Jaki design ma sens? Dwa wymiary praktyki projektowania (komunikacji)

Abstrakt

John Thackara podkreśla, że 80% negatywnego wpływu na środowisko naturalne ma podłoże w designie i jego dowolności zastosowań. Z oglądu praktyki projektowej nietrudno nie przyznać mu racji – współcześnie design w rozumieniu praktyki projektowej przyjął służalczą rolę wobec wielkiego biznesu. Konsekwencje takich praktyk możemy obserwować w czasie rzeczywistym: wykluczenie społeczne, brak refleksji projektowej i końcowych użytkowników, porażka brandingu czy polaryzacja całych społeczeństw – to tylko niektóre wymiary aktualnych zastosowań projektowania (również graficznego). W miejsce aktualnych zastosowań potrzebujemy zmiany paradygmatu zarówno w teorii projektowania, jak również w praktycznych zastosowaniach. Design potrzebuje nowego kodeksu zastosowań, który nie tylko będzie dobrze wyglądał w mediach społecznościowych, ale również będzie jasnym punktem odniesienia w praktyce projektowej.