Dramatyczne prologi w diegematycznych dialogach Platona

Autor

DOI:

https://doi.org/10.18778/1733-0319.26.05

Słowa kluczowe:

Platon, dialog diegematyczny, prolog, narrator

Abstrakt

In Plato’s diegetic dialogues, as well as in dramatic works, you can find a distinctive feature, an autonomous part opening the work, which is usually called “a prologue”. This term is taken from an ancient Greek drama and means in literal translation “before the content”. In dramatic scenes, which precede the main narrative part of Plato’s dialogues, one of the characters is so interested in the discussion held by Socrates in more or less distant past, that he asks the discussion participant or the person who has some knowledge about it to relate him the debate. The aim of this analysis are the prologues in Protagoras, Phaedo, Symposium, Euthydemus and Theaetetus to answer the question what function in Plato’s dialogue structure they play.

Biogram autora

Anna Głodowska - Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Dr Anna Głodowska (University of Nicolaus Copernicus in Torun) – born in 1972 in Lodz (Poland). In 1996 she graduated Classical Studies at University of Lodz. Since 2002 she has been a lecturer at University of Nicolaus Copernicus in Torun, where she gained a doctorate in humanities in 2003. Her scientific interests are focused on ancient Greek literature, especially on Platonic dialogues and on the reception of ancient literature in medieval Italian literature. The result of these interests was the Phd thesis Dramatic Scenes in Platonic Dialogues (Protagoras, Republic, Symposium, Phaedrus), a series of articles published in scientific journals (Collectanea Philologica, EOS, Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae) and joint scientific monographs.

Bibliografia

Commentary on the Theaetetus. (2019). Transl. by G. Boys-Stones. University of Toronto. https://www.academia.edu/6394469/Anonymous_commentary_on_Platos_Theaetetus [27.01.2023].
Google Scholar

Diogenis Laertii Vitae philosophorum. (2008). Vol. I. libri I-X. M. Marcovich (ed.). Berlin: W. de Gruyter.
Google Scholar

Platon. (2005a). Dialogi. Przeł. i oprac. W. Witwicki. T. I. Kęty: Wydawnictwo ANTYK.
Google Scholar

Platon. (2005b). Dialogi. Przeł. i oprac. W. Witwicki. T. II. Kęty: Wydawnictwo ANTYK.
Google Scholar

Platon. (2017). Fedon. Przeł. i komentarzem opatrzył R. Legutko. Kraków, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
Google Scholar

Platone. (2000). Simposio. Traduzione, saggio introduttivo, traduzione e note di G. Reale. Milano: Bompiani.
Google Scholar

Platone. (2001). Protagora. Prefazione, saggio introduttivo, traduzione e note di G. Reale. Milano: Bompiani.
Google Scholar

Platone. (2002). Fedone. Prefazione, saggio introduttivo, traduzione, note, apparati e inserto iconografico di G. Reale. Milano: Bompiani.
Google Scholar

Chiżyńska, K. et al. (2020). Starożytny teatr i dramat w świetle pism scholiastów. Leksykon. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Google Scholar

Danek, Z. (2000). Myślę, więc nie wiem. Próba interpretacji Platońskiego dialogu „Teajtet”. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Google Scholar

Dawidowicz, T. (1986). Narrator w diegematycznych dialogach Platona. Maszynopis pracy doktorskiej. Toruń: Uniwersytet Mikołaja Kopernika.
Google Scholar

Gauss, H. (1958). Philosophisher Handkommentar zu den Dialogen Platos. T. II/1. Bern: Herbert Lang.
Google Scholar

Głodowska, A. (2005). Starożytna teoria Platońskiego dialogu. W: W. Wróblewski (red.). W kręgu Platona i jego dialogów. Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. 9–101.
Google Scholar

Głodowska, A. (2009). Il tempo nei dialoghi platonici (“Protagora”, “Simposio”, “Fedro”). W: J. Czerwińska et al. (red.). Kategorie i funkcje czasu w ujęciu starożytnych. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego. 117–131.
Google Scholar

Głodowska, A. (2019). „Funkcja i znaczenie prologu w Protagorasie Platona (Prot. 309a-316a)”. Collectanea Philologica XXII. 9–32. https://doi.org/10.18778/1733-0319.22.01
Google Scholar

Głodowska, A. (2021). Zanim porozmawiamy o miłości… Analiza prologu „Uczty” Platona (Symp. 172a-177e). W: E. Skorupska-Raczyńska et al. (red.). Antyczne wędrówki transdyscyplinarne. Silvestro Dworacki viro vere academico. Gorzów Wielkopolski: Wydawnictwo Akademii im. Jakuba z Paradyża. 81–107.
Google Scholar

Hirzel, R. (1963). Der Dialog. Ein literarhistorischer Versuch. Hildesheim: Georg Olms Verlagsbuchhandlung.
Google Scholar

Nails, D. (2002). The People of Plato. A Prosopography of Plato and other Socratics. Indianapolis, Cambridge: Hackett Publishing Company, INC.
Google Scholar

Serafin, A. (2012). Stać się Alkibiadesem i umrzeć. Komentarz do „Uczty” Platona. W: Platon. Uczta. Przeł. A. Serafin. Warszawa: Sic!.
Google Scholar

Pobrania

Opublikowane

2023-10-05 — zaktualizowane 2023-12-08

Wersje

Jak cytować

Głodowska, A. (2023). Dramatyczne prologi w diegematycznych dialogach Platona. Collectanea Philologica, (26), 45–61. https://doi.org/10.18778/1733-0319.26.05 (Original work published 5 październik 2023)