Koreańskie nazwy rodzinne – socjolingwistyczne aspekty komunikacji

Alicja Przybylska

doi:10.18778/0208-6077.58.1.07

Autor

Alicja Przybylska Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu https://orcid.org/0009-0009-7222-5122

DOI:

https://doi.org/10.18778/0208-6077.58.1.07

Słowa kluczowe:

nazwy osobowe, adresatywne formy pokrewieństwa, rodzina, Korea Południowa

Abstrakt

W niniejszym artykule rozważaniom poddane zostały koreańskie nazwy osobowe oraz adresatywne formy pokrewieństwa, ich znaczenie w codziennej komunikacji oraz językowe i społeczne funkcje, jakie pełnią podczas nawiązywania i rozwijania relacji międzyludzkich. Rodzina i grupy bliskich są szczególnie istotne w procesie powstawania i zmieniania się poszczególnych form – stanowią ośrodek nauk, tradycji i praktyk związanych z nazewnictwem. Określenia pierwotnie funkcjonujące jedynie w obrębie wspólnoty spokrewnionych ze sobą osób współcześnie używane są nawet w kontakcie z ludźmi spoza rodziny, z którymi jest się w przyjacielskich stosunkach – co włącza ich tym samym do grupy, w której panują bliższe, familiarne relacje. Wyjątkowy charakter koreańskiego nazewnictwa osobowego oraz komunikacyjnie wykorzystywanych form zwrotu bezpośredniego skłania do wniosków o przywiązaniu Koreańczyków do precyzyjnego i rozmyślnego wyrażania myśli, a także istocie wartości, jaką dla wspólnoty jest sam język.

Pobrania

Brak dostępnych danych do wyświetlenia.

Bibliografia

Ahn H., 2017, Seoul Uncle: Cultural Conceptualisations Behind the Use of Address Terms in Korean, w: F. Sharifian (red.), Advances in Cultural Linguistics, Singapore: Springer Singapore, s. 411–431.
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.1007/978-981-10-4056-6_19

Encyclopedia of Korean Culture (한국민족문화대백과사전 [Hangungminjongmunhwadaebaekgwasajeon]), https://encykorea.aks.ac.kr/ (dostęp: 17.05.2023).
Google Scholar

Iglewska S., 2015, Aspekty socjolingwistyczne w badaniach procesu ewolucji systemu antroponimicznego: zarys tematu, „Ogrody Nauk i Sztuk” 5, s. 327–330.
Google Scholar

Janicka I., 2009, Komunikacja niewerbalna Koreańczyków na tle tradycji kulturowej. Perspektywa glottodydaktyczna, „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza” 15. https://doi.org/10.14746/pspsj.2009.15.1
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.14746/pspsj.2009.15.1

Kałużyńska I., 2014, Aksjologia a chińskie tradycyjne imiona kobiet, „Roczniki Humanistyczne” 62(9). https://doi.org/10.18290/10.18290/rh.2019.67.11-1
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.18290/10.18290/rh.2019.67.11-1

Kałużyńska I., 2015, Traditional Chinese generation names, „Onomastica” 59, http://rcin.org.pl/ijp/Content/57724/PDF/6.%20Kaluzynska.pdf (dostęp: 2.12.2020).
Google Scholar

Kałużyńska I., 2020, Nazwotwórstwo w języku chińskim, „Onomastica” 64, https://rcin.org.pl/ijp/publication/196864 (dostęp: 10.03.2021).
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.17651/ONOMAST.64.8

Kim J.R., Jung J.E., Lee E., 2016, Standard Korean Grammar for Foreigners, Seoul: Pagijong Press.
Google Scholar

Korean Names Information, https://baby-name.kr/en/ (dostęp: 17.05.2023).
Google Scholar

Lisowski T., 2007, Determinizm kulturowy a leksyka. Pięć powinności konfucjańskich a koreańskie nazwy stopni pokrewieństwa, w: J. Kamper-Warejko, I. Kaproń-Charzyńska (red.), Z zagadnień leksykologii i leksykografii języków słowiańskich, Toruń: Uniwersytet Mikołaja Kopernika.
Google Scholar

NAVER 사전 [sajeon], https://dict.naver.com/ (dostęp: 17.05.2023).
Google Scholar

Pak H., 2011, Antroponimy w „Quo Vadis” Henryka Sienkiewicza i w koreańskich przekładach powieści. Ocalone czy stracone w tłumaczeniu?, praca doktorska, Poznań: Uniwersytet Adama Mickiewicza, https://repozytorium.amu.edu.pl/items/581df9c8-3050-4e51-9edf-7c5d79756611 (dostęp: 23.05.2023).
Google Scholar

Pak H., 2020, Nazwy osobowe znaczące w koreańskich serialach telewizyjnych. Ich rodzaje i funkcje (na wybranych przykładach autorstwa scenarzystki Moon Young-nam), w: A. Hryceniak, K. Zielińska-Nowak (red.), Językoznawcza strona popkultury, Wrocław: Stowarzyszenie Badaczy Popkultury i Edukacji Popkulturowej „Trickster”.
Google Scholar

Park I.H., Cho L.-J., 1995, Confucianism and the Korean Family, „Journal of Comparative Family Studies” 26(1), s. 117–134.
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.3138/jcfs.26.1.117

Przybylska A., 2023a, Antroponimia koreańska – kontekst kulturowo-prawny, w: R. Łapa, M. Graf, Ł. Piosik (red.), Człowiek – Język – Prawo, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie Studia Polonistyczne.
Google Scholar

Przybylska A., 2023b, Socjokulturowe aspekty komunikacyjne adresatywnych form pokrewieństwa w koreańskim społeczeństwie, w: M. Śleziak, J. Krzywdziński, K. Wabnic (red.), Kuluary. Prace o języku i literaturze. Zeszyt II, Wrocław: Wydawnictwo Quaestio, http://quaestio.com.pl/kuluary-prace-o-jezyku-i-literaturze-zeszyt-ii-p-129.html (dostęp: 1.04.2023).
Google Scholar

Sarnowska-Giefing I., 2016, Ślady dyfuzji kulturowej w antroponimii Poznania w XVI–XVIII wieku, „Onomastica” 60, s. 107–118. https://doi.org/10.17651/ONOMAST.60.7
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.17651/ONOMAST.60.7

Seth M.J., 2010, A History of Korea: From Antiquity to the Present, Lanham: Rowman & Littlefield Publishers.
Google Scholar

Sohn H. (red.), 2005, Korean Language in Culture and Society, Honolulu: University of Hawai’i Press.
Google Scholar

TTMIK (TalkToMeInKorean), 2017, How Korean Names Work [TalkToMeInKorean], https://www.youtube.com/watch?v=Wp6v1OSCdJ8 (dostęp: 15.09.2021).
Google Scholar

You C.I., 2020, Systemy adresatywne Korei Południowej i Polski jako składnik etykiety na przykładzie sfery akademickiej i biznesowej, praca doktorska, Katowice: Uniwersytet Śląski, https://rebus.us.edu.pl/bitstream/20.500.12128/16495/1/You_Systemy_adresatywne_Korei_Poludniowej_i_Polski_jako_skladnik_etykiety.pdf (dostęp: 14.03.2021).
Google Scholar