Narodowe kultury biznesowe jako czynnik systemotwórczy „Trójkąta Lubelskiego”

Abstrakt

Opierając się na rozważaniu ewolucji kształtowania się wiedzy naukowej w historii rozwoju badanego problemu, autorka określiła definicję „narodowych kultur biznesu” jako złożonego, interdyscyplinarnego, podstawowego zjawiska współczesnych studiów porównawczych i przedsiębiorczości międzynarodowej jest podawany. W oparciu o ogólnie przyjętą na świecie metodologię badań porównawczych: indykatywne parametry narodowych kultur biznesowych oraz z uwzględnieniem odpowiadających im szczegółowych opracowań empirycznych przeprowadzonych przez autorów w ramach realizacji wspólnego polsko‑ukraińskiego ministerialnego projektu, systematyczne przeprowadzana jest analiza narodowych kultur biznesowych krajów założycielskich nowej platformy współpracy w Europie Środkowo‑Wschodniej – „Trójkąt Lubelski” (Polska, Litwa i Ukraina). Ujawniono cechy bliskiego podobieństwa i dużej komplementarności narodowych kultur biznesowych tych krajów. W dużej mierze determinuje to nie tylko ich wspólna wielowiekowa historia, ale także szereg innych uwarunkowań instytucjonalnych, a także naturalnych i ekonomicznych. Priorytetowe sektory i sfery integracji Polski, Litwy i Ukrainy są określane zarówno na poziomie międzypaństwowym, jak i na poziomie interakcji ich struktur biznesowych. Realizacja tego podejścia zapewni wzrost pozycji konkurencyjnej Polski, Litwy i Ukrainy, a tym samym całego „Trójkąta Lubelskiego” w systemie współczesnego międzynarodowego podziału pracy. Na podstawie podobieństwa i komplementarności narodowych kultur biznesowych wybrano grupę innych krajów Europy Środkowo‑Wschodniej (Łotwę, Estonię, Słowację, Rumunię i Bułgarię), które pod pewnymi warunkami mogą również zostać członkami Trójkąta, co w naturalny sposób doprowadzi do dalszego wzmocnienia i rozwoju Unii Europejskiej.