Substancja miasta – wokół "Trzech wierszy o fryzjerze" Juliana Tuwima
DOI:
https://doi.org/10.18778/2299-7458.03.04Słowa kluczowe:
miasto, Manekin, TuwimAbstrakt
Artykuł zawiera interpretację lirycznego tryptyku Juliana Tuwima, zatytułowanego Trzy wiersze o fryzjerze. Uważny ogląd tekstów prowadzi do zwrócenia baczniejszej uwagi na wizję miasta będącego nie tyle tłem działań bohatera lirycznego, co przestrzenią dookreślaną w aktach jego poznania – powierzchownego, a zarazem wspartego na niewielkim zestawie klisz kultury popularnej. Wysiłek oswajania i zawłaszczania przestrzeni w przypadku tytułowego fryzjera przekształca się w wynajdowanie sposobów przesłaniania własnej przyziemnej codzienności. Wegetatywna, monotonna egzystencja to zarazem przyczyna i skutek bierności bohatera. Pasywność prowadzi z kolei do ostatecznej utraty zdolności zadomowienia w świecie.Pobrania
Brak dostępnych danych do wyświetlenia.
Bibliografia
P. Matywiecki, Twarz Tuwima, Warszawa 2008.
Google Scholar
E. Rewers, Post-polis. Wstęp do filozofii ponowoczesnego miasta , Kraków 2005.
Google Scholar
T. Sławek, Miasto. Próba zrozumienia, [w:] Miasto w sztuce – sztuka miasta, red. E. Rewers, Kraków 2010.
Google Scholar
J. Tuwim, Wiersze wybrane, oprac. M. Słowiński, Wrocław 1986.
Google Scholar
Pobrania
Opublikowane
2014-01-01
Jak cytować
Czyżak, A. (2014). Substancja miasta – wokół "Trzech wierszy o fryzjerze" Juliana Tuwima. Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze, (3), 47–56. https://doi.org/10.18778/2299-7458.03.04
Numer
Dział
Czytanie Tuwima
Licencja
Prawa autorskie (c) 2014 Agnieszka Czyżak
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
