Zasoby relacyjne jako źródło przewagi konkurencyjnej regionów na przykładzie województwa łódzkiego oraz Obwodu Novosybirskiego

Abstrakt

Artykuł ma na celu pokazanie zasobów relacyjnych, jako nabierającego na znaczeniu czynnika konkurencyjności terytoriów. Autorzy starają się wykazać, że regiony chcące zwiększyć swoją przewagę konkurencyjną powinny podejmować działania, aby ułatwiać tworzenie bazy wiedzy oraz otoczenia instytucjonalnego. W artykule oparto się na teorii zależności od zasobów, wykorzystywanej zwłaszcza dla analizowania relacji pomiędzy organizacją a jej otoczeniem. Opracowanie ma charakter teoretyczny z wykorzystaniem metody desk research przy użyciu szerokiej, światowej literatury przedmiotu. Rozważania kończy prezentacja dwóch deskryptywnych studiów przypadku. W opracowaniu przedstawiamy przykłady dwóch regionów z różnych systemów społeczno – gospodarczych, ilustrujące rolę zasobów relacyjnych w ich rozwoju. Są to: Województwo Łódzkie z Polski oraz Obwód Novosybirski z Federacji Rosyjskiej. Oba regiony posiadały silne pozycje gospodarcze do lat 90-tych XX w., a obecnie, po okresie recesji, uważane są za jednostki posiadające nieco ponadprzeciętny potencjał rozwojowy w swoich krajach oraz dobre rokowania co do rozwoju gospodarki. Pokazano ich aktualne pozycje konkurencyjne na rynku inwestycyjnym na tle innych regionów z ich macierzystych krajów. Zaprezentowano dowody na to, że działania zorientowane na wspieranie zasobów relacyjnych (polityka innowacyjności, rozwój klastrów, współpraca władz z interesariuszami) są prowadzone z dużym rozmachem. Pokazano również, jakie znaczenie nadano zasobom relacyjnym w strategiach rozwoju obu regionów. Natomiast uwarunkowania wynikające z system społecznogospodarczego oraz kompetencje w zakresie zarządzania rozwojem dają różne możliwości wykorzystania tych zasobów w praktyce.