Książę Niezłomny? Jan Lechoń i polityka (po roku 1939)

Autor

  • Paweł Sobczak Uniwersytet Łódzki, Instytut Filologii Polskiej, Katedra Literatury Polskiej XX i XXI wieku image/svg+xml

DOI:

https://doi.org/10.18778/1505-9057.22.08

Słowa kluczowe:

Jan Lechoń, Skamander, polityka, emigracja, antykomunizm, Nowy Jork, samobójstwo

Abstrakt

Artykuł koncentruje się wokół tematu przekonań politycznych Jana Lechonia podczas nowojorskiej emigracji poety, ujawniających się zarówno w twórczości literackiej, jak w listach i Dzienniku. Najważniejszymi elementami politycznej postawy autora Srebrnego i czarnego były w tych latach zdecydowany antykomunizm, krytyczna ocena działań rządu emigracyjnego, deklarowany zachwyt Ameryką oraz nostalgia za czasami międzywojennymi (idealizacja Józefa Piłsudskiego). Opisywane przekonania poety wywierały istotny wpływ na jego życie osobiste, o czym przekonuje motywowane politycznie zerwanie wieloletniej znajomości z Julianem Tuwimem. Ważnym problemem jest umiejscowienie wśród przyczyn samobójstwa Lechonia wielokrotnie przez niego wyrażanego braku akceptacji dla przemian politycznych w Polsce.

Pobrania

Brak dostępnych danych do wyświetlenia.

Pobrania

Opublikowane

2013-12-30

Jak cytować

Sobczak, P. (2013). Książę Niezłomny? Jan Lechoń i polityka (po roku 1939). Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica, 22(4), 113–125. https://doi.org/10.18778/1505-9057.22.08