Malowanie kobiety w wierszu "Kobiece" Juliana Tuwima

Ewa Szkudlarek

doi:10.18778/2299-7458.03.06

Autor

Ewa Szkudlarek Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej, Zakład Estetyki Literackiej

DOI:

https://doi.org/10.18778/2299-7458.03.06

Słowa kluczowe:

wrażliwość wizualna, estetyka migotliwości, czytanie obrazu

Abstrakt

Poetycka wrażliwość wizualna Juliana Tuwima ukazuje rzeczywistość między widzialnym a niewidzialnym. Transformacja różnych obrazów w wierszu Kobiece zależy nie tylko od skierowania wzroku fizycznego czy ukierunkowaniu spostrzeżenia, ale także od odczytania intencji samego twórcy w doświadczeniu wizualnym potencjalnego odbiorcy. Od obrazu nie sposób uciec. Obok obrazów zewnętrznych istnieją także wewnętrzne – jak definiuje Maria Poprzęcka – wewnętrzne, widziane zamkniętymi oczyma. Obraz zewnętrzny lub wewnętrzny jest zawsze formą wyrażenia działań artystycznych. Widzenie obrazów to podwójne spotkanie: z malowaną słowem frazą wiersza i malującym owe poetyckie impresje poetą. W wierszu Kobiece pojawiają się różne wizerunki kobiet ukazane z motywem wodnej kąpieli na wielu obrazach w dziejach historii sztuki, a mianowicie od Narodzin Wenus Sandro Botticellego, Wenus z lustrem Diego Velázqueza, Kąpiącej się Jeana Augusta Dominiqua Ingresa do Wielkich kąpiących się Paula Cézanne`a, Kobiety z miednicą Edgara Degasa, Modelek Georgesa Seurata i Pochylającej się kobiety Pierre`a Bonnarda. Wizerunek kobiety w utworze Tuwima podlega ciągle zmianie i przemianie, to obraz niedokończony i nieodgadniony podobnie jak natura kobieca.

Pobrania

Brak dostępnych danych do wyświetlenia.

Biogram autora

Ewa Szkudlarek - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej, Zakład Estetyki Literackiej

dr, adiunkt w Zakładzie Estetyki Literackiej Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej UAM. W swojej pracy badawczej zajmuje się teorią XX wiecznego dramatu. Twórczość dramaturgiczną rozpatruje w kon- tekście estetyki, psychologii, socjologii, filozofii, etyki i historii sztuki. Re- cenzent teatralny internetowego dwutygodnika „Artpapier” i miesięcznika „Teatr”. Autorka książki Lęk w dramacie. Osiem esejów (Poznań 2011).

Bibliografia

D. Arasse, Nie widać nic. Opowiadanie obrazów, przeł. A. Arno, Kraków 2012.
Google Scholar

R. Arnheim, Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka, przeł., J. Mach, Gdańsk 2004.
Google Scholar

Ch. Baudelaire, Rozmaitości estetyczne, przeł. J. Guze, Gdańsk 2000.
Google Scholar

J. Baudrillard, De la séduction, Paris 1998.
Google Scholar

J. Berger, O patrzeniu, przeł. S. Sikora, Warszawa 1999.
Google Scholar

G. Didi-Huberman, Przed obrazem. Pytanie o cele historii sztuki, przeł. B. Brzezicka, Gdańsk 2011.
Google Scholar

E.H. Gombrich, Sztuka i złudzenie, przeł. J. Zarański, Warszawa 1981.
Google Scholar

P. Kowalski, Leksykon znaki świata. Omen, przesąd i znaczenie, Wrocław 1998.
Google Scholar

M. Merleau-Ponty, Oko i umysł, przeł. S. Cichowicz, [w:] tenże, Oko i umysł. Szkice o malarstwie, oprac. S. Cichowicz, Gdańsk 1996.
Google Scholar

Cz. Miłosz, Traktat teologiczny, [w:] tenże, Druga przestrzeń, Kraków 2002.
Google Scholar

W.J.T. Mitchell, Picture Theory. Essays on Verbal and Visual Representation, Chicago 1994.
Google Scholar

J. Pacześniak, W ciemności słowa, Rzeszów 2011.
Google Scholar

M. Poprzęcka, Inne obrazy. Oko, widzenie, sztuka. Od Albertiego do Duchampa. Gdańsk 2008.
Google Scholar

M. Rzepińska, Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego, Kraków 1983.
Google Scholar

T. Sławek, Byt bez twarzy?, „Punkt po punkcie” 2000, nr 1.
Google Scholar

W. Stróżewski, Claritas. uwarunkowania historyczne i treść estetyczna pojęcia, „Estetyka”, Rocznik drugi, Warszawa 1961.
Google Scholar

P. Sztompka, Wyobraźnia wizualna i socjologia, [w:] Fotospołeczeństwo. Antologia tekstów z socjologii wizualnej, red. M. Boguni-Borowska, P. Sztompka, Kraków 2012.
Google Scholar

K.W. Tatarowski, J. Lebenstein, Dorzucić coś od siebie, „Rzeczpospolita” 2000, 27–28 maja.
Google Scholar

J. Zinker, Proces twórczy w terapii gestalt, przeł. R. Grażyński, Warszawa 1991.
Google Scholar