Racjonalna komunikacja jako wartość sfery publicznej

Edyta Pałuszyńska

doi:10.18778/0208-6077.58.2.30

Autor

Edyta Pałuszyńska Uniwersytet Łódzki https://orcid.org/0000-0003-3036-0827

DOI:

https://doi.org/10.18778/0208-6077.58.2.30

Słowa kluczowe:

debata publiczna, dyskusja, Jűrgen Habermas, komunikacja, racjonalność, sfera publiczna

Abstrakt

Artykuł dotyczy problematyki komunikacji w sferze publicznej. Materiał stanowią radiowe i telewizyjne dyskusje z lat 2004–2024, w których rozmówcy ujawniają różnice poglądów dotyczące władzy, zasobów i sankcji. Celem pracy jest wskazanie, jakie elementy komunikacyjnych kompetencji poznawczych i interakcyjnych u dziennikarzy i ich rozmówców w sposób szczególny wpływają na racjonalność dyskusji. Procedura badawcza obejmuje wyjaśnienie pojęć, takich jak sfera publiczna, debata publiczna i określenie warunków racjonalności w komunikacji publicznej, z uwzględnieniem poglądów J. Habermasa. W artykule przyjęto podmiotową, relacyjną koncepcję wartości, które są rozpoznawane na drodze refleksji. Założono, że racjonalność działania jest ważnym elementem kompetencji komunikacyjnej uczestników debaty i przejawia się m.in. w przestrzeganiu założeń wstępnych, adekwatnym rozpoznaniu sytuacji, umiejętności refleksji na temat procedur dyskusji.

Pobrania

Brak dostępnych danych do wyświetlenia.

Bibliografia

Buksiński T., 2011, Publiczne sfery i religie, Poznań: Wydawnictwo Naukowe Instytutu Filozofii UAM.
Google Scholar

Buksiński T., 2014, Podstawy aksjologiczne sfery publicznej, „Filo–Sofija”, t. 1, nr 24, s. 21–42.
Google Scholar

Cegieła A., 2022, Dyskurs publiczny w warunkach wolności słowa. Perspektywa etyki komunikacji, „Poradnik Językowy”, z. 1, s. 34–49. https://doi.org/10.33896/PorJ.2022.1.2
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.33896/PorJ.2022.1.2

Czyżewski M., 2013, Teorie dyskursu i dyskursy teorii, „Kultura i Społeczeństwo”, nr 2, s. 3–25. https://doi.org/10.2478/kultura-2013-0011
Google Scholar

Dobek-Ostrowska B., 2006, Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa: PWN.
Google Scholar

Habermas J., 1999, Teoria działania komunikacyjnego, t. 1., tłum. A.M. Kaniowski, Warszawa: PWN.
Google Scholar

Habermas J., 2008a, Strukturalne przeobrażenia sfery publicznej, przekł. W. Lipnik, M. Łukasiewicz, Warszawa: PWN.
Google Scholar

Habermas J., 2008b, Działanie zorientowane na osiągnięcie porozumienia, przekł. R. Marszałek, w: A. Jasińska-Kania, L.M. Nijakowski, J. Szacki, M. Ziółkowski (red.), Współczesne teorie socjologiczne, t. 1–2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar, s. 969–974.
Google Scholar

Kampka A., 2014, Debata publiczna. Zmiany społecznych norm komunikacji, Warszawa: Oficyna Naukowa.
Google Scholar

Mrozowski M., 2001, Media masowe. Władza, rozrywka i biznes, Warszawa: Oficyna Wydawnicza Aspra.
Google Scholar

Oleksyn T., 2006, Zarządzanie kompetencjami teoria i praktyka, Kraków: Oficyna Ekonomiczna.
Google Scholar

Pałuszyńska E., 2012, Strategie dziennikarzy i ich rozmówców w medialnym dyskursie publicznym, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego. https://doi.org/10.18778/7525-749-6
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.18778/7525-749-6

Strelau J., 2000, Psychologia. Podręcznik akademicki, t. 2, Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Google Scholar

Szacki J., 2006, Historia myśli socjologicznej, Warszawa: PWN.
Google Scholar

Sztompka P., 2012, Socjologia. Analiza społeczeństwa, Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy Znak.
Google Scholar