Biel, blask i światło w poezji Czesława Miłosza

Autor

DOI:

https://doi.org/10.18778/1505-9057.55.19

Słowa kluczowe:

Czesław Miłosz, poezja, symbolika koloru, biel, światło, promień, blask

Abstrakt

Biel i jej niezliczone niuanse jest ważnym motywem kolorystycznym w poezji Czesława Miłosza. Wbrew zapewnieniom samego poety, który wymienia swoje ulubione kolory w opozycji do bezbarwnej bieli, ta ostatnia ma ogromne znaczenie i co najmniej kilka funkcji w jego dziele. W pierwszej części tego artykułu przeprowadzam rodzaj dokładnego przeglądu tych wierszy, w których pojawia się semantyka bieli; w drugiej części dokonuję pracy strukturyzacji, proponując rozróżnienie między bielą jako antykolorem o zdecydowanie negatywnej konotacji (śmierć, zniszczenie, zagłada) a bielą jako zjawiskiem świetlnym o konotacji pozytywnej (Lumen jako symbol boskości i lux jako symbol świata).

Pobrania

Brak dostępnych danych do wyświetlenia.

Biogram autora

Magdalena Renouf - dr, Université Paris-IV, Université Paris Sorbonne

Magdalena Renouf – wykładowca na Université Paris-IV, Université Paris Sorbonne. Prowadzi badania nad polską poezją współczesną w perspektywie komparatystycznej. Opublikowała wiele artykułów na ten temat w czasopismach polskich i międzynarodowych. Autorka książki Czesław Miłosz en quête du réel (2010) i tomiku poetyckiego List zza lustra. Stany pływania (2016).

Bibliografia

Bayard Jean-Pierre, La symbolique du feu, Payot, Paris 1973.
Google Scholar

Biblia Tysiąclecia, Pismo święte Starego i Nowego Testamentu, Pallottinum, Poznań 2000.
Google Scholar

Biedermann Hans, Leksykon symboli, Wydawnictwo Muza S.A., Warszawa 1997.
Google Scholar

Blake William, The Poems of William Blake, Brown University Press, London–New York 1971.
Google Scholar

Cirlot Juan-Eduardo, Słownik symboli, Wydawnictwo Znak, Kraków 2012.
Google Scholar

Chevalier Jean, Dictionnaire des symboles, Robert Laffont, Paris 1990.
Google Scholar

Dante Alighieri, Boska Komedia, Wydawnictwo Polskie Media Amer.Com S.A., Warszawa 2003.
Google Scholar

Davy Marie-Madeleine, Le thème de la lumière dans le judaisme, le christianisme et l’islam, Berg International, Paris 1976.
Google Scholar

Eliade Mircea, Significations de la lumière intérieure, en : « Eranos Jakrbuch », 1957, n° 26.
Google Scholar

Guénon Réné, Symboles de la science sacrée, Gallimard, Paris 1962.
Google Scholar

Léon Dufour Xavier, red. Słownik Teologii Biblijnej, Wydawnictwo Pallottinum, Poznań 1994.
Google Scholar

Les grands courants de la mystique juive, Payot & Rivages, Paris 1994.
Google Scholar

Lurker Manfred, Słownik obrazów i symboli biblijnych, Wydawnictwo Pallottinum, Poznań 1989.
Google Scholar

Miłosz Czesław, Wiersze wszystkie, Wydawnictwo Znak, Kraków 2011.
Google Scholar

Miłosz Oscar, Les Arcanes, Le Club Français du Livre, Paris 1945.
Google Scholar

Miłosz Oscar, Magnar Maniara, Le Club Français du Livre, Paris 1957.
Google Scholar

Scholem Gershom, La Kabbale, Cerf, Paris 1998.
Google Scholar

Opublikowane

2019-12-31

Jak cytować

Renouf, M. (2019). Biel, blask i światło w poezji Czesława Miłosza. Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica, 55(4), 409–425. https://doi.org/10.18778/1505-9057.55.19