Hiszpański Gombrowicza. Ricardo Piglia, „Pisarz jako czytelnik”, tł. E. Kobyłecka-Piwońska

Ewa Kobyłecka-Piwońska; Ricardo Piglia

doi:10.18778/2299-7458.04.17

Autor

Ewa Kobyłecka-Piwońska Uniwersytet Łódzki, Katedra Filologii Hiszpańskiej
Ricardo Piglia

DOI:

https://doi.org/10.18778/2299-7458.04.17

Słowa kluczowe:

Witold Gombrowicz, literackość, poezja, esej argentyński, historia literatury

Abstrakt

Niniejszy fragment jest drugą i ostatnią częścią eseju Ricarda Piglii „Pisarz jako czytelnik”. Autor kontynuuje rozważania na temat odczytu „Przeciw poetom” Gom-browicza oraz jego konsekwencji dla definiowania literackości. Piglia ustanawia również analogie pomiędzy obiegiem poezji a obiegiem pieniądza.

Pobrania

Brak dostępnych danych do wyświetlenia.

Biogramy autorów

Ewa Kobyłecka-Piwońska - Uniwersytet Łódzki, Katedra Filologii Hiszpańskiej

dr, adiunkt w Katedrze Filologii Hiszpańskiej Uniwersytetu Łódzkiego. Jej zain-teresowania naukowe obejmują literaturę latynoamerykańską, współczesną po-wieść argentyńską, komparatystykę literacką. Najważniejsze publikacje: „Cues-tionar el consenso: Ricardo Piglia reescribe el canon argentine”, „Castilla. Estu-dios de literatura”, número 4 (2013), ss. 1–18; „Jak się pisze powieści: o technikach literackich Maria Vargasa Llosy”, M. Potok, J. Wachowska (red.), „Mario Vargas Llosa – w kręgu twórczości”, Wydawnictwo Naukowe UAM, Po-znań 2013, ss. 57–72.

Ricardo Piglia

argentyński pisarz i scenarzysta filmowy. Autor kilku tomów opowiadań i esejów oraz pięciu powieści, z których po polsku ukazały się „Sztuczne oddychanie” (1980; jeden z bohaterów wzorowany jest na Witoldzie Gombrowiczu) oraz „Spalona forsa” (1997).