Euroazjatycka Unia Gospodarcza jako element Inicjatywy Pasa i Drogi

Abstrakt

Nowy Jedwabny Szlak, a właściwie Inicjatywa Pasa i Drogi (IPD) to chińska inicjatywa mająca na celu ułatwienie handlu międzynarodowego między Chinami i Europą oraz Afryką, budowę nowego międzynarodowego ładu gospodarczego i systemu bezpieczeństwa. W IPD zaangażowanych jest obecnie ponad 60 państw należących do różnych ugrupowań gospodarczych, charakteryzujących się różnym poziomem rozwoju gospodarczego i otwartości ekonomicznej. Wiele odnóg lądowego Nowego Jedwabnego Szlaku biegnie przez państwa należące do Euroazjatyckiej Unii Gospodarczej (EAUG). W tym głównie korytarz transsyberyjski będący północną odnogą Szlaku, który rozwija się w sposób najbardziej dynamiczny i jest w największym stopniu eksploatowany spośród wszystkich kolejowych połączeń między Chinami i Europą. Euroazjatycka Unia Gospodarcza i funkcjonująca w jej ramach unia celna między Białorusią, Kazachstanem i Rosją teoretycznie powinny umożliwiać łatwy tranzyt towarów między Europą i Azją. Znacznie lepsza, niż w przypadku pozostałych odnóg kolejowych IPD, infrastruktura transportowa wydaje się być dodatkowym atutem. Niestety czynniki polityczne i embargo nałożone przez Rosję na wiele towarów pochodzących z Europy Zachodniej, znacznie ograniczają możliwości wykorzystania tego szlaku transportowego. Celem artykułu było zbadanie potencjału Euroazjatyckiej Unii Gospodarczej jako elementu Inicjatywy Pasa i Drogi. Ocena możliwości wykorzystania biegnącego przez terytorium EAUG korytarza transportowego w ramach IPD, a także identyfikacja głównych determinant, które w przyszłości będą oddziaływały na rozwój biegnących przez EAUG korytarzy transportowych i logistycznych.