Nauczanie dla twórczości: Rozwijanie kreatywności poprzez doświadczenie w tworzeniu wśród studentów psychologii i innych kierunków

Abstrakt

Przemiany w pedagogice wywołane wprowadzeniem tak zwanych umiejętności XXI wieku wywarły wpływ na nauczanie na poziomie od podstawowego po wyższe. Zgodnie z tym, co pisze Thompson (2014), nauczyciele akademiccy planujący kursy i programy nauczania powinni odpowiednio dostosować podejście metodyczne, aby takie umiejętności skutecznie rozwijać. W niniejszym artykule proponuję, aby do nauczania wiedzy i umiejętności z zakresu psychologii twórczości wykorzystać podejście zwane pedagogiką zaangażowania (por. z kształceniem podmiotowym, Stasiak 2005). Celem tego podejścia jest rozwój umiejętności twórczych oraz umiejętności skutecznego i głębokiego uczenia się poprzez zaangażowanie, rozwijanie motywacji oraz tworzenie. Główna część artykułu poświęcona jest opisowi trzech grup zadań zaprojektowanych na potrzeby kursu Psychologia Twórczości, przy współpracy Dr Heather Snyder. Zadania te obejmują prowadzenie dziennika, zadania związane z twórczym projektem oraz warsztaty twórczego rozwiązywania problemów. W dalszej części artykułu staram się pokazać, że te zadania – odpowiadające założeniom pedagogiki zaangażowania – nie tylko ułatwiają przyswajanie wiedzy i umiejętności akademickich, ale przede wszystkim rozwijają kreatywność na poziomie płynnym i skrystalizowanym.