Rasowa elita narodu. O projekcie wspólnoty rodów SS Heinricha Himmlera
DOI:
https://doi.org/10.18778/1644-857X.21.01.08Słowa kluczowe:
Heinrich Himmler, Trzecia Rzesza, Schutzstaffel, SS, rozkaz o zaręczynach i małżeństwie, rasowa elita, segregacja ludności, II wojna światowaAbstrakt
Znana dziś pod skrótem SS organizacja sztafet ochronnych Adolfa Hitlera (Schutzstaffel) zawdzięcza swój prężny rozwój Heinrichowi Himmlerowi, który w latach istnienia Trzeciej Rzeszy uczynił z niej elitarną formację, stanowiącą tak narzędzie władzy wykonawczej, jak i zaplecze polityczno-wojskowe narodowosocjalistycznego reżimu. Nie ulega wątpliwości, że SS była dla Himmlera projektem o niezwykle istotnym znaczeniu, ponieważ to na jej gruncie, już od momentu objęcia funkcji Reichsführera, realizował koncepcję rasowej wspólnoty rodów.
Głosząc teorię o tym, że „ludzie mogą być hodowani z równym powodzeniem jak hoduje się zwierzęta”, Himmler marzył o wybudowaniu czystego rasowo społeczeństwa, mającego najbardziej cenione genetycznie przez narodowosocjalistyczną władzę cechy. By zrealizować ten projekt, jako Reichsführer wprowadził sekwencję różnego rodzaju wytycznych, dzięki którym w szeregi SS mieli być przyjmowani wyłącznie kandydaci spełniający ustanowione przez niego rasowe kryteria. Z czasem te restrykcyjne wymogi zaczęto stosować również wobec kandydatek na przyszłe żony SS-manów, co na przestrzeni kolejnych lat miało zagwarantować zarówno wybudowanie elitarnej pod względem rasowym wspólnoty rodów, jak i ciągłość genetyczną najbardziej pożądanych cech. Himmler rościł sobie prawo nie tylko do wydawania pozwoleń na zawarcie małżeństwa przez podległych mu SS-manów, lecz także zaczął ingerować w ich życie rodzinne, oczekując od par wchodzących w skład wspólnoty rodów konkretnej dzietności czy też dostosowania się do określonych ról społecznych.
Artykuł koncentruje się na opisaniu założeń teoretycznych i praktycznych działań Heinricha Himmlera mających na celu wybudowanie rasowej elity niemieckiego narodu na gruncie podległej mu SS. W tekście podjęto także próbę odpowiedzi na pytanie o to, czy rzeczywiście przestrzegano ustanowionych przez Himmlera wytycznych i na ile te praktyczne założenia okazały się skuteczne (w jakim stopniu wpłynęły na liczbę zawieranych przez SS-manów małżeństw oraz na liczbę rodzących się w tych związkach dzieci)?
Pobrania
Bibliografia
Bundesarchiv Berlin-Lichterfelde [BAB], Persönlicher Stab Reichsführer SS, NS 19.
Google Scholar
Bundesarchiv Berlin-Lichterfelde [BAB], Rasse- und Siedlungshauptamt-SS, NS 2.
Google Scholar
Bundesarchiv Koblenz [BAK], Nachlass Himmler, N 1126.
Google Scholar
Eden A., Pamiętniki 1923–1938, t. I (W obliczu dyktatorów), przekł. J. Meysztowicz, Warszawa 1970.
Google Scholar
Himmler H., Die Schutzstaffel als antibolschewistische Kampforganisation, München 1937.
Google Scholar
Himmler H., Heinrich Himmler Geheimreden 1933 bis 1945 und andere Ansprachen, Hrsg. B. F. Smith, A. F. Peterson, München 1974.
Google Scholar
Himmler H., SS-Oberabschnitt West – Die Ordensgesetze der SS, [b.r. i m.w.].
Google Scholar
Kersten F., Totenkopf und Treue. Heinrich Himmler ohne Uniform, Hamburg 1952.
Google Scholar
Klietmann K. G., Auszeichnungen des Deutschen Reiches 1936–1945. Eine Dokumentation ziviler und militärischer Verdienst- und Ehrenzeichen, Stuttgart 2004.
Google Scholar
Reichsführer!… Briefe an und von Himmler, Hrsg. H. Heiber, Stuttgart 1968.
Google Scholar
Ackermann J., Heinrich Himmler als Ideologe, Göttingen 1970.
Google Scholar
Birn R. B., Die Höheren SS- Und Polizeiführer. Himmlers Vertreter im Reich und In den besetzten Gebieten, Düsseldorf 1986.
Google Scholar
Böhler J., Gerwarth R., Młynarczyk J., Waffen-SS, przekł. G. Siwek, Kraków 2019.
Google Scholar
Citino R. M., Zagłada Wehrmachtu. Kampanie 1942 roku, Oświęcim 2019.
Google Scholar
Hale Ch., Kaci Hitlera. Brudny sekret Europy, przekł. M. Habura, Kraków 2012.
Google Scholar
Hamšik D., Drugi człowiek Trzeciej Rzeszy, przekł. U. Janus, Warszawa 1991.
Google Scholar
Heinemann I., Rasa, ziemia, niemiecka krew. Główny Urząd Rasy i Osadnictwa SS i nowy porządek rasowy Europy, przekł. J. Górny, Gdańsk 2014.
Google Scholar
Höhne H., Zakon Trupiej Czaszki, przekł. S. Kędzierski, Warszawa 2006.
Google Scholar
Hrabar R., „Lebensborn” czyli źródło życia, Katowice 1975.
Google Scholar
Ingrao Ch., Wierzyć i niszczyć. Intelektualiści w machinie wojennej SS, przekł. M. Kamińska-Maurugeon, Wołowiec 2013.
Google Scholar
Knoebel E. E., Racial Illusion and Military Necessity: A Study of SS Political and Manpower Objectives in Occupied Belgium, Colorado 1965.
Google Scholar
Lilienthal G., Der „Lebensborn e.V”. Ein Instrument nationalsozialistischer Rassenpolitik, Stuttgart–New York 1985.
Google Scholar
Longerich P., Himmler. Buchalter śmierci, przekł. S. Szymański, J. Skowroński, Warszawa 2014.
Google Scholar
Majewski R., Waffen SS – mity i rzeczywistość, Wrocław 1977.
Google Scholar
Schmitz-Köster D., W imię rasy. Dzieci dla Führera – mity i rzeczywistość, przekł. R. Wojnakowski, Warszawa 2000.
Google Scholar
Schwarz G., Żony SS-manów. Kobiety w elitarnych kręgach III Rzeszy, przekł. B. Nowacki, Warszawa 2016.
Google Scholar
Urlic of England, Allgemeine SS 1925–1945, przekł. S. Kędzierski, Czerwonak 2013
Google Scholar
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.