To był i trudny, i łatwy film. Realizacja Ziemi obiecanej (1974) w reżyserii Andrzeja Wajdy we wspomnieniach twórców i członków ekipy filmowej

Abstrakt

Film Ziemia obiecana (1974) w reżyserii Andrzeja Wajdy miał premierę w Warszawie 21 lutego 1975 r. Napisana przez Władysława Stanisława Reymonta powieść o przyjaźni Polaka, Żyda i Niemca w XIX-wiecznej stolicy przemysłu stała się podstawą scenariusza tytułu uznawanego za jeden z najważniejszych w historii polskiej kinematografii. Na potrzeby realizacji filmu zostało zatrudnionych kilkudziesięciu specjalistów. Praca przy Ziemi obiecanej była dla twórców i członków ekipy wydarzeniem na ścieżce zawodowej, trampoliną do kariery w kinematografii, możliwością współpracy z wybitnymi specjalistami. Zdając sobie sprawę z ulotności zdarzeń, momentu dziejowego, atmosfery – tego, co wymyka się na ogół dokumentom i badaczom – oddaję głos świadkom historii. W publikacji wykorzystuję fragmenty notacji audiowizualnych, zrealizowanych dla Archiwum Historii Mówionej Muzeum Kinematografii w Łodzi. W latach 2020–2024 organizowałam nagrania i prowadziłam wywiady z Anną Adamek – charakteryzatorką, Jerzym Domaradzkim – II reżyserem, Piotrem Dzięciołem – producentem, wówczas studentem PWSFTviT i statystą na planie, Jackiem Gwizdałą – producentem, wówczas statystą na planie, Andrzejem Halińskim – II scenografem, Haliną Prugar-Ketling – montażystką, Waldemarem Królem – kierownikiem planu, prof. Tadeuszem Lubelskim – historykiem filmu, Barbarą Ptak – kostiumografką, aktorami: Anną Nehrebecką, Danielem Olbrychskim i Andrzejem Sewerynem, Zbigniewem Wichłaczem – operatorem filmowym, wówczas studentem PWSFTviT i obserwatorem na planie, Krzysztofem Wodzińskim – operatorem dźwięku oraz konserwatorami zabytków, konsultantami filmu Wojciechem Walczakiem i Małgorzatą Laurentowicz-Granas.