Autorytet osoby i funkcji starszego cechu a obyczaj komunikatywny w instytucji cechowej w świetle protokołów piwowarów krakowskich (z lat 1729-1760)

Autor

DOI:

https://doi.org/10.18778/0208-6077.48.04

Słowa kluczowe:

historia języka polskiego, obyczaj językowy, autorytet, konfraternia, notariusz

Abstrakt

This article presents the concept of authority exploited in historical studies of language. It shows a clash between the authority of the head of a corporation and the language custom of a speech community fixed in guild protocols. The influence of the older guild is reflected in the choice of the writer, in giving orders to write down contents of extreme relevance as well as in the theme of unusual records. The stylistic, linguistic and genre shape of records depend on the writer, who adapts it to the existing patterns of text. The relationship between the writer and the head of a guild sometimes manifests itself in the records of panegyric character. The situation changes when former writers become the head of guild, which will be discussed in the next publication.

Pobrania

Brak dostępnych danych do wyświetlenia.

Bibliografia

Bąkowski K., 1903, Dawne cechy krakowskie (z rycinami), seria „Biblioteka Krakowska” nr 22, Kraków.
Google Scholar

Bieniarzówna J., Małecki J.M. (red.), 1984, Dzieje Krakowa, t. II: Kraków w wiekach XVI-XVIII, Kraków.
Google Scholar

Bocheński Z., 1937, Krakowski cech mieczników, seria „Biblioteka Krakowska” nr 92, Kraków.
Google Scholar

Borawski S., 1995, Tradycja i perspektywy. Przeszłość i przyszłość nauki o dziejach języka polskiego, Wrocław.
Google Scholar

Borawski S., 2000, Wprowadzenie do historii języka polskiego. Zagadnienia historiozoficzne, Warszawa.
Google Scholar

Borawski S., 2005, Podstawy idei poznawczej studiów nad dziejami używania języka. Esej o diachronii, w: S. Borawski (red.), Rozprawy o historii języka polskiego, Zielona Góra, s. 13-62.
Google Scholar

Bugajski M., 2005, Od Słoty do Górnickiego (O kształtowaniu się polskiej świadomości językowej), w: S. Borawski (red.), Rozprawy o historii języka polskiego, Zielona Góra, s. 63-100.
Google Scholar

Cybulski M., 2000, Obyczaje językowe dawnych Polaków. Formuły werbalne w dobie średniopolskiej, Łódź.
Google Scholar

Frančić M., 1968, Oświeceniowy Kraków lat 1764-1795, w: J. Bieniarzówna (red.), Szkice z dziejów Krakowa od czasów najdawniejszych do pierwszej wojny światowej, Kraków, s. 235-265.
Google Scholar

Głowiński M., 1968, Porządek, chaos, znaczenie. Szkice o powieści współczesnej, Warszawa.
Google Scholar

Kamieńska Z., 1978, Przetwórstwo surowców - cechy rzemieślnicze, w: Z. Kamieńska i B. Baranowski (red.) Historia kultury materialnej Polski w zarysie, t. IV Od połowy XVII do końca XVIII wieku, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk.
Google Scholar

Kowalska D. (red.), 2003, Autorytety i normy. Materiały z konferencji 13-15 maja 2002 r., Łódź.
Google Scholar

Ptaśnik J., 1949, Miasta i mieszczaństwo w dawnej Polsce, Warszawa.
Google Scholar

Rudnicka-Fira E., 2004, Antroponimia Krakowa od XVI do XVIII wieku. Proces kształtowania się nazwiska, Katowice.
Google Scholar

Sondel J., 1997, Słownik łacińsko-polski dla prawników i historyków, Kraków.
Google Scholar

Uździcka M., 2010, Studium kształtowania się kompetencji językowej agronoma. Analiza genologiczna, pragmatyczna i leksykalna Wykładów Władysława Majewskiego z lat 1848-1850, Zielona Góra.
Google Scholar

Księga cechu piwowarów krakowskich z lat 1729-1780, rękopis 12994/II, Ossolineum.
Google Scholar

Pobrania

Opublikowane

2014-01-01

Jak cytować

Pałucka-Czerniak, I. (2014). Autorytet osoby i funkcji starszego cechu a obyczaj komunikatywny w instytucji cechowej w świetle protokołów piwowarów krakowskich (z lat 1729-1760). Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica, 48, 49–63. https://doi.org/10.18778/0208-6077.48.04

Numer

Dział

Articles