Grzeczność kluczem do zyskania przychylności słuchaczy w oparciu o wykłady Tadeusza Zielińskiego (1859–1944)
DOI:
https://doi.org/10.18778/1733-0319.23.10Słowa kluczowe:
politeness, rhetoric, lecture, orator, antiquityAbstrakt
Tadeusz Zieliński was an outstanding scholar specialising in Greek and Roman literature as well as an accomplished orator, though nowadays he is not always appreciated. The best example of his vast knowledge and oratorical talent is undoubtedly the cycle of eight lectures on the broadly conceived Antiquity. In those lectures, Zieliński discussed the ancient world in terms of scientific research, its influence on modern culture and its role in educating the young generation.
In order to ensure the effectiveness of his message, he first had to win favour with the audience. His prestige in the scientific community greatly facilitated it, while the numerous rhetorical and linguistic devices he used guaranteed that his persuasive message brought the expected results. Coherent and logical composition, clear and vivid language, topoi, expressions and phrases aimed at reducing the distance between the sender and the receiver, adjusting the style to the audience, numerous examples, references to authoritative figures, among other things, played a vital role here. Such devices were as important as the contents of the text itself as they ensured the effectiveness of the communication.
Bibliografia
Barbasiewicz, M. (2012). Dobre maniery w przedwojennej Polsce. Savoir-vivre. Zasady. Gafy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Google Scholar
Cialdini, R. (1994). Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka. Przeł. B. Wojciszke. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Google Scholar
Hojnowska, K. (1939). Współżycie z ludźmi. Kodeks towarzyski. Żnin: nakł. i druk A. Krzycki.
Google Scholar
Korolko, M. (1998). Sztuka retoryki: przewodnik encyklopedyczny. Warszawa: Wiedza Powszechna.
Google Scholar
Kotlarczyk, M. (1965). Podstawy sztuki żywego słowa. Warszawa: Wydawnictwo Związkowe CRZZ.
Google Scholar
Kram, J. (1976). Gawędy o żywym słowie. Warszawa: Nasza Księgarnia.
Google Scholar
Kumaniecki, K. (1959). „Tadeusz Zieliński”. Meander 8–9.
Google Scholar
Lausberg, H. (2002). Retoryka literacka. Podstawy wiedzy o literaturze. Przeł., oprac. i wstępem poprzedził A. Gorzkowski. Bydgoszcz: Wydawnictwo Homini.
Google Scholar
Marcjanik, M. (2007). Grzeczność w komunikacji językowej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Google Scholar
Marcjanik, M. (2009). Mówimy uprzejmie. Poradnik językowego savoir-vivre’u. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Google Scholar
Marcjanik, M. (2013). „Retoryczny wymiar językowej grzeczności na przykładzie form adresatywnych w komunikowaniu społecznym”. Poradnik Językowy 6. 74–82.
Google Scholar
Perelman, Ch. (2002). Imperium retoryki. Retoryka i argumentacja. Przeł. M. Chomisz. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Google Scholar
Rusinek, M., Załazińska, A. (2005). Retoryka podręczna czyli jak wnikliwie słuchać i przekonująco mówić. Kraków: Wydawnictwo Znak.
Google Scholar
Szymanek, K. (2012). Sztuka argumentacji. Słownik Terminologiczny. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Google Scholar
Umińska-Tytoń, E. (2004). Komplementy czyli piękne słówka. W: A. Tomecka-Mirek. Piękno materialne. Piękno duchowe. Materiały z konferencji 19–21 maja 2003 r. Łódź: Archidiecezjalne Wydawnictwo Łódzkie. 705–723.
Google Scholar
Urbanowicz, A. (2005). Zieliński Tadeusz. W: Britannica. Edycja polska. t. 48. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz.
Google Scholar
Zieliński, T. (1999). Kultura i rewolucja. Publicystyka z lat 1917–1922. Przeł., oprac. i wstępem opatrzyła H. Geremek. Warszawa: Wydawnictwo DiG.
Google Scholar
Zieliński, T. (1970). Po co Homer? Świat antyczny a my. Wybór i posłowie A. Biernacki. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
Google Scholar
Ziomek, J. (2000). Retoryka opisowa. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Google Scholar
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.