The LEADER programme in Central Europe. A new local development policies.

Pascal Chevalier; Marie-Claude Maurel

doi:10.18778/0208-600X.44.04

Autor

Pascal Chevalier Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales
Marie-Claude Maurel Université Paul-Valéry Montpellier 3, Department of Geography and Land Management; Research Centre ART-Dev (UMR 5281)

DOI:

https://doi.org/10.18778/0208-600X.44.04

Słowa kluczowe:

program LEADER, rozwój lokalny, europejska polityka rozwoju obszarów wiejskich, transfer polityki, Europa Centralna

Abstrakt

Wdrażanie nowej polityki opartej na koncepcji zrównoważonego rozwoju obszarów wiejskich jest nowym doświadczeniem krajów Europy Centralnej, wcześniej należących do systemu komunistycznego.

Celem artykułu jest określenie warunków oraz kontekstu implementacji modelu rozwoju lokalnego. Przedmiotem analizy jest program LEADER, stanowiący IV oś wspólnej polityki rolnej (2007‒2013). Zazwyczaj podejście LEADER przedstawiane jest jako oryginalna metoda (narzędzie) wsparcia lokalnego, w szczególności dzięki zastosowaniu lokalnych grup działania (LAG), których uczestnikami są przedstawiciele sektorów: prywatnego i publicznego. Autorzy koncentrują się na sposobach wdrażania (podejścia LEADER) w pięciu postkomunistycznych państwach, z których cztery są nowymi członkami UE (Czechy, Węgry, wschodnie Niemcy i Polska).

Wdrażanie polityki UE na poziomie lokalnych społeczności w wymienionych krajach, analizowane jest z zastosowaniem hierarchicznych modeli zarządzania.

Wdrażanie polityki UE na poziomie lokalnych społeczności analizować można za pomocą różnych hierarchicznych modeli zarządzania. Głównym zadaniem władz lokalnych jest dostosowanie europejskich przepisów i norm do wcześniej istniejącej polityki rozwoju w danym regionie. Przedmiotem artykułu jest analiza modyfikacji oryginalnego modelu rozwoju, wynikających z funkcjonowania lokalnych czynników instytucjonalnych w badanych krajach. Procesy wdrażania polityki rozwoju lokalnego wychodzą poza ministerstwa rolnictwa uwzględniając szeroki wachlarz instytucji sektora pozarządowego prowadzących negocjacje z lokalnymi interesariuszami, którzy są odbiorcami tych rozwiązań. Model LEADER stanowi nowy sposób myślenia i zarządzania rozwojem lokalnym, uwzględniający konteksty społeczne i terytorialne. Podstawą niniejszego artykułu jest obszerna analiza literatury przedmiotu, oficjalnych danych krajowych oraz wyników międzynarodowego badania porównawczego uwzględniającego krajowe i lokalne czynniki wpływające na różnice w sposobie transferu modelu polityki rozwoju lokalnego.

Bibliografia

Chevalier P. (2012), Le transfert du modèle européen LEADER: entre diffusion des normes et durcissement réglementaire, „Revue d’Etudes Comparatives Est-Ouest”, no 3, pp. 17‒55.
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.3917/receo.433.0017

Davezies L. (2008), La République et ses territoires. La circulation des richesses, Seuil, Coll. „La République des Idées”, Paris.
Google Scholar

Deberre J.-C. (2007), Décentralisation et développement local, „Afrique contemporaine”, no 1, pp. 45‒54.
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.3917/afco.221.0045

Dedeire M., Mačiulytė J. (2012), Les communautés rurales, nouveaux acteurs du développement local en Lituanie, „Revue d’études comparatives Est-Ouest”, no 3, pp. 145‒172.
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.3917/receo.433.0145

Hall P. A. (1993), Policy Paradigms, Social Learning, and the State: The Case of Economic Policymaking in Britain, „Comparative Politics”, no 25, pp. 275‒297.
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.2307/422246

Kovách I., Kučerova E. (2006), The Project Class in Central Europe: The Czech and Hungarian Cases, „Sociologia Ruralis”, vol. 46, no 1, pp. 3–19.
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.1111/j.1467-9523.2006.00403.x

Lascoumes P., Simard L. (2011), L’action publique au prisme de ses instruments, „Revue française de science politique”, vol. 61, no 1, pp. 5‒22.
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.3917/rfsp.611.0005

Maurel M.-C. (2004), Les collectivités locales d’Europe centre-orientale: des territoires politiques en recomposition, [in:] V. Rey, L. Coudroy de Lille, E. Boulineau, L’élargissement de l’UE: réformes territoriales en Europe centrale et orientale, L’Harmattan, Paris, pp. 81‒94.
Google Scholar

Osti G. (2000), LEADER and Partnerships: The case of Italy, „Sociologia Ruralis”, vol. 40, no 2, pp. 172‒180.
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.1111/1467-9523.00139

Pálné-Kovács I. (2011), Local governance in Hungary – the balance of the last 20 years, „Discussion paper”, no 83, Centre for Regional Studies of Hungarian Academy of Sciences, Pécs.
Google Scholar

Pecqueur B. (2006), Le tournant territorial de l’économie globale, „Espaces et sociétés”, no 124-125, pp. 2‒3.
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.3917/esp.124.0017

Radaelli C. (2003), The Europeanization of Public Policy, [in:] K. Featherstone, C. Radaelli (eds.), The Politics of Europeanization, Oxford University Press, Oxford.
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.1093/0199252092.003.0002

Raffestin C. (1980), Pour une géographie du pouvoir, Litec, Paris.
Google Scholar

Rey V. (coord.) (1996), Les nouvelles campagnes d’Europe orientales, CNRS Éditions, Paris.
Google Scholar

Saurugger S., Surel Y. (2006), L’européanisation comme processus de transfert de politique publique, „Revue Internationale de Politique Comparée”, vol. 13, no 2, pp. 179‒211.
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.3917/ripc.132.0179

Smith A. (1995), L’Europe politique au miroir du local. Les fonds structurels et les zones rurales en France, en Espagne et au Royaume-Uni, l’Harmattan, Paris.
Google Scholar

Spieser C. (2008), Les fonds structurels européens: quels outils pour faire face aux restructurations?, „Revue Internationale de Droit Economique”, no 22, pp. 2‒24.
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.3917/ride.222.0213