii kultury, Kraków–Warszawa, Księgarnia Wydawnicza F. Pieczątkowski i S-ka.
Google Scholar

Rubczyński W. (1925) Filozofia życia duchowego, jego wytrzymałość, skuteczność i ład w świetle doświadczenia i krytyki, Poznań, Fiszer i Majewski.
Google Scholar

Socha P. (2014) Przemiana duchowa jako kluczowe pojęcie psychologii rozwoju człowieka, „Psychologia Rozwojowa”, t. 19, s. 9–22.
Google Scholar

Sztaba M. (2015) Pedagogia osoby wobec zagadnienia duchowości, „Forum Pedagogiczne”, nr 2, s. 41–62.
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.21697/fp.2015.2.03