Czy warto jeszcze badać polsko-łacińskie kontakty językowe? Historyczny przegląd i ocena badań polsko-łacińskich kontaktów językowych
DOI:
https://doi.org/10.18778/0208-6077.48.09Słowa kluczowe:
polsko-łacińskie kontakty językowe, stań badań nad wpływem łaciny na polszczyznęAbstrakt
The subject of observation was the state of research on Polish-Latin language contacts. The analysis was conducted from the chronological and thematic perspective. Primary objective was to identify thematic areas that require further investigation.
Pobrania
Bibliografia
Augustyniak U., 2004, Polska i łacińska terminologia ustrojowa w publicystyce polityczne epoki Wazów, w: Łacina jako język elit, red. J. Axer, Warszawa, s. 33–72.
Google Scholar
Axer J., 1989, Problem kompozycji makaronicznej. Klasyczna tradycja literacka w tekście dwujęzycznym, w: Jan Kochanowski. 1584-1984. Epoka, twórczość, recepcja, red. J. Pelc, P. Buchwald-Pelcowa, B. Otwinowska, Lublin.
Google Scholar
Axer J., 2004, Łacina jako drugi język narodu szlacheckiego, w: Łacina jako język elit, red. J. Axer, Warszawa, s. 151–57.
Google Scholar
Axerowa A., 2004, Łacińskojęzyczne wtręty jako element struktury znaczeniowej tekstów staropolskich. Na przykładzie mowy podkanclerzego Hieronima Radziejowskiego wygłoszonej w senacie 10 XII 1650 r., „Pamiętnik Literacki” 95, z. 2, s. 157–165.
Google Scholar
Axerowa A., 2007, Niespodzianki dwujęzyczności szlacheckiej: [Jan Chryzostom] Pasek jako orator, „Pamiętnik Literacki”, z. 2, s. 207–218.
Google Scholar
Backvis C., 1975, Uwagi o dwujęzyczności łacińsko-polskiej w XVI wieku w Polsce, w: idem, Szkice o kulturze staropolskiej, Warszawa (pierwodruk 1958: Quelques remarques sur le bilinquisme latina polonais dans la Pologne du seizième siècle).
Google Scholar
Barański W., 1997, O łacińskich terminach gramatycznych, „Języki Obce w Szkole”, nr 2, s. 171–172.
Google Scholar
Belcarzowa E., 1995, Jak w XV wieku tłumaczono łacińskie kazania na język polski. Na przykładzie glos polskich w XV-wiecznych zbiorach kazań, w: Między oryginałem a przekładem, cz. 1: Czy istnieje teoria przekładu, red. J. Konieczna-Twardzikowa, U. Kropiwiec, Kraków, s. 165–173.
Google Scholar
Belcarzowa E., 1996, Warsztat tłumacza pierwszej polskiej drukowanej Biblii, w: Między oryginałem a przekładem, cz. 2, red. M. Filipowicz-Rudek, J. Konieczna-Twardzikowa, Kraków, s. 15–24.
Google Scholar
Bieńkowska D., 1992, Styl językowy przekładu Nowego Testamentu Jakuba Wujka (na materiale czterech ewangelii), Łódź, s. 190–192.
Google Scholar
Bizoń F., 1973, Dawne szukać ‚usiłować, próbować’ – latynizm czy galicyzm?, „Język Polski” 53, s. 258-268.
Google Scholar
Brajerski T. 1995, Ze składni tekstu makaronizowanego, w: idem, O języku polskim dawnym i dzisiejszym, Lublin, s. 237–240.
Google Scholar
Bukowski J., 1880, Porównanie języka łacińskiego i polskiego pod względem składni,
Google Scholar
Cimbaluk J., 1971, Rzeczowniki utworzone od form łacińskich liczby mnogiej w języku ukraińskim i polskim, „Meander”, z. 2, s. 91–95.
Google Scholar
Cytowska M., 1968, Od Aleksandra do Alwara: gramatyki łacińskie w Polsce w XVI w., Wrocław.
Google Scholar
Deptuchowa E., 1985, Odpowiedniki łacińskiego passivum w psałterzach staropolskich, Wrocław.
Google Scholar
Dubisz S., 2002, Rola łaciny w dziejach polskiej wspólnoty komunikatywnej, w: idem, Język — historia — kultura (wykłady, studia, analizy), t. 1, Warszawa, s. 213–237.
Google Scholar
Dubisz S., 2007, Wpływy łaciny na język polski, „Poradnik Językowy”, z. 5, s. 3–13.
Google Scholar
Dzikiewicz A., 1992, Wpływ łaciny na szyk zaimka się w psałterzach staropolskich i staroczeskich, w: Język a kultura, t. 7: Kontakty języka polskiego z innymi językami na tle kontaktów kulturowych, red. J. Maćkiewicz, J. Siatkowski, Wrocław, s. 17–24.
Google Scholar
Grybosiowa A., 2001, Rola języków uniwersalnych w polszczyźnie, „Prace Językoznawcze”, nr 26, s. 50–57.
Google Scholar
Handke K., 1992, Łacińska terminologia a polskie słownictwo botaniczne, w: Słowiańskoniesłowiańskie kontakty językowe, t. 13, red. J. Siatkowski, I. Doliński, Warszawa, s. 131–139.
Google Scholar
Kamińska M., Cybulski M., Kowalska D., 2000, Słownik polsko-łaciński do średniowiecznych psałterzy polskich. Wyrazy autosemantyczne, Łódź.
Google Scholar
Karwatowska M., 1989, Zapomniane latynizmy w lubelskim słownictwie prawniczym XVI-XVII w., „Poradnik Językowy”, z. 1, s. 55–60.
Google Scholar
Klemensiewicz Z., Pisarkowa K., Konieczna-Twardzikowa J. (oprac.), 1966, Zapomniane konstrukcje składni staropolskiej: wybór przykładów, Wrocław.
Google Scholar
Klich E., 1927, Polska terminologia chrześcijańska, Poznań.
Google Scholar
Kowalska D., 2003, Autorytet „Wulgaty” w pracy przekładowej pierwszego tłumacza „Psałterza floriańskiego”, w: Autorytety i normy, red. D. Kowalska, Łódź, s. 227–242.
Google Scholar
Kowalska D., Lenartowicz A., 2011, Wpływ łacińskich struktur gramatycznych na kształt stylistyczny „Psałterza Dawidowego” M. Reja, w: Naród. Religia. Język, red. A. Ceglińska, Łódź, s. 185–198.
Google Scholar
Krążyńska Z., 1978, Łacińskie passivum w Psałterzu floriańskim, w: Z polskich studiów slawistycznych, seria 5: Językoznawstwo, red. M. Basaj i in., Warszawa, s. 121–127.
Google Scholar
Kropaczek S., 1928, Zwrot „accusativus cum infinitivo” w języku polskim, „Prace Filologiczne”, s. 424–496.
Google Scholar
Kryński A., 1908, O wpływie języka łacińskiego na polski, „Sprawozdania Warszawskiego Towarzystwa Naukowego”, Warszawa, s. 1–6.
Google Scholar
Krzyżanowski J., 1960, U średniowiecznych źródeł przysłów polskich, „Pamiętnik Literacki”, z. 3, s. 69–90.
Google Scholar
Kucała M., 1974, Łacińska fleksja rzeczowników polskich w tekstach średniowiecznych, „Studia indoeuropejskie. Prace Komisji Językoznawstwa”, nr 37, Wrocław.
Google Scholar
Kuraszkiewicz W., 1992, Makaronizmy w Pamiętnikach J.Ch. Paska, w: Barok w polskiej kulturze, literaturze i języku, red. M. Stępień, S. Urbańczyk, Warszawa, s. 101–108.
Google Scholar
Kwapień E., 2004, Minister i magister, „Poradnik Językowy”, z. 6, s. 91–94.
Google Scholar
Kwilecka I., 2003, Studia nad staropolskimi przekładami Biblii, Poznań.
Google Scholar
Lenartowicz A., 2008, Tradycja i nowoczesność polszczyzny „Eklezjastesa” Hieronima z Wielunia (1522). Sposoby oddawania wybranych konstrukcji łacińskich, w: Tradycja a nowoczesność, red. E. Woźniak, Łódź, s. 73–88.
Google Scholar
Lenartowicz-Zagrodna A., 2014, Księga Syracha w przekładzie Piotra Poznańczyka. Język zabytku, Łódź.
Google Scholar
Lewaszkiewicz T., 1992, Rola przekładów Biblii w formowaniu języków literackich europejskiego kręgu kulturowego, w: Biblia a kultura Europy, red. M. Kamińska, E. Małek, Łódź, s. 232–248.
Google Scholar
Lewaszkiewicz T., Rzepka W.R., 1978, Uwagi o leksyce makaronicznej w tekstach polskich z XVII wieku, w: Z polskich studiów slawistycznych, seria 5: Językoznawstwo, red. M. Basaj i in., Warszawa, s. 271–277.
Google Scholar
Łuczak A., 1993, Łacińskie osobliwości leksykalne w obu wersjach łacińsko-polskiego „Słownika” Bartłomieja z Bydgoszczy, „Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej” 30, s. 59–67.
Google Scholar
Łukaszewska-Haberkowa J., 2010, Nauczanie języka łacińskiego w szkołach jezuickich w XVI i XVII wieku, „Nasza Przeszłość” 113, s. 295–305.
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.52204/np.2010.113.295-305
Malec M., 1993, Imiona genetycznie łacińskie w chrześcijańskiej antroponimii staropolskiej, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica” 27, s. 157–164.
Google Scholar
Masłowska E., 1986, Losy wybranych zapożyczeń łacińskich i francuskich w gwarowej i literackiej odmianie języka polskiego, w: Język i jego odmiany w aspekcie porównawczym, red. J. Majowa, Prace Slawistyczne, t. 53, Wrocław, s. 119–134.
Google Scholar
Mikołajczak A., 1999, Łacina w kulturze polskiej, Warszawa.
Google Scholar
Morawski J., 1931, Polono-Romanie. Sufiks grecko-łaciński -ista. Przyczynek do humanizmu języka polskiego, „Slavia Occidentalis” 10, s. 311-336.
Google Scholar
Moszyńska D., 1970, Rzeczowniki pochodzenia łacińskiego w „Statutach” Stanisława Sarnickiego, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu M. Kopernika” 38, s. 55–68.
Google Scholar
Moszyńska D., 1973, Rzeczowniki z formantem -(t)ura w staropolszczyźnie, „Acta Universitatis Nioclai Copernici” 10, s. 94–103.
Google Scholar
Moszyńska D., 1975, Morfologia zapożyczeń łacińskich i greckich w staropolszczyźnie, Wrocław.
Google Scholar
Moszyńska D., 1976, O dostosowywaniu łacińskich zapożyczeń na -um do wymogów fleksji polskiej w XVI wieku, „Studia Polonistyczne”, z. 3, s. 127–131.
Google Scholar
Mrukówna J., 1961, Łacińska ‘cleta’ i polska ‘kleta’. Przyczynek do historii polskiego słownictwa, „Język Polski” 41, s. 192–197.
Google Scholar
Nadolski B., 1952, Dookoła prac przekładowych w XVI wieku, „Pamiętnik Literacki”, z. 1–2, s. 475–487.
Google Scholar
Obara J., 1992, Siedemnastowieczne przekłady z łaciny jako źródła do badań nad genezą polskich złożeń (na podstawie dwu przekładów «Metamorfoz» Owidiusza), w: Odmiany polszczyzny XVII wieku, red. H. Wiśniewska, C. Kosyl, Lublin, s. 73–84.
Google Scholar
Pawelec R., 2006, Myślą rzeczy rozbieranie, „Poradnik Językowy”, z. 10, s. 95–102.
Google Scholar
Pisarkowa K., 1984, Historia polskiej składni, Wrocław.
Google Scholar
Ptaszek I., 1997, Wpływ łaciny na język polski: podobieństwa w zakresie składni, „Biuletyn Glottodydaktyczny”, z. 3, s. 67–82.
Google Scholar
Reczek J., 1991, Zjawisko relatynizacji niektórych zapożyczeń polskich, „Język Polski” 54, s. 363–367.
Google Scholar
Rolska M., 1993, Elementy łacińskie w stylu urzędowo-kancelaryjnym XVIII w. (na przykładzie Księgi miejskiej Częstochowy z lat 1759–1765), „Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej” 30, s. 69–90.
Google Scholar
Rybicka-Nowacka H., 1968, Zapożyczenia z łaciny w języku polskim XVII wieku, „Polonistyka”, z. 3, s. 17–25.
Google Scholar
Rybicka-Nowacka H., 1969, Z dziejów wpływu łaciny na kształtowanie się polskiego języka literackiego. Zapożyczenia siedemnastowieczne, „Prace Filologiczne” 9, s. 205–211.
Google Scholar
Rybicka-Nowacka H., 1970, Wyrazy pochodzenia łacińskiego w „Compendiosa linguae Poloniae institutio” Jana Karola Wojny, „Prace Filologiczne” 20, s. 357–369.
Google Scholar
Rybicka-Nowacka H., 1972, Charakterystyka latynizmów w relacjach pamiętnikarskich pierwszej i drugiej połowy siedemnastego wieku, „Prace Filologiczne” 22, s. 367–385.
Google Scholar
Rybicka-Nowacka H., 1973, Rzeczowniki zapożyczone z łaciny w języku polskim XVII wieku (na materiale literatury pamiętnikarskiej), Wrocław.
Google Scholar
Rybicka-Nowacka H., 1974, Latynizmy siedemnastowieczne na tle zapożyczeń wcześniejszych, „Prace Filologiczne” 24, s. 233–238.
Google Scholar
Rzetelska-Feleszko E., 2000, Polska kultura językowa pod szczególnie silnym wpływem łaciny, w: Inspiracje chrześcijańskie w kulturze Europy, red. E. Woźniak, cz. 1, Łódź, s. 91–100.
Google Scholar
Safarewicz J., 1953, O pisowni terminów gramatycznych pochodzenia łacińskiego, „Język Polski” 33, s. 54–57.
Google Scholar
Safarewicz J., 1969, Łacińskie imiona osobowe na -ius w polszczyźnie, „Język Polski” 49, s. 57–61.
Google Scholar
Safarewicz J., 1972, Wpływ łaciński na system gramatyczny polszczyzny, w: Symbolae Polonicae in honorem Stanislai Jodłowski, Wrocław, s. 145–150.
Google Scholar
Siatkowska E., 1989, Historia wpływów łacińskich w językach zachodniosłowiańskich, „Poradnik Językowy”, z. 4, s. 229–239.
Google Scholar
Siatkowska E., 1992a, Rola wpływów obcych w rozwoju języka na przykładzie wpływu łaciny na język czeski i polski, w: Słowiańskie pogranicze językowe, red. K. Handke, Warszawa 1992, s. 141–145.
Google Scholar
Siatkowska E., 1992b, Socjolingwistyczne uwarunkowania wpływu języka łacińskiego, niemieckiego i francuskiego na języki zachodniosłowiańskie (zarys problematyki), w: Słowiańskoniesłowiańskie kontakty językowe, t. 13, red. J. Siatkowski, I. Doliński, Warszawa, s. 141–151.
Google Scholar
Sieradzki A., 2003, Zapożyczenia łacińskie w Kronikach benedyktynek poznańskich, „Poznańskie Spotkania Językoznawcze” 11, s. 117–130.
Google Scholar
Skwarczyńska S., 1937, Estetyka makaronizmu (próba postawienia zagadnienia), w: Prace ofiarowane prof. Kazimierzowi Wóycickiemu, Lwów, s. 337–370.
Google Scholar
Sobczykowa J., 2007, Łacina w oczach dawnych Polaków, „Przegląd Humanistyczny” 51, nr 1, s. 105–115.
Google Scholar
Staszewska Z., 1978, O rodzaju gramatycznym rzeczowników zapożyczonych z języków klasycznych, „Rozprawy Łódzkiej Komisji Językowej” 24, s. 107–129.
Google Scholar
Stępniewska A., 1994, Latynizmy w polskim przekładzie „Historii Aleksandra Wielkiego”, „Vox Patrum” 19, s. 835–848.
Google Scholar
Stolz S., 1996, Imiona pochodzenia łacińskiego, „Języki Obce w Szkole”, nr 1, s. 76–80.
Google Scholar
Szczepankowska I., 2006, Rola łaciny w kształtowaniu terminologii prawa polskiego w okresie od XVI do XVIII wieku, w: Język w urzędach i w sądach, red. M.T. Lizisowa, Kraków, s. 75–89.
Google Scholar
Szlifersztejnowa S., 1960, Przymiotniki dzierżawcze w języku polskim, Wrocław.
Google Scholar
Trypućko J., 1974, Łacińska końcówka w polskim systemie fleksyjnym. Przyczynek do zagadnienia interferencji językowej, Uppsala.
Google Scholar
Tutak K., 2012, O sposobach zapisywania wyrazów zapożyczonych w drukach XVI i XVII wieku — na przykładzie rzeczowników ‘kwestia’ i ‘dyskurs’, „LingVaria” VII, z. 2, s. 77–87.
Google Scholar
Twardzikowie J. i W., 1976, Łaciński ablativus absolutus w polskich XV-wiecznych przekładach Biblii, w: Studia z polskiej składni historycznej, cz. I, „Prace IJP PAN”, nr 17, Wrocław, s. 41–69.
Google Scholar
Urban W., 1996, Znajomość łaciny w Małopolsce drugiej połowy XVI wieku, „Przegląd Humanistyczny”, nr 1, s. 97–110.
Google Scholar
Urban W., 2000, Popularność łaciny w Małopolsce w XVIII w., „Teki Krakowskie” 12, s. 155–161.
Google Scholar
Varnai D., 2003, Łacina a języki narodowe w Polsce i na Węgrzech w dobie renesansu, „Studia Russica”, nr 20, s. 462–468.
Google Scholar
Walczak B., 1993, Nazwy geograficzne pochodzenia łacińskiego i romańskiego na obszarze Polski, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica” 27, s. 325–333.
Google Scholar
Weyssenhoff-Brożkowa K., 1960, O wpływie substratu języka polskiego na łacinę używaną w Polsce średniowiecznej, „Pamiętnik Literacki”, z. 3, s. 91–105.
Google Scholar
Weyssenhoff-Brożkowa K., 1991, Wpływ polszczyzny na łacinę średniowieczną w Polsce, Kraków.
Google Scholar
Weyssenhoff-Brożkowa K., 1997, Frazeologia staropolska w szacie łacińskiej, „Polonica” 18, s. 175–182.
Google Scholar
Wichowa M., 2003, Benedykt Chmielowski – „wielki lingwista”, biegły znawca i obrońca łaciny ( w świetle „Nowych Aten”), „Napis” 9, s. 121–132.
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.18318/napis.2003.1.7
Zarębski R., 2012, Rzeczownikowe prefiksy obcego pochodzenia w historii języka polskiego, Łódź.
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.18778/7525-708-3
Zieniukowa J., 1964, Udział łaciny w listach polskich Jana Jabłonowskiego, „ Rozprawy Komisji Językowej Łódzkiego Towarzystwa Naukowego” 10, s. 76–83.
Google Scholar
Zierhoffer K., Zierhofferowa Z., 1997, Wyrazy pochodzenia łacińskiego i grecko-łacińskiego na -um, -ium, -eum, w polszczyźnie i innych językach słowiańskich, „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza” 24, t. 4 s. 46–58.
Google Scholar
Zierhofferowa Z., Zierhoffer K., 1988, Z zagadnień wpływu łaciny na nazewnictwo obce w języku polskim, w: Z polskich studiów slawistycznych, seria 7: Językoznawstwo, red. J. Basar, Warszawa, s. 509-516.
Google Scholar
Zwoliński P., 1948, Pol. Pabir – łac. Faber (przyczynek do fonetyki zapożyczeń łacińskich w średniowiecznej polszczyźnie, „Slavia Occidentalis” 19, s. 379–388.
Google Scholar
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.