Miasto osobiste
DOI:
https://doi.org/10.18778/0208-600X.36.03Słowa kluczowe:
miasto, nieprzestrzenne systemy wartości, intymność, obrazy miasta, unikatowośćAbstrakt
Miasto osobiste oznacza część szerszego terytorium miejskiego, wydzieloną dzięki zakorzenieniu i symbolicznemu zawłaszczeniu, dającymi prawo do uznawania tej części za osobisty dystans przestrzenny. Prawie każda jednostka lub grupa dąży do posiadania własnego, specyficznego wycinka przestrzeni odzwierciedlającego jej wartości, preferencje i aspiracje. Każda taka przestrzeń jest także składnikiem szerszego, nieprzestrzennego systemu wartości. Wewnątrz zbiorowości społecznych, w tym zbiorowości miejskich, funkcjonują mniejsze układy, w wielu cechach i funkcjach zbieżne ze społecznościami lokalnymi.
Miasto osobiste jest intymne, utkane z gęstej sieci osobistych kontaktów, interakcji, powiązań, zależności, afirmacji i animozji, jakie naturalną koleją rzeczy rozgrywają się głównie między „swoimi”. To również określone przekonania na jego temat – obrazy i wizje. Jest czymś unikatowym w znaczeniu: jedynym w swoim rodzaju, indywidualnym i osobniczym.
Bibliografia
Bauman Z. (2000), Globalizacja. I co z tego dla ludzi wynika, tłum. E. Klekot, Warszawa: PIW.
Google Scholar
Berger P. L., Luckmann Th. (2010), Społeczne tworzenie rzeczywistości. Traktat z socjologii wiedzy, tłum. L. Niżnik, Warszawa: PWN.
Google Scholar
Bierwiaczonek K. (2008), Percepcja i waloryzacja przestrzeni miasta. Studium porównawcze z socjologii przestrzeni na przykładzie Będzina, Cieszyna, Mikołowa i Żywca, Mysłowice: Wyd. GWSP.
Google Scholar
Levi-Strauss C. (1960), Smutek tropików, tłum. A. Steinberg, Warszawa: PIW.
Google Scholar
Dinter H. S. (1978), Spod czarnych dymów: Łódź w latach 1861−1918, Łódź: Wyd. Łódzkie.
Google Scholar
Giddens A. (2001), Nowoczesność i tożsamość. „Ja” i społeczeństwo w epoce późnej nowoczesności, Warszawa: PWN.
Google Scholar
Górski S. (1904), Łódź współczesna: obrazki i szkice publicystyczne, Łódź: Rychliński i Wegner.
Google Scholar
Hall E. T. (2009), Ukryty wymiar, Warszawa: Muza.
Google Scholar
Heidegger M. (1977), Budować, mieszkać, myśleć, tłum. K. Michalski, Warszawa: Czytelnik.
Google Scholar
Heidegger M. (1994), Bycie i czas, tłum. B. Baran, Warszawa: PWN.
Google Scholar
Jałowiecki B. (1982), Proces waloryzacji przestrzeni miejskiej, [w:] Pióro Z. (red.), Przestrzeń i społeczeństwo, Warszawa: KiW.
Google Scholar
Karwińska A. (2004), Sfera osobista w przestrzeni miasta, [w:] Majer A., Starosta P. (red.), Wokół socjologii przestrzeni, Łódź: Wyd. UŁ.
Google Scholar
Lynch K. (1960), The Image of the City, Cambridge: University of Cambridge, MIT Press.
Google Scholar
Majer A. (1995), Lektura miasta, [w:] Starosta P. (red.), Zbiorowości terytorialne i więzi społeczne. Studia i szkice socjologiczne dedykowane Profesorowi Wacławowi Piotrowskiemu w siedemdziesiątą rocznicę urodzin, Łódź: Wyd. UŁ.
Google Scholar
Majer A. (2010), Socjologia i przestrzeń miejska, Warszawa: PWN.
Google Scholar
Misiak W. (2007), Globalizacja – więcej niż podręcznik, Warszawa: Difin.
Google Scholar
Ossowski S. (1982), O strukturze społecznej, Warszawa: PWN.
Google Scholar
Ossowski S. (1984), Analiza socjologiczna pojęcia ojczyzny, [w:] O ojczyźnie i narodzie, Warszawa: PWN.
Google Scholar
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

