Rowieńscy alias Wojuccy herbu Gąska

Alicja Szymczak

doi:10.18778/0208-6034.40.11

Autor

Alicja Szymczak Uniwersytet Łódzki, Wydział Filozoficzno-Historyczny, Instytut Historii https://orcid.org/0000-0001-7238-3993

DOI:

https://doi.org/10.18778/0208-6034.40.11

Słowa kluczowe:

genealogia, Wojuccy, Rowieńscy, herb Gąska, szlachta sieradzka

Abstrakt

Herb Gąska pojawił się w źródłach pisanych w 1402 r. Na rokach ziemskich w Sieradzu 3 kwietnia stanęli świadkowie Przybka z Kościanek celem zeznania jego przynależności rodowej. W drugiej parze naganiony powołał Janusza z Lichawy i Jana z Wodzierad z klejnotu Gąski. W 1403 i 1405 r. z tego klejnotu Stanisławowi z Chrzanowic – obok wspomnianego już Janusza z Lichawy – świadczył także Paweł z Rzechty i Drużbina. Bartosz Paprocki powiązał genezę herbu z legendą o gęsiach kapitolińskich, które uratowały Rzym przed najazdem barbarzyńców. Nadał mu też kolejne nazwy: Paparona (1578) i Budzisz (1584). Znany mu krąg rodowców był nieliczny. Poza Chodowskimi z Łęczyckiego, autor zaliczył do nich tylko kilka rodzin sieradzkich: Kamionomojskich, Parzniewskich, Pstrokońskich i Wojuckich. W ziemi sieradzkiej w średniowieczu obok nazwy herbu Gąska użyto dwukrotnie nazwy Równa, pochodzącej od wsi nad rzeczką Swędrnią, przy szlaku z Błaszek do Sieradza.

Rodzina Rowieńskich alias Wojuckich, siedząca na pograniczu Kaliskiego i Sieradzkiego, prezentuje przeciętną rodzinę szlachecką z tego terenu. Nie dorobiła się większego majątku, mimo dwóch korzystnych małżeństw, dochodów z sądownictwa grodzkiego i kościelnej kariery jednego z jej przedstawicieli.

Pobrania

Brak dostępnych danych do wyświetlenia.

Bibliografia

Archiwum Archidiecezjalne w Gnieźnie, Acta Sbignei de Oleśnica archiepiscopi gneznensis 1482–1493.
Google Scholar

Archiwum Diecezjalne we Włocławku, Księgi konsystorskie kaliskie.
Google Scholar

Archiwum Główne Akt Dawnych w Warszawie, Księgi grodzkie sieradzkie.
Google Scholar

Archiwum Główne Akt Dawnych w Warszawie, Księgi ziemskie sieradzkie.
Google Scholar

Archiwum Główne Akt Dawnych w Warszawie, Księgi ziemskie szadkowskie.
Google Scholar

Księgi grodzkie sieradzkie, inskrypcje.
Google Scholar

Bullarium Poloniae, t. V, wyd. I. Sułkowska-Kuraś, S. Kuraś, przy pomocy M. Kowalczyk, A. Wajs, H. Wajs, Romae–Lublin 1995.
Google Scholar

Bullarium Poloniae, t. VI, wyd. I. Sułkowska-Kuraś, S. Kuraś, przy pomocy P. Sczanieckiego, M. Kowalczyk, Romae–Lublin 1998.
Google Scholar

Górzyński S., Kochanowski J., Herby szlachty polskiej, Warszawa 1992.
Google Scholar

Jabłońska A., Kapituła uniejowska do początku XVI wieku, Kielce 2005.
Google Scholar

Kazańczuk M., Staropolskie legendy herbowe, Wrocław 1990.
Google Scholar

Kowalska-Pietrzak A., Duchowieństwo parafialne w późnośredniowiecznej Polsce centralnej. Archidiakonaty łęczycki i uniejowski, Łódź 2014.
Google Scholar

Kozierowski S., Badania nazw topograficznych na obszarze dawnej wschodniej Wielkopolski, t. II, Poznań 1928.
Google Scholar

Lewandowski I., Rzymska i rzymsko-sarmacka genealogia rodów szlacheckich w niektórych herbarzach staropolskich, [w:] Świadomość historyczna Polaków. Problemy i metody badawcze, red. J. Topolski, Łódź 1981, s. 227–249.
Google Scholar

Łaski J., Liber beneficiorum archidiecezji gnieźnieńskiej, t. I–II, wyd. J. Łukowski, J. Korytkowski, Gniezno 1881.
Google Scholar

Małecki A., Studia heraldyczne, t. I, Lwów 1890.
Google Scholar

Matricularum Regni Poloniae summaria, t. IV.1, wyd. T. Wierzbowski, Warszawa 1910.
Google Scholar

Metryka Uniwersytetu Krakowskiego z lat 1400–1508, t. I, wyd. A. Gąsiorowski, T. Jurek, I. Skierska, przy współpracy R. Grzesika, Kraków 2004.
Google Scholar

Nieznane zapiski heraldyczne średniowieczne polskie, głównie sieradzkie, wyd. S. Łaguna, [w:] Pisma Stosława Łaguny, Warszawa 1915.
Google Scholar

Paprocki B., Gniazdo cnoty, Kraków 1578.
Google Scholar

Paprocki B., Herby rycerstwa polskiego, wyd. K.J. Turowski, Kraków 1858.
Google Scholar

Pokłosie heraldyczne, „Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie” 1923, 6 (10), s. 23–37.
Google Scholar

Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym opisana przez Adolfa Pawińskiego, t. II, Wielkopolska, Warszawa 1883 (Źródła Dziejowe, 13).
Google Scholar

Zajączkowski S., Zajączkowski S.M., Materiały do słownika geograficzno-historycznego dawnych ziem łęczyckiej i sieradzkiej do 1400 roku, cz. 2, Łódź 1970.
Google Scholar