Między nomen appellativum a nomen proprium w poznańskich księgach ziemskich z XIV i XV wieku
DOI:
https://doi.org/10.18778/0208-6077.51.01.13Słowa kluczowe:
onomastyka, antroponimy, apelatyw antroponimicznyAbstrakt
The article discusses the transition of words from the category of common names to the category of proper names. The way of naming people in the fourteenth- and fifteenth-century court books indicates that it was a long process, in which the common denomination (e.g. voivode, castellan) fulfilled a double function before it became a proper name. In the complex descriptive and binominal formations it was additional information. When occurred alone, it often meant not only a common name, but also pointed to a particular person, i.e., it belonged to the transition phase between the nomen appellativum and nomen proprium.
Pobrania
Bibliografia
Ayer A.J., 1960, Imiona własne a deskrypcje, „Studia Filozoficzne”, nr 5.
Google Scholar
Bańkowski A., 2011, Lekcje wątpliwe staropolskich antroponimów dwuczłonowych, w: tenże, Opuscula linguistica selecta, Wydawnictwo Akademii Jana Długosza, Częstochowa.
Google Scholar
Cieślikowa A., 1988, Przenoszenie apelatywów do kategorii nazw osobowych, w: K. Zierhoffer (red.), V Ogólnopolska Konferencja Onomastyczna. Księga referatów, Wydawnictwo Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, Poznań.
Google Scholar
Cieślikowa A., 1990, Staropolskie odapelatywne nazwy osobowe. Proces animizacji, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław.
Google Scholar
Cieślikowa A., 1991, Derywacja paradygmatyczna w staropolskiej antroponimii, Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk, Kraków.
Google Scholar
Cieślikowa A., 2000, Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków, cz. 1.
Google Scholar
Gąsiorowski A. (red.), 1985, Urzędnicy wielkopolscy XII–XV wieku. Spisy, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław.
Google Scholar
Grzybowski S., 1957, Nazwisko i jego stałość jako elementy identyfikacji osoby w dawnym prawie polskim, „Onomastica”, nr 2.
Google Scholar
Kucała M., 1968, Odbicie słownictwa pospolitego w staropolskich nazwach osobowych, „Język Polski”, t. XLVIII.
Google Scholar
Kotarbiński T., Marciszewski W., Czarnota K., 1970, Encyklopedia logiki, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław.
Google Scholar
Rymut K., 2003a, Granica czy strefa przejściowa między nomen appellativum a nomen proprium, w: tenże, Szkice onomastyczne i historycznojęzykowe, Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk, Kraków.
Google Scholar
Rymut K., 2003b, Antroponomastykon XVI-XVIII wieku — propozycje i założenia, w: tenże, Szkice onomastyczne i historycznojęzykowe, Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk, Kraków.
Google Scholar
Rymut K., 2003c, Apelatywy antroponimiczne i ich miejsce w etymologii słowiańskiej, w: tenże, Szkice onomastyczne i historycznojęzykowe, Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk, Kraków.
Google Scholar
Rymut K., 2003d, Apelatywy onimiczne i ich miejsce w systemie języka, w: tenże, Szkice onomastyczne i historycznojęzykowe, Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk, Kraków.
Google Scholar
Rzetelska-Feleszko E., 1988, Znaczenie nazw własnych w procesie komunikacji językowej, w: K. Zierhoffer (red.), V Ogólnopolska Konferencja Onomastyczna. Księga referatów, Wydawnictwo Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, Poznań.
Google Scholar
Taszycki W. (red.), 1965–1987, Słownik staropolskich nazw osobowych, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław.
Google Scholar
Trawińska M., 2012, Jak identyfikowano ludzi w średniowiecznych księgach sądowych, w: M. Korytkowska i in. (red.), Z polskich studiów slawistycznych, seria 12: Językoznawstwo. Prace na XV Międzynarodowy Kongres Slawistów w Mińsku 2013, Polska Akademia Nauk Komitet Słowianoznawstwa, Warszawa.
Google Scholar
Trawińska M., 2010a, Grafia najstarszej księgi ziemskiej poznańskiej, w: M. Kuźmicki, M. Osiewicz (red.), Dokument pisany w badaniach historyka języka polskiego, Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zielona Góra.
Google Scholar
Trawińska M., 2010b, Grafia nazw własnych w XIV-wiecznej poznańskiej księdze ziemskiej, w: I. Sarnowska-Giefing (red.), Miasto w perspektywie onomastyki i historii, Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Poznań.
Google Scholar
Trawińska M., (2014), Nazwy własne w poznańskiej księdze ziemskiej, w: taż, Rękopis najstarszej poznańskiej księgi ziemskiej (1386–1400). Wokół analizy filologicznej, Wydawnictwo Rys, Warszawa.
Google Scholar
http://www.nazwiska-polskie.pl [dostęp: 01 IX 2016].
Google Scholar
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.