Wytyczne bibliograficzne

WYTYCZNE DLA AUTORÓW DOTYCZĄCE FORMATOWANIA PRZYPISÓW BIBLIOGRAFICZNYCH
ORAZ BIBLIOGRAFII

DOI
Przy tworzeniu adresów bibliograficznych należy podać numery DOI (identyfikator dokumentu elektronicznego) wszędzie tam, gdzie jest to możliwe. Numery DOI można sprawdzić korzystając z bezpłatnego narzędzia: https://doi.crossref.org/simpleTextQuery

Chcąc odnaleźć identyfikatory, listę pozycji bibliograficznych wklejamy w całości, a każdą pozycję kończymy enterem. W efekcie otrzymujemy bibliografię z podanymi DOI. Jeśli są poprawne (wymagają weryfikacji), wystarczy je skopiować i wkleić do artykułu. Numery DOI należy dodać na końcu adresu bibliograficznego, np.:
Martin, R. (1992). Hesiod’s Metanastic Poetics. Ramus 21 (1). 11-33. https://doi.org/10.1017/S0048671X00002654
Bert, W. (1997). The Reluctant Superpower. United States' Policy in Bosnia, 1991-95. Basingstoke: Palgrave Macmillan. https://doi.org/10.1057/9780230372764
Sowa, J. (2023). Retor o barbarzyńcach, barbarzyńcy o retoryce – przybysze z dalekich krajów w utworach Lukiana z Samosat. Res Rhetorica. 10 (3). 4-28. https://resrhetorica.com/index.php/RR/article/view/777/408 (23.10.2023). https://doi.org/10.29107/rr2023.3.1

BIBLIOGRAFIA
Do artykułów należy dołączyć bibliografię. Pozycje bibliograficzne należy ułożyć w porządku alfabetycznym. W bibliografii należy umieścić wyłącznie teksty przywołane w przypisach (dolnych i bibliograficznych).


PRZYKŁADY ZAPISÓW BIBLIOGRAFICZNYCH

EDYCJA TEKSTU KLASYCZNEGO
Euripides. (1902). Fabulae. G. Murray (ed.).Vol. I. Oxford: Clarendon Press.
Homerus. (1920). Ilias. D.B. Munro, T.W. Allen (eds.). Vol. 1-2. Oxford: Clarendon Press.

KSIĄŻKA BEZ WSKAZANEGO AUTORA
The Oxford English Dictionary. 1989. Oxford: Clarendon Press.

MONOGRAFIA JEDNOAUTORSKA
Smith, J. (2012). Philosophy. New York: Oxford University Press.
Kowalski, J. (1999). Filozofia. Warszawa: PWN.
Bronowska, K. (2009). Subkultury destrukcji. Studium metodologiczno-kryminalistyczne. Szczecin: PrintGroup.

MONOGRAFIA WIELOAUTORSKA
Borgeaud, Ph., Pirenne-Delforge V. (2008). Opera inedita. Essai sur la religion grecque. Recherches sur les Hymnes orphiques. Liège: Centre International d’Étude de la religion Grecque Antique.
Vermaat, M. et al. (2014). Discovering computers. Boston: Cengage Learning.


ROZDZIAŁ W MONOGRAFII

1. MONOGRAFIA W JĘZYKU POLSKIM:
Lewandowski, R. (2008). W poszukiwaniu obiektywnych metod pomiaru jakości usług medycznych. W: R. Lewandowski (red.). Współczesne wyzwania strukturalne i menedżerskie w ochronie zdrowia. Olsztyn: Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. 253-266.

2. MONOGRAFIA W JĘZYKU OBCYM:
Dressler, L. (2015). Greek Army. In: L. Matheson (ed.). Greek History. Boston: Jacobson Ltd. 78-92.
Plácido, D. (1990). Le vie di Ercole nell´estremo Occidente. In: A. Mastronique (ed.). Ercole in Occidente. Atti del colloquio internazionale, Trento 7 marzo 1990. Trento: Università degli studi di Trento. 63-80.
Bauer, F. (1965). Antinazistische Prozesse und politisches Bewusstsein. In: H. Huss, A. Schröder (eds.). Antisemitismus. Zur Pathologie der bürgerlichen Gesellschaft. Frankfurt am Main: Europäische Verlagsanstalt. 168-188.


PUBLIKACJA TŁUMACZONA

1. W JĘZYKU POLSKIM:
Speer, A. (1990). Wspomnienia. Przeł. M. Fijałkowski. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej.

2. W JĘZYKU ANGIELSKIM:
Lindgren, A. (2016). War Diaries 1939-1945. Trans. S. Death. New Haven: Yale University Press.

3. TŁUMACZENIE TEKSTU ORYGINALNEGO
Ammianus Marcellinus. (1950). History. Vol. I. Trans. J.C. Rolfe. Loeb Classical Library. Cambridge: Harvard University Press.
Ksenofont. (2014). Wychowanie Cyrusa. Przeł. i oprac. K. Głombiowski et al. Wrocław: ISKŚiO UWr.
Homer. (1999). Iliada. Przeł. K. Jeżewska. Warszawa: Prószyński i S-ka.

ARTYKUŁ W CZASOPIŚMIE

Camacho, P.F. (2013). Gádeira, el décimo trabajo de Heracles y la política de Atenas. Euphrosyne 41. 9-30.
Ross, N., Kowalski, K. (2015). On Truth Content and False Consciousness in Adorno’s Aesthetic Theory. Philosophy Today 59/7 (2). 269-290.
Blanco Robles, F. (2019). La recepción del mito de Hércules y Gerión en las Crónicas Medivales Hispanas. Estudios Humanisticos. Filologia 41. 135-151. DOI: https://doi.org/10.18002/ehf.v0i41.5940
Grzelak-Krzymianowska, A. (2019). Sugestywność etycznego przekazu prologów w poemacie Lukrecjusza. Collectanea Philologica XXII. 85-99. DOI: https://doi.org/10.18778/1733-0319.22.05

SŁOWNIKI I WYDAWNICTWA ENCYKLOPEDYCZNE

Słownik grecko-polski. (1958-1965). Z. Abramowiczówna (red.). Warszawa: PWN.
Słownik łacińsko-polski. (1998-1999). M. Plezia (red.). Warszawa: PWN.
Burszta, J. (1987). „Folklor”. W: Słownik etnologiczny. Terminy ogólne. Z. Staszczak (red.). Warszawa: PWN.


ŹRÓDŁA INTERNETOWE

1. ARTYKUŁ W INTERNECIE

Bologna, O. A. (3013). Eufileto giustizia eratostene, seduttore della moglie. Collectanea Philologica XVI. 79-94. https://dspace.uni.lodz.pl/xmlui/bitstream/handle/11089/3234/10-bologna.pdf?sequence=1&isAllowed=y (04.02.2023).
Modrzewska-Pianetti, I. (2022). Amfory w ekspozycji Muzeum Archeologicznego w Murcji (Hiszpania). Collectanea Philologica XXV. 117-128. file:///C:/Users/CA_LTD/Downloads/1244-695-PB.pdf (04.02.2023). https://doi.org/10.18778/1733-0319.25.09
Schneider, Ch. Die Bilanz kann nicht zufriedenstellen: Ein Gespräch mit OStA a.D. Johannes Warlo. Kritische Justiz 2015/48 (3). 340–350. https://www.jstor.org/stable/44077823 (20.01.2019).

2. FILMY W INTERNECIE
The British Library. An Evening for Salman Rushdie. 13.10.2022. YouTube: www.youtube.com/watch?v=tu1w_h23pbE&list= (05.01.2023).
Kluge, Alexander (dir). Abschied von gestern. Independent Film / Kairos Film, 1966: https://www.youtube.com/watch?v=DLhyQqA2Rjs&ab_channel=ReinerFassbinder (14.10.2020).


ŹRÓDŁA ZAPISYWANE ALFABETEM NIEŁACIŃSKIM

Źródła pisane alfabetami innymi niż łaciński zapisujemy w transliteracji.
Averintsev, S. Analiticheskaya psikhologiya K.G. Yunga i zakonomernosti tvorcheskoy fantazji. Voprosy literatury  1970/3. 113-143.


PRZYPISY

1. W TEKŚCIE GŁÓWNYM:
(Smith 2012)
(Smith 2012: 23)
(Smith 2012a: 23) przy korzystaniu z kilku prac jednego autora wydanych w tym samym roku; konieczne jest również zaznaczenie tego w bibliografii
(Smith, Johns 2012: 13) przy dwóch autorach jednej pozycji
(Smith et al. 2012: 13) przy trzech lub większej liczbie autorów jednej pozycji
(Euripides 1923) przy wskazywaniu oryginału lub tłumaczenia tekstu źródłowego
(West 1983, Martínez 2008) przy powoływaniu się na więcej niż jedną pozycję bibliograficzną
(Abramowiczówna 1958, s.v. γυνή) przy cytowaniu haseł słownikowych
(Plezia 1998, s.v. brevitas) przy cytowaniu haseł słownikowych
(cf. Czerwińska 2009: 123) przy odsyłaniu do pozycji bibliograficznej

2. PRZYPISY DOLNE:
Przypisy dolne należy stosować jedynie, gdy zamieszcza się komentarz do zaznaczonego miejsca w artykule.