„Smak życia” jako mechanizm przezwyciężenia korupcji

Abstrakt

Kwestia pomiaru „smaku życia” jest jednym z głównych zadań procesu decentralizacji zarządzania w państwie. „Smak życia” definiowany jest jako stopień zadowolenia jednostki z życia, funkcjonowania i prowadzenia własnej działalności w społeczeństwie zgodnie z zasadami ekonomicznymi. W celu rozwiązania problemu tego pomiaru, zaproponowano trzy podejścia, biorąc pod uwagę „smak życia” w zależności od usług organów państwowych, działalności szarej strefy i budżetu komunalnego. Na podstawie modelowania matematycznego przetestowano modele w oparciu o wyniki eksperckich badań przeprowadzonych wśród 50 ukraińskich gmin. Zgodnie z wynikami, autorzy stwierdzili, że wyższy poziom zależności „smaku życia” od usług organów państwowych powoduje spadek powrotu osób przy możliwości pracy i zamieszkania za granicą. Im wyższy jest „smak”, tym mniejsza jest wrażliwość na instytucje szarej strefy. Jednocześnie „smak życia” w zależności od działalności szarej strefy koreluje negatywnie z wrażliwością na urzędowe zaangażowanie w sprawy przedsiębiorstw i karą za nieformalną działalność. Im wyższy jest ten segment, tym mniejsza jest wrażliwość. Innym jest zachowanie tych, którzy uważają usługi komunalne i pracę społeczności za podstawową zmienną. „Smak życia” na podstawie usług społecznościowych nie wyjaśnia wrażliwości na instytucje szarej strefy i dynamiki emigracji. W konsekwencji decentralizacja jest sposobem na przezwyciężenie korupcji w państwie.