Ekwiwalencja pozycyjna konstrukcji składniowych w teorii i praktyce glottodydaktycznej
DOI:
https://doi.org/10.18778/0860-6587.25.09Słowa kluczowe:
składnia, nauczanie języka polskiego jako obcego, walencja, alternatywne konstrukcje składniowe, ekwiwalencja pozycyjnaAbstrakt
Przedmiotem opisu w artykule jest zagadnienie alternatywnej łączliwości jednostek leksykalnych. Zjawisko to, nazywane w tekście ekwiwalencją pozycyjną, widziane jest z perspektywy nauczania języka polskiego jako obcego. Artykuł składa się z dwóch części. Najpierw zapoznano czytelnika z przyjętym rozumieniem ekwiwalencji pozycyjnej. Następnie przedstawiono uwagi dotyczące zakresu i jakości prezentacji zagadnienia ekwiwalencji pozycyjnej w praktyce glottodydaktycznej. Analiza materiałów do nauczanie jpjo prowadzi do wniosku, że w ramach glottodydaktyki polonistycznej istnieje potrzeba usystematyzowania i uwspółcześnienia opisów dyspozycji składniowych jednostek leksykalnych w powiązaniu z ich funkcją w ramach komunikacji i przynależnością do stylistycznej odmiany polszczyzny. Równocześnie należałoby zadbać o wzbogacenie typów ćwiczeń kształcących aktywną znajomość alternatywnej łączliwości składniowej, przede wszystkim przez dodanie zadań kształcących umiejętność dobierania wariantu składniowego do sytuacji komunikacyjnej.
Bibliografia
Bogusławski A., Danielewiczowa M., 2005, Verba polona abscondita. Sonda słownikowa III, Warszawa.
Google Scholar
Bogusławski A., Wawrzyńczyk J., 1993, Polszczyzna, jaką znamy. Nowa sonda słownikowa, Warszawa.
Google Scholar
Buttler D., 1976, Innowacje składniowe współczesnej polszczyzny, Warszawa.
Google Scholar
Bühler K., 2004, Teoria języka, Kraków.
Google Scholar
Gębka-Wolak M., 2011, Pozycje składniowe frazy bezokolicznikowej we współczesnym zdaniu polskim, Toruń.
Google Scholar
Gębka-Wolak, A. Moroz. (w druku), Jednostka tekstu prawnego w ujęciu teoretycznym i praktycznym, Toruń.
Google Scholar
Inny słownik języka polskiego, 2000, pod red. M. Bańki, Warszawa.
Google Scholar
Kaleta Z., 1995, Gramatyka języka polskiego dla cudzoziemców, Kraków.
Google Scholar
Karolak S., 2002, Podstawowe struktury składniowe języka polskiego, Warszawa.
Google Scholar
Kawka M., 1980, Słownik syntaktyczno-semantyczny czasowników polskich, Kraków.
Google Scholar
Kita M., 1998, Wybieram gramatykę, t. 2, Katowice.
Google Scholar
Madelska L., Warchoł-Schlottmann M., 2008, Odkrywamy język polski. Gramatyka dla uczących (się) języka polskiego jako obcego, Kraków.
Google Scholar
Lipińska E., Dąmbska E.G., 2007 Kiedyś wrócisz tu… cz. II: By szukać swoich dróg i gwiazd, Kraków.
Google Scholar
Mazur B. W., 2011, Colloquial Polish: the complete course for beginners, New York.
Google Scholar
Mędak S., 2002, Co z czym. Ćwiczenia składniowe dla grup zaawansowanych, Kraków.
Google Scholar
Mędak S., 2011, Praktyczny słownik łączliwości składniowej czasowników polskich, Kraków.
Google Scholar
Mędak S., 2014, Polski C2. Megatest, Warszawa.
Google Scholar
Mielczuk (1974): Mel’čuk I.A., 1974, Opyt teorii lingvističeskih modelej Smysl ↔ Tekst, Moskwa.
Google Scholar
Mielczuk (2015): Mel’čuk I.A., 2015, A General Inventory of Surface-Syntactic Relations in World Languages. Part One, „RSUH/RGGU BULLETIN. Moscow Journal of Linguistics”, nr 8, s. 75–103.
Google Scholar
Mielczuk (2016): Mel’čuk I.A., 2016, A General Inventory of Surface-Syntactic Relations in World Languages. Part Two, „RSUH/RGGU BULLETIN. Moscow Journal of Linguistics”, nr 9, s. 94–120.
Google Scholar
NKJP: Narodowy Korpus Języka Polskiego [online], http://nkjp.pl/ [27.04.2018].
Google Scholar
Polski słownik walencyjny „Walenty” [online], http://walenty.clarin-pl.eu [27.04.2018].
Google Scholar
Porayski-Pomsta J. (red.), 2010, Nauka o języku polskim dla cudzoziemców, Warszawa.
Google Scholar
Stempek A. i in., 2010, Polski krok po kroku 1, Kraków.
Google Scholar
Tesnière L., 1959, Eléménts de syntaxe structurale, Paris.
Google Scholar
Wielki słownik języka polskiego, pod red. P. Żmigrodzkiego [online], http://www.wsjp.pl/ [27.04.2018].
Google Scholar
Zaron Z., 1980, Ze studiów nad składnią i semantyką czasownika. Polskie czasowniki z uzupełnieniem werbalnym oznaczające relację osobową z argumentem zdarzeniowym, Wrocław.
Google Scholar
Zaron Z., 2009, Problemy składni funkcjonalnej, Warszawa.
Google Scholar
Zaron, Z., 2012, Konotacja nie jedno ma imię. Wymagania składniowe nazw osobowych, w: J. Apresjan, I. Boguslavsky i in. (red.), Meaning, Texts and other Exciting Things. A Festschrift to Commemorate the 80th Anniversary of Professor Igor Alexandrovič Mel’čuk, Moskva, s. 672–681.
Google Scholar
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.