Historia architektury i sztuki w kontekście sposobu jej poznawania przez turystów
DOI:
https://doi.org/10.18778/0867-5856.23.2.01Słowa kluczowe:
turystyka, architektura, rzeźba, malarstwo, historia sztukiAbstrakt
Artykuł porusza kwestię relacji pomiędzy obecnością w różnych lokalizacjach na świecie dzieł sztuki (obiekty architektoniczne, rzeźba, malarstwo) a występującym tamże ruchem turystycznym. Podstawowym problemem rozważań teoretyczno-empirycznych są następujące pytania: Jakie znaczenie ma wiedza z historii sztuki w procesie poznania obiektów zaliczanych do sztuk plastycznych odbywającego się podczas podróży turystycznych? Jakie inne czynniki skłaniają współczesnych podróżujących do odwiedzania miejsc, w których znajdują się owe dzieła sztuki?
Pobrania
Bibliografia
BOTTON DE A., 2010, Sztuka podróżowania, Czuły Barbarzyńca Press, Warszawa.
Google Scholar
BUCZKOWSKA K., MIKOS VON ROHRSCHEIDT A. (red.), 2009, Współczesne formy turystyki kulturowej, AWF, Poznań.
Google Scholar
BUZARD J., 2002, The Grand Tour and after (1660–1840), The Cambridge Companion to Travel Writing, Cambridge University Press.
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.1017/CCOL052178140X.003
CHANEY E., 2000, The Evolution of the Grand Tour, Frank Cass Publishers, London.
Google Scholar
KACZMAREK J., STASIAK A., WŁODARCZYK B., 2010, Produkt turystyczny, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa.
Google Scholar
TABUCCHI A., 2012, Podróże i inne podróże, Czytelnik, Warszawa.
Google Scholar
TOWNER J., 1985, The Grand Tour: A Key Phase in the History of Tourism, „Annals of Tourism Research”, vol. 12, pp. 297–333.
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.1016/0160-7383(85)90002-7
https://www.theartnewspaper.com/attfig/attfig11.pdf „The Art Newspaper”, no. 234, April 2012 (20.10.2013).
Google Scholar
https://www.travelandleisure.com/articles/worlds-most-visited-tourist-attractions october 2011 (23.10.2013).
Google Scholar
https://www.unwto.org (18–20.10.2013).
Google Scholar
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.