Polskie przyimki pierwotne a przypadki analityczne w węgierskiej perspektywie porównawczej

Autor

  • Wiesław T. Stefańczyk Uniwersytet Jagielloński, Wydział Polonistyki, Centrum Języka i Kultury Polskiej w Świecie, ul. Grodzka 64, 30-004 Kraków, ORCID: 0000-0002-7019-8548.

DOI:

https://doi.org/10.18778/0860-6587.25.06

Słowa kluczowe:

przypadek analityczny, przyimek pierwotny, przyimek wtórny

Abstrakt

Artykuł jest próbą synchronicznego ujęcia polskiego przypadka, który – oprócz konstrukcji syntetycznych jak possessivus czy partitivus, zresztą nielicznych – jest zasadniczo strukturą dwuelementową, składającą się z dwu konstytutywnych elementów, tj. przyimka oraz implikowanej przezeń końcówki, np. w Gdańsk-u. Jeśli przyjąć za podstawę porównania języki bezprzyimkowe, jak np. węgierski czy estoński, odpowiednikiem owej struktury, tj. przyimka, najczęściej pierwotnego i końcówki fleksyjnej, jest syntetyczny przypadek wyrażany wyłącznie za pomocą jednego morfemu aglutynacyjnego, por. węg. Varsó-ban ‘w Warszawie’, est. Varsovi-s ‘w Warszawie’.

Bibliografia

Bajerowa I., 1964, Kształtowanie się systemu polskiego języka literackiego w XVIII wieku, Wrocław–Warszawa.
Google Scholar

Csapláros I., 1963, Zarys elementarnej gramatyki węgierskiej, Warszawa–Łódź.
Google Scholar

Elert T., 1995, Eesti grammaatika, Tallin.
Google Scholar

Hjemslev L., 1935, La categorie des cas, „Acta Jutlandica“ VII, nr 1.
Google Scholar

Kempf Z., 1978, Próba teorii przypadków, cz. 1., Opole.
Google Scholar

Keszler B. (red.), 2000, Magyar grammatika, Budapest.
Google Scholar

Krążyńska Z., 2015, Staropolskie konstrukcje z przyimkami. Krótka synteza, „LingVaria”, nr 20.
Google Scholar

Kuryłowicz J., 1987, Studia językoznawcze, Warszawa.
Google Scholar

Milewska B., 2003, Przyimki pierwotne we współczesnej polszczyźnie, Gdańsk.
Google Scholar

Miodunka W. (red.), 1992, Język polski jako obcy. Programy nauczania na tle współczesnej polszczyzny, Kraków.
Google Scholar

Polański K., 1993, Aglutynacja, w: K. Polański (red.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, Wrocław.
Google Scholar

Przybylska R., 2002, Polisemia przyimków polskich w świetle semantyki kognitywnej, Kraków.
Google Scholar

Stefańczyk W.T., 1995, Fleksja polska. Lengyel alaktan, Debrecen.
Google Scholar

Wojan K., 2016, Język fiński w teorii i praktyce, Gdańsk.
Google Scholar

Wójcik T., 1979, Z zagadnień teorii przyimka, Kielce.
Google Scholar

Pobrania

Opublikowane

2019-02-27

Jak cytować

Stefańczyk, W. T. (2019). Polskie przyimki pierwotne a przypadki analityczne w węgierskiej perspektywie porównawczej. Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców, 25, 69–76. https://doi.org/10.18778/0860-6587.25.06