Funkcja usługowa obiektów zabytkowych w małych miastach regionu łódzkiego

Abstract

Małe miasta o urbanistycznym historycznym układzie prostym z zachowanymi średniowiecznymi układami przestrzennymi stanowią istotną część sieci miast województwa łódzkiego (niespełna 16 % wszystkich miast i 33% wszystkich małych miast do 10 tys. mieszkańców). Znajdują się w nich liczne budynki zabytkowe, które tworzą wartość kulturową nie tylko w skali lokalnej, ale także regionalnej. Istnieją różne formy ochrony kształtowanego przez nie dziedzictwa kulturowego. Jedną z form pośredniej ochrony ich wartości są zapisy planistyczne określających funkcje tych obiektów. W ramach prowadzenia polityki przestrzennej należy zdefiniować, jakie formy użytkowania obiektów najlepiej służą utrzymywaniu i podnoszeniu jakości zabytków. W podjętych badaniach przeanalizowano wiek, stan zachowania, formę ochrony, stosunki własnościowe oraz przede wszystkim formę użytkowania budynków zabytkowych. Badania te mają na celu identyfikację optymalnych, z punktu widzenia utrzymania tych obiektów, zapisów planistycznych kształtujących tereny, na których one występują. W wyniku badań ustalono, iż najbardziej do zachowania obiektów zabytkowych przyczyniają się funkcje usługowe. Efektem tego była dokładniejsza analiza rodzajów usług i ich wpływu na stan zachowania zabytków.